Luhan စဥ္းစားခန္းဖြင့္ေနရင္းနဲ႕ပဲ ပါပါးရဲ႕ ေနာက္ဆံုးစကား းကိုျပန္ႀကားေယာင္မိတယ္ ။
* မနက္ျဖန္ ေကာင္ေလးနဲ႕ သြားေတြ႕လိုက္ပါတဲ႕ * ေလ ။
ပါပါးကလည္း သူ႕သားကိုပေဟဌိလာလုပ္ေနေသးတာဗ်ာ ။ နာမည္ေလးေတာင္ ေပးမသိဘူး ။ ေတြ႕ၾကည့္ၿပီးမွ ကိုယ္တိုင္ေမးတဲ့ ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ပါ သူဟိုေကာင္ေလးနဲ႕ ေတြ႕ရမွာက ညေနမွဆိုေတာ့ ေအးေဆးေပါ့ မနက္တည္းက မင္ရာနဲ႕ဒိတ္လုပ္ၿပီးမွ ဟိုေကာင္ေလးဆီသြားျပီး လက္ထပ္ဖို႕ျငင္းရမယ္ဆိုလည္း ေနာက္မက်ေလာက္ပါဘူး ။
ထြန္းလင္းေနတဲ့ ေနေရာင္ကမ်က္ႏွာေပၚက်လာမွပင္ Luhan ႏိုးလာခဲ့တယ္ ။ အျပင္မွာ ရာသီဥတုက ဒီေန႔မွပင္ ပိုသာယာေနသလိုပါပဲ စိတ္ထဲေနလို႕ ေကာင္းေနတယ္။
Luhan ထထခ်င္း သတိရမိတာက ညေန ဟိုကာင္ေလး နဲ႕ သြားေတြ႕ဖို႕ပင္ ။
" အာ အိပ္ရာႏိုးတာနဲ႔ ဟိုေကာင္ေလးအေၾကာင္းက ေခါင္းထဲေရာက္လာၿပီ ရႈပ္ရႈပ္ရွက္ရွက္ "
Luhan ညည္းညဴလိုက္ၿပီး သူ အိပ္ရာကထကာ ေရခ်ိဳးျပင္ဆင္ဖို႔လုပ္ရေတာ့သည္ ။ သူျပင္ဆင္ၿပီးကာ ေအာက္ထပ္ဆင္းလာေတာ့ ပါပါးနဲ႕ တန္းတိုးသည္ ။
" သား ဒီေန႕ညေနေနာ္ "
" သားသိပါတယ္ "
ပါပါးေရ စိတ္ခ် ... သြားကိုသြားမွာ... ၿပီး တစ္ခါတည္းျငင္းပစ္ခဲ႔မွာ ဟမ့္ ။
Luhan အိမ္ထဲကထြက္လာေတာ့ အိမ္နားမွာရပ္ထားတဲ့ကားတစ္စီးကိုေတြ႕ရတယ္ ။ မေန႔ကားပဲ ၊ ထပ္ၿပီး သူ႕ေနာက္လိုက္လာ ျပန္တာလား ။ သူခုမွျပန္ေရာက္တာပါ ၊ ဘယ္သူနဲ႔မွလဲရန္းၿငိဳးရန္စေတြမရွိေလာက္ပါဘူး ။ ဘာလို႔မ်ားလဲ ။
သူ႔အေတြးမဆံုးေသး ၊ ကားကေလးက ေနာက္လွည့္ဆုတ္လို႔ ထြက္ခြာသြားခဲ့တယ္ ။ သူ႔မွာအင္တင္တင္နဲ႔ ။ ဟမ္း ငါ့ဆီလာတာမဟုတ္ပါဘူးဟ ။ ရန္သူေတြဘာေတြအထိ အေတြးလြန္ေနတာပဲ ဟား ။
Luhan ဒီေန႕ေတာ့ မင္ရာရွိေနအဲ့ ေကာ္ဖီဆို္င္ေတာ့ သြားစရာမလိုေတာ့ဘူးထင္သည္ ။ သူမေန႕က ခြင့္ယူဖို႔ ေျပာခဲ႕တာကိုး ။ သူမအိမ္ကိုပဲသြားဖို႔ ဆံုးျဖတ္ရတယ္ ။ ျခံတံခါးဘဲလ္ကိုႏွိပ္ရံုရွိေသး တံခါးတန္းဖြင့္လာတာမို႔ သူျပံဳးရင္း ေရွ႕ကေကာင္မေလးကို ၾကည့္မိတယ္ ။
