co-star .hyunin.

yeni çıkılan yollar

"kestik"

Set alanında yardımcı yönetmenin yanında oturan reji görevlisinin sesiyle günlük çekimlerin sonuna gelmişlerdi.

Yavaş yavaş toparlanmaya başlayan set görevlilerinin arasından kendi makyaj odasına doğru ilerleyen jeongin aynı zamanda hızlıca son sahnelerde rolü olmayan hyunjin'in gidip gitmediğini kontrol ediyordu.

Gözleriyle kalabalık set alanını tararken gelen telefon çağrısını kabul etti. Bir eliyle telefonu kulağına götürüp diğer eliyle de teriyle ıslanmış üstünü çıkarmaya çalışırken "efendim Sara" dedi bıkmış sesiyle.

Karşıdan gelen konuşmaya odaklanamayıp yarısını çıkardığı tişörtüyle sette gezerken hyunjin'i arıyordu.

Gitmiş miydi?

Neden jeongin'i beklemesi gerekirdi bilmiyordu zaten jeongin de ama içinden bir ses inatla onu bugün biraz daha fazla görmek için yalvarıyordu. En son hyunjin'i kendi karmaşasından uzak tutma kararı almış ve onunla arasına mesafe koymaya çalışsa da bir türlü bunu başaramamıştı.

Bütün günü aklında dolanan hyunjin yetmezmiş gibi şimdi bir de rüyalarına giriyordu.

Her akşam rüyasında kendisi ile hyunjin'i bir balkonda birbirlerine sarılırken görüyordu.

Başını hyunjin'in omuz boşluğu ile boynu arasına soktuğunu ve hyunjin'in büyük elleriyle kendi belini sardığını görüyordu.

Sonra hyunjine uzanıp bir öpücük veriyordu jeongin. Uzun, ıslak ve sıcak bir öpücük.

Her rüyasında bu an canlandığında heyecanlanan kalbinin ritmi ile uyanıyor ve yanında uzanarak uyuyan Sara'nın yerinde hyunjin'in var olmasını hayal ederken buluyordu kendini.

Telefonunu "akşam geldiğimde konuşuruz" diyerek saranın yüzüne kapatırken hiçbir yerde bulamadığı hyunjin'in hayal kırıklığı ile kendi makyaj odasına yönelmişti ki odasının kapısını açık bulmasıyla, içerisinde oturan hyunjin'i bulması da oldukça kısa sürmüştü.

"seni bekledim" dedi hyunjin ona merakla bakan gözlere.

Çekimleri yaklaşık iki saat önce bitmiş olsa bile hemen set makyajı ve kıyafetinden kurtulmuş ve bir köşede sessizce jeongin'i izlerken onun da çekimlerinin bitmesini beklemişti.

İstemsiz bir sırıtış jeongin'in yüzüne musallat olduğunda arkasını hyunjine dönüp kendisine atılan sorgulayıcı bakışları cevapsız bırakırken aynı zamanda tamamen çıkarmıştı tişörtünü.

Cevapsız bakışlarıyla kalan hyunjin gördüğü ince bel ve kaslı sırt ile nutku tutulurken jeongin de kendisine karşı bir şeyler hissettiğinden emin olduğu yakışıklı adamın ona hissettirdiği güzel hislerle onun göremeyeceğini de bildiğinden pişkince sırıtıyordu.

Sanki çok gerek varmış gibi çıplak vücudu sarışın olana dönükken geriniyor ve kaslı sırtının kıvrımlarını daha da belirgin hale getiriyordu.

Sonunda üzerine beyaz renk bir tişört geçirip arkasını dönen jeongin "yılın ilk dondurmasını kimle yersen bütün senen onunla geçermiş. Biliyor muydun?" Dedi.

Hyunjin duyduğu cümle ile şaşkınlığını gizleyemezken ve ağzı küçük bir yuvarlak şeklini alırken "bunun hakkında bir şey duymamıştım daha önce." Demiş ve tatlılığı ile karşısındaki genci kahkahalara boğmuştu.

"Aslında böyle bir şey yok zaten sadece sana sıradan bir şekilde dondurma yeme teklifi etmek istemedim." Demişti jeongin sırıtrken.

Hyunjin daha çok sonrasına takılı kaldığı dileğe ithafen "bütün bir sene beni istemesen de göreceksin zaten" demişti.