Bankzitters vinden een kind

Speeltuin

Pov Lynn
Ik zag een meisje lopen naar de bank, ze ging naast Matthy zitten. Mijn gedachtes waren al snel weer terug bij mijn eigen wereld. Want ik begon zwaar te ademen. Matthy nam me op zijn schoot. Ik denk dat hij niet wist wat hij moest doen dus hij wreef over mijn rug. "Moet ik wat water voor je pakken?" hoor ik een onbekende stem. Ik kijk op en ik zie het meisje naar me kijken, na ja meisje ze is volwassen. Ik knik. Ze loopt naar de keuken. "Wie is dat?" Vraag ik aan Matthy. "Dat is mijn vriendin". Zegt hij. Ik kijk hem aan. "Ga je mij dan verlaten?" Zeg ik sip. "Nee tuurlijk niet". Daarna kwam dat meisje weer terug met het water in haar hand. Ze gaf hem aan mij en hielp me met het drinken. Ik vind haar wel oke.

Even later*
Matthy en zijn vriendin zijn boven. De rest ook. Toen kwam Rob thuis met een andere jongen. Ik liep gelijk naar Robbie toe. "Robbie ik wil naar de speeltuin". Zei ik tegen Rob. "Maar dat kan even niet" antwoord hij. "Waarom niet?" "Lynn niemand kan nu mee". "Maar jij kan toch mee?" Ik begreep er niks meer van. Rob kwam hurkend voor me zitten. "Lynn ik ga boven een youtube video opnemen en de andere zijn ook bezig" zei Rob. "Dan ga ik zelf". Ik wou weglopen maar Rob pakt mijn arm. Ik liep boos terug naar de bank. "Nou wij zijn boven". Ik knik. Toen Rob boven was ging ik naar de gang. Wat dacht jij dan? Als ik naar de speeltuin wil dan ga ik gewoon.

Ik stond al snel buiten en ik liep richting de speeltuin. Onderweg kwam ik een oude vrouw tegen die haar tas liet vallen, ik was zo beleefd om hem op te rapen. "Dankjewel" zei de vrouw. Ik glimlachte. Ik wou weg lopen maar, "waar zijn je ouders?" Ik wist niet zo goed wat ik moest antwoorden. "Die heb ik niet". Omg zei ik dat echt? "Oh nou wil je met mij mee?" "Nee sorry" god je wil niet weten hoe snel ik nu weg wil.

Matthys pov
Ik zit op mijn kamer een video te editten. Carolijn zit op mijn bed op haar telefoon. "Dat kind is echt cute" zegt Carolijn. Ik kijk naar haar en zeg: "wie?" "Die net bij je op schoot zat". "Oh Lynn?" "Ja die!" Ik moest lachen. "Over lynn gesproken, vindt je het niet moeilijk om met kinderen om te gaan terwijl je zelf bent weggegaan bij je vorige kind?" "Nee dat was 4 of 3 jaar geleden ofzo". Ik ben eerlijk gezegd wel benieuwd hoe mijn eigen kind er nu uit ziet". Op dat moment komt Rob de kamer binnen stormen. "Lynn is weg!" Zei hij hijgend. "Ben je al de hele wereld overgegaan ofzo?" Zei ik lachend. "Matthy ze is serieus weg!" ik keek hem verbaast aan. "Ze zei ik iets van een speeltuin. "Waarschijnlijk de speeltuin waar ze de vorige x zat wat ze had verteld. "Ja laten we daarheen gaan". Ik geef Carolijn een knuffel en een kus op haar hoofd en ik ren met Rob naar beneden.

Eenmaal buiten* "hoe kan ze nou weg zijn?" Vroeg ik. Rob haalde zijn schouders op. "Ik had nog gezegd dat ze niet weg mocht gaan! We hadden de autosleutel niet, En we hadden geen zin om de fiets van Raoul uit de schuur te vissen, dus we gingen rennen. Rob wist met zijn domme brein niet waar de speeltuin was dus ik moest hem helpen. "Hier recht!" "Rob hierheen!" "Schiet op!" We renden een straat uit de hoek om en ik zag lynn op de grond liggen met een kar op haar. En een vrouw die hem eraf probeert te halen.

Lynns pov
Ik wou weglopen maar de vrouw pakte mijn arm. "Moet ik de politie voor je bellen? Straks wordt je meegenomen". Ik schud mijn hoofd. "Ik woon wel bij mensen". Zei ik zacht. "Bij wie dan?" Vroeg de vrouw. "Uhm bij een paar jongens die mij vonden", "maar ze zijn heel aardig". Ik struikelde naar achteren. En de kar van de vrouw viel op mij. Ik had pijn. De vrouw probeerde hem eraf te halen maar toen hoorde ik wat. "Lynn!" Ik keek opzei en ik zag matthy rennen. Rob kwam er als een slomo smurf achteraan. Ze haalde de kar eraf. "Bedankt mevrouw dat u wou helpen maar wij moeten gaan". Met dat pakte Matthy mij vast en liep weg. "Lynn als Rob of iemand van ons zegt dat je moet blijven moet je dus blijven".  Ik zei niks, mijn knieën branden.

Eenmaal thuis.
Matthy tilde me naar de bank en ging voor me zitten. "Hoezo liep je weg?" Vraagt hij. Ik haal mijn schouders op. "I-ik dacht dat jullie"... ik blijf stil. "Dat jullie?" Herhaalt Raoul die erbij is gaan zitten. "Dat jullie mij alleen lieten voor andere". "Oh Lynn wij zouden dat nooit doen, ook al zijn we met andere bezig "(denk niet door😭) ik knik. Dan komt en een vrouw met bruin haar binnen gelopen. Ze kijkt gelijk naar mijn knieën waar een paar schrammen op zitten. "Wil je er een doekje op?" Vraagt ze beleefd. "'Mmm" (ja) mompel ik. Ze komt even later terug met een doekje voor mijn knie. Ze legt het erop.