İçimdeki Ses

Saçmalıyorum Anla İşte

Hayat nedir ki ? Daha adın sanın belli değilken yaratılırsın. Ve zaman gelince geçmişe gömülürsün. Önemli olan o ince çizgi üzerinde neler yaptığın. Bir gün sadece bir rüya gibi gelicek bu yaşadıkların. İnsanları uzaktan izliyorum. Bu zamanı nasıl değerlendirdiklerini anlamaya çalısıyorum. Hepsi gülebiliyor hepsi ama hepsi gülebiliyor. Çok insan tanıdım en büyük derdide gördüm en büyük mutluluklarıda. Ben tanıdığım hiç bir insana sadece bir arkadaş olarak bakmadım hepsi bir kitap, bir şarkı gibiydi tecrübe içindi hepsi bunu yaparak çok insan tipi tanıdım. Gerçekten gülen insanlara bakıyorum onlar mutluluktan sıkılmış gibiler. Gerçekten mutsuz olan insanlara sorduğumda... ölen annesini anlatanda var babasını dün toprağa emanet edende. Bunlara baktığımda kendi dertlerimi unuturdum dağın yanında bir fare gibi dertlerim. Tabi ben dertlerini sorarken banada soranlar oldu. Hepsini sadece soruda bıraktın ne yapabilirim insanların benim için üzülmesini isteyemem. Benim dostum kimmi nasılmı kurtuluyorum dertlerden. Tek dostum jilet oldu tek sırdaşım kağıt oldu kelimelerim kalem oldu o gün. Hep bir kurtarıcıya ihtiyaç duyardım kimse yoktu. Var. Gelip geçen oldu ya sevmedim ya sevilmedim. Olmadı işte hiç olmadı. Hani o küçük aradan bahsettim ya hani ceninlikten ölümle biten aranın boş geçmesini istemiyordum be. Haketmiyorum evet sonuna kadar haketmiyorum suan aldıgım oksijeni bile... ama insanız işte her insan gibi benimde hatalarım oldu biraz fazla olsada oldu. Çok insan kullandım çok insan üzdüm hiç kimseyi gerçekten sevmedim. Bu arada insanları düşündüm neden kimin için yaratılıyoruz. Belki biri icin belki birbirimiz için. İste o gün aşık oldum. Çok değiştim. Kendimi tanıyamıyorum. Ben sevebildim aşık oldum. Artık hayatımda zehirler yoktu artık hayalini kurduğum günler benimdi. Artık yavaş yavaşta olsa gülmeye başlamıştım. Değiştim ben insanların duygularını, düşüncelerini, yapıcaklarını umursamayan biriydim şimdi ise üzülmeisn diye herseyi alttan alan biri oldum. Sanırım aşk şarabının tadına şahit oldum o gün. Aşkın anlatılan bir sevgisi vardır herseyin üstünden gelen ben o sevgi ile en büyük acıları yendim o sevginin gücü ile kaç kere ölümden döndüm... zaten benide değiştiren o sevginin gücü degilmiydi. Ben o sevginin gücüne güvenerek herseyin ilkini yaşadım. Seni unutmamak seni unutulmucak biri yapmak icin elimden geleni yaptım. Yaşadıgın sokakları senin anıların ile doldurdum, okul yolunu senin anılarınla doldurdum,en nefret ettiğim yeri seninle sevdim, yüzlerce kâğıt bizim ile doldu, rüyalarımın misafiri oldun. Kollarımı haritadan farksız kıldım sırf sen birgün geçersin onlar geçmesin diye. Seni duyabiliyorum haketmiyorum diyosun. Hakediyorsun o dediğim ara bukadar ucuz olamaz ben sana hayatımı borçluyum. Gülücükler bukadar ucuz olamaz ben sana gülücüklerimi borçluyum. Bu manzara karşısında sevgim az gelir ben seninle dünyanın en güzel manzaralarını gördüm ve bunları unutamam istesemde olmaz... ve bir gün benden gidersen yüzlerce anıların ile benimle bir köşede yaşıyacaksın.