call out my name | özdemir

1.6 |

---

beren: günlerdir yazmıyorsun bana...

annen aradı beni az önce

berat'ın sesi kötü geldi, kavga mı
ettiniz diye sordu

ben üzdüm diyemedim

ben hayatım boyunca çok kalp kırdım

hep kavga ettim, hep çirkef biriydim

lisede bir çocuk galatasaray maç kaybedince dalga geçmişti, çocuğun burnunu kırmıştım

bizi sen ayırmıştın

ilk o zaman farkettim ben seni

her kızın ilgisini çekiyordun ama en çok da bana yaklaşıyordun

arkadaş ortamında herkes benimle kalpsiz diye dalga geçerdi, sonra hayatıma sen girdin bir anda

nasıl olduğunu ben de bilmiyorum

yazgı bana gözlerin parlıyor senin dedi

yok öyle bir şey diye geçiştirdim
ama vardı berat

benim sana bakınca gözlerim parlıyordu, herkesin yok diye dalga geçtiği
kalbimi yerinden çıkacakmış gibi hızlandırıyordun sen

hâlâ da öyle

sana bakınca nefes alamıyormuş gibi hissediyorum

aşktan mı, acıdan mı, stresten mi, korkudan mı bilmiyorum

bence hepsi

bana aşık olma diye hep ittim seni, uzaklaşmanı istememin nedeni buydu

ama sen geldin yine aşık oldun bana

neden berat, kendine neden acı çektiriyorsun?

ben doğru düzgün sevilmedim hayatımda, sevilmenin ve sevmenin nasıl bir şey olduğunu bilmiyorum

bana öğretmeni çok istedim
her zaman ve öğrettin

babam öldüğünde, onu o hâlde
yatarken bulduğum gece seni nasıl
aradığımı çok iyi hatırıyorum

saat gece 4:37 falandı

o saatte bile evden kaçıp benim
yanıma gelmiştin

psikolojik destek aldığım dönemde terapistime seni anlattım, artık kadın en yakın arkadaşım gibi biri olmuştu

bana bu çocuk seni iyileştiriyor demişti

sen beni iyileştiriyorsun ama ben iyileşmek istemiyorum berat,
bu yüzden olamayız biz