Watch Me Fall Again

Chapter 14

Three days of ignoring each other and it felt so lonely. Ako ang nagsabing 'wag na naming pansinin ang isa't isa ngunit ako rin mismo ang naaapektuhan sa sarili kong desisyon.

"Who wants to answer the last question?" He asked while twisting the pen on his hand. I've noticed that li'l hobby of him.

Ako ang unang nagtaas ng kamay, nakita niya iyon pero iba pa rin ang tinawag niya.

"Marf, kindly write it on the board."

I rolled my eyes only to find out he saw that...After his discussion he was about to leave when he turned back and look at me.

"Ms. Delos Santos, you'll be the one to represent Stem strand on General Chemistry quiz bee this coming Friday." He confidently said.

My eyes widened at his sudden announcement. Muntik ko nang malunok ang buong candy na nasa bibig ko, malaki-laki pa naman ito.

What the heck!? Seryoso ba siya? Teka lang bakit ako!?

"But sir—"

"Come to my office after your last class, l'll hand you some chemistry books."

Hindi pa nga ako tapos magsalita inunahan na niya ako bago siya umalis. Nakakaloka! Pinagtritripan ba ako ng lalaking iyon. Buong stem strand ang ire-represent ko! 
Oo nga't pambato ako sa ibang contest noong junior high pero hindi naman sa lahat ng pagkakataon nananalo ako.

I sighed heavily. Ano pa bang magagawa ko eh ako ang estudyante, siya ang guro. But this is another pressure in my part.

I looked down but when l heard my classmates cheered for me bigla akong nabuhayan ng loob.

"Kaya mo 'yan Mia, naniniwala kami sa'yo." Chabby said and the whole class agreed. They even said their 'good lucks'.

Even though l don't want to, l'll still give my very best. I won't disappoint these people who believes in me.

Pagkatapos ng huling subject class namin ay dumeretso na ako papunta sa opisina ni Zahyun. Abot-abot ang kabang naramdaman ko pero agad din iyong nabura nang makita kong magkayakap sila ni ma'am Ritchelle. Bahagyang nakabukas ang pinto ng opisina niya, hindi na ako nag-abalang kumatok pa. Umalis na lang ako para hindi makaistorbo sa kanila.

"Ay anyare? Wala ba si sir sa opisina niya? Bilis mo atang nakababa, nasaan ang mga libro?" Sunod-sunod na tanong ni Clarence habang nakasunod sila ni Zarina sa aking likuran.

"Ayon nakipagyakapan sa iba."

Hindi ko alam kung dahil ba 'to sa menstruation ko o talagang pinanganak lang akong selosa.

"Ano kamo? 'Yung libro nakipagyakapan? Nasisiraan ka na ba ng bait? " Tanong naman ni Zarina.

Dahil sa iritasyon ay huminto ako sa paglalakad kaya napahinto rin sa Clarence dahilan upang masubsob ang mukha niya sa aking likuran at dahil sa biglaang paghinto ni Clarence sa paglalakad sumubsob din ang mukha ni Zarina sa kaniyang likuran.

Gusto kong matawa sa katangahan nilang dalawa pero sinamaan nila ako ng tingin. Napailing-iling na lamang ako saka sila inakbayan.

I tried to look good in front of them though l'm not actually fine.

Sinamahan ako ng mga kaibigan ko sa Mircus gaya ng parati nilang ginagawa. Nag order sila at tumambay hanggang maubos ang kanilang mga inumin.

"Mia, uwi na kami!" Clarence and Zarina waved their hands.

I waved mine too. "Ingat!"

Maraming customers kaya naging abala ako. Hindi ko napansin na pumasok si Zahyun sa loob at nanatili sa opisina niya sa second floor. Kung hindi lang ako tinawag ni Manager Kim at inutusang hatidan siya ng kape hindi ko malalaman.

I knocked three times before l heard his husky voice.

"Bukas 'yan." sabi niya.

I sighed then opened the door. His office looks cozy and it smell really good, so manly. Damn.

"Tatayo ka na lang ba riyan?" seryosong tanong niya.

Umiling ako saka nilapag ang kape sa side table na nasa tabi niya. Aalis na sana ako nang muli siyang magtanong.

"Bakit hindi ka pumunta sa opisina ko kanina?" tukoy niya sa opisina niya sa paaralan.

Pumunta ako, hindi ko lang nagustuhan ang naabutan ko kaya umalis ako.

Iyon ang gusto kong sabihin pero iba ang lumabas sa aking bibig.

"Sorry, l forgot to come sir."

Wow, kailan ka pa naging makakalimutin, Mia? Pati nga araw na nireject ka niya kabisado mo pa eh.

"Nakalimutan mo o sinadya mo talagang hindi pumunta?" Tinitigan niya ako sa mga mata. Nakakatakot ang bawat titig niya, napapalunok ako dahil sa kaba. "If you think l was playing on you about the contest then you're wrong...Matalino ka at determinado. Kahit hindi ikaw ang manalo hahangaan ka pa rin ng lahat....dahil kahanga-hanga kang babae."

His words made me flustered but his eyes brought butterflies in my stomach. At the moment, we just stare at each other, didn't mind the time passes...

...As if we're controlling everything, even our own destiny.

When a memory of him and ma'am Ritchelle flashed back in my mind.

"Don't worry sir, l'll do my best to win."

Muntik ko na namang makalimutan na wala ako sa lugar para kiligin at mag-isip ng kung ano-anong romantikong bagay.

Marahil nasabi niya lang iyon para maging mas determinado akong manalo. Iyon naman dapat hindi ba?

Pinapalakas ng guro ang loob ng estudyante niya...Responsibilidad niyang magturo...hindi personal na ibigin ang tinuturuan niya.