❝Babasından sevgi görmeyen çocuklar hep yarımdırlar..❞
✿
Lee Minsun yine sıradan ve yorucu bir gün geçiriyordu. Son masayı da sildikten sonra önlüğünü çıkarıp eşyalarını da topladıktan sonra hızlıca kafeden çıktı. Adımlarını daha da hızlandırıp otobüs durağına geldi. İlk gelen otobüse binip süpermarketin yolunu tuttu.
Vardığında eşyalarını arkaya bırakıp kamyondan inen ürünleri içeriye taşımaya başladı yaklaşık yarım saat sürmüştü. Ayakları isyan edercesine zonkluyordu ama o alışmıştı artık buna. Rafları da düzenledikten sonra işi bitti. Karnı hafif guruldayınca bugün okuldan çıktıktan sonra hiçbir şey yemediği geldi aklına. Rafların birinden hazır sandviç aldı parasını ödedikten sonra marketten çıktı. Adımları yine hızlıydı. Daha eve gidip ders çalışması lazımdı. Üniversite sınavına iki aydan az kalmıştı. Elinden geleni yapmalıydı tabi böyle bir hayatla elinden gelen yeter miydi bilmiyordu.
Bir yandan sandviçini yerken bir yandan cebinden telefonunu çıkardı. Sadece beyaz kalp bulunan numarayı çevirdi. İkinci çalışta açıldı telefon.
"Güzelim ?"
Telefondaki Minsun'un sevgilisi Chandı. Sesi yine huzur vericiydi. Yani Minsun böyle düşünüyordu.
Onun simsiyah dünyasında solan papatyaları açtıran bir güneşti Bang Christopher Chan..
"Gün boyu meşguldüm, sesini duymak istedim."
Hafif bir kıkırtı geldi Chan'dan. Minsun, kalbine iyi geliyordu. Onunlayken hiç olmadığı kadar iyi hissediyordu. Minsun'un siyah dünyasını bir güneş gibi aydınlatmayı seviyordu.
"Çok yoruldun mu bügün ?"
Chan sevgilisi çok çalıştığı için fazlasıyla endişeleniyordu. Hatta babası denen o adamla aynı evde kaldığı için de.
"İyiyim merak etme sen."
Minsun her zaman güçlü durmaya çalışırdı. Hem babasının ona olan muamelesine karşı hem de birden çok çalıştığı part timelara karşı.
"Eminsin dimi güzelim ?"
"Evet eminimm, hadi kapatıyorum eve geldim, yarın okulda görüşürüz."
Minsun eve girip salona ilerledi. Babası yine bir çekyata yayılmış elindeki birayı yudumluyordu. Günlük kazandığı paranın hepsini çıkarıp masanın üstüne koydu. Babası sarhoş haliyle bir şeyler mırıldansa da takmadan odasına gitti.
Abisi yokken bu evde yaşamak ölüm gibi geliyordu Minsun'a. Babası abisinden çekindiği için bu kadar kötü davranamıyordu ama abisi son senesini okumak için Japonya'ya gittiğinden beri terör estiriyordu evde.
Üstünü değiştirdikten sonra odasının kapısını kitleyip çalışma masasına oturdu. Kısa bir plan yapıp ders çalışmaya başladı.
Yaklaşık iki saat ders çalışmıştı Minsun. Gözlerinin ağırlığına dayanamayıp masanın üstünde uyuya kaldı.
Kapısına vurulmasıyla sıçrayarak başını masadan kaldırdı. Kapıdaki babasından başkası değildi. Adam bağırmaya başladı.
"Uyuyor musun kalkta bana bir kahve yap !"
Ses çıkarmadı Minsun. Tekrardan vurdu kapıya.
"Kime diyorum kırdırtma kapıyı kalk !!"
Minsun içinden lanet okumaya başladı. Babasına sadece abisi rahatça okulunu bitirsin diye katlanıyordu. Her istediğini yapıyordu ki babası abisiyle onu tehtit etmesin diye.
"Vurma şu lanet kapıya geliyorum !"
İçinden geçen tek şey gecenin şu saatinde o kahveyi yudumlarken geberip gitmesiydi.
Kahveyi yapıp odasında geri döndü artık uyuması gerekiyordu 2 saat sonra okul için kalkmalıydı.
Odasındaki gece lambasını açıp yatağına uzandı. Işık olmadan uyuyamıyordu. Her zaman yaptığı gibi kendini abisinin gelmesine az kaldığına dair teselli etti. Artık dayanacak gücü kalmamıştı. Bazı geceler ölmeyi bile diledi. Çok sevdiği abisi ve sevgilisi aklına geldiğinde vazgeçiyordu.
Her genç kız gibi gezip tozmak eve dönünce sıcacık bir aile ortamıyla karşılanmak istiyordu. Ama bunun hiçbir zaman olmayacağını biliyordu.
İçindeki baba sevgisi çok küçükken ölmüştü, annesi zaten o küçükken ölmüştü hemde yanı başında...
✿
Chan kurgumla karşınızdayım. Umarım severek okursunuz.
Bolca dram dolu bir kurgu olacak şimdiden hazır olun deriim.
Min Sun ✓
Bang Christopher Chan ✓
•Öncelikle herkese selamm 👋🏻 Chan kurgumla karşınızdayım. Bütün bölümleri aynı anda yayınladım yani yb beklemeden rahatça okuyabilirsinizz. Lütfen oylarınızı ve yorumlarınızı eksik etmeyinn sizi seviyorum 💖🌸
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bitmesin Hikayemiz | Christopher Bang Chan
FanfictionVe ekledi.. "Beni karanlığının içine çekiyorsun." Min Sun duyduğu cümle karşısında öylece kaldı. İki senedir biraz olsun Chan'la nefes almışken şimdi niye böyle olmuştu ? Sadece sustu, susuyor gözükse de içinde fırtınalar kopuyordu. Onu asıl üzen...