"တီ....တီ....တီ... "
"အင္း...." ႏုယဥ္ တစ္ေယာက္ သူမ ၏ေခါင္းေလးကိုဖိကာျဖင့္ ခႏၶာကိုယ္ကို တစ္ဖက္သို႔ေစာင္းလွည့္လိုက္ေလသည္။ခ်က္ခ်င္းအိပ္ရာထဖို႔ေတာ့အဆင္မေျပခဲ့ေပ။ အဆက္မျပတ္ ျမည္ေနေသာ နာရီႏႈိးစက္သံေၾကာင့္ သူမ ႏိုး ရေခ်ၿပီ။ အလုပ္ကိစၥရွိေနျခင္းေၾကာင့္ သူမ ထရမည္ေလ။ မ်က္လုံးမ်ားကိုဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့...ေဘးတြင္ သမီးမွာရွိမေနေတာ့ေပ။ မေန႔ညက သမီးနဲ႔သူမအတူတူအိပ္ေပ်ာ္သြားျခင္းပင္ျဖစ္ေလသည္။
အိပ္ရာေပၚမွေလးကန္စြာထရင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲသို႔ဝင္လိုက္ေလသည္။ သန႔္စင္ခန္းဝင္ၿပီးကာမွ မ်က္ႏွာသစ္သြားတိုက္လိုက္ေလသည္။
သမီး ကို မနက္ခင္းေတြ၌သူမအထူးတလည္ရွာစရာပင္မလိုေပ ေလးမွာ မီးဖိုခန္းထဲ၌ရွိႏွင့္ေနတတ္သည္သာ။ ဒီေန႔၌ ေလးအားထိုအခန္းထဲ၌မေတြ႕ရေနေပ။"ေလး...သမီး..." အခန္းထဲမွ ထြက္လာသူေလးမွာ ျမန္မာဝမ္းဆက္ ခရမ္းေရာင္ေလးကို ဝတ္ထားၿပီး ေနာက္ကၾကည့္႐ုံျဖင့္ယဥ္လွေသာ ကေလးမေလးသာသာပင္။ ေလးမွာေတာင့္တင္းေသာ ခႏၶာကိုယ္ထက္ ပါးပါးေသးေသး ဆံရွည္ေလးနဲ႔သာ။
"အန္တီ...ႏိုးၿပီလား..."
"ႏိုးၿပီ သမီး.. သမီးေရာ ႏိုးေနတာၾကာၿပီလား..." မီးဖိုခန္းထဲသို႔အတူတူဝင္လာခဲ့ၿပီး ထမင္းစားပြဲမွာဝင္ထိုင္ရင္း ႏုယဥ္ဆိုလိုက္ေလသည္။
"အန္တီ...ေကာ္ဖီ...ယူမယ္မလား" စားပြဲေပၚသို႔ အသင့္ေဖ်ာ္ၿပီးသား မပူမေအး ေကာ္ဖီခြက္ေလးကိုခ်ေပးရင္း ေလးဆိုလိုက္ေလသည္။
ေလး ခ်ေပးေသာ ေကာ္ဖီအား ႏုယဥ္တစ္ငုံမွ်ေသာက္လိုက္ေလသည္။"သမီးက ဆိုင္သြားဖို႔ျပင္ေတာင္ၿပီးေနၿပီလား..."
"ဟုတ္ အန္တီ...ေလး ဆိုင္သြားေတာ့မလို႔ပဲေလ..."
"သမီးက မနက္စာေရာစားပီးပီလား..."
"စားပီးပီ..အန္တီ..." ေလးမွာ မုန႔္အခ်ိဳမ်ိဳးစုံကိုစားပြဲေပၚသို႔သပ္ရပ္စြာခ်ေပးရင္း ေျပာလာေလသည္။
"အန္တီေတာ့...ဆိုင္လာေနာက္က်မယ္ထင္တယ္သမီးေရ...အလုပ္ကိစၥခ်ိန္းထားတာနဲ႔ပဲသြားစရာကရွိေနလို႔..."
YOU ARE READING
ချစ်ခွင့်သာရှိခဲ့ပါလျှင်
Romanceလောကမှာ မေတ္တာတို့မှ ချစ်မိသည်ရော မရှိလေရော့သလား။ချစ်ခွင့်မရှိလေရော့သလား။ { Zawgyi } ေလာကမွာ ေမတၱာတို႔မွ ခ်စ္မိသည္ေရာ မရွိေလေရာ့သလား။ခ်စ္ခြင့္မရွိေလေရာ့သလား။
