call out my name | özdemir

| 0.7

---

beren: ben çok yoruldum

bu hayat bana çok yük bindirdi

sen birazını alırsın sandım

ama sen daha çok koydun

taşıyamıyorum

seni üzeceğim korkusuyla yaşayamam, seninle birlikte olamam

yan yana bile olsak ruhlarımız
birbirinden uzak olacak

ben seni çok sevdim

seni hâlâ çok seviyorum

benim sana olan sevgim ne olursa olsun asla bitmeyecek

eğer bir gün çocuğum olursa, ilk aşkımı sorarsa hiç düşünmeden seni söyleyeceğim

berat: çok aşığım sana

öyle böyle değil

seninle konuşmadığım zaman bile boşluk hissediyorum

neden olamıyoruz?

eğer ikimizin de duyguları karşılıklıysa neden buluşamıyoruz ortada bir yerde?

beren: hayat birlikte olmamızı istemedi, berat

hiç de istemeyecek