3

78 5 0
                                    

„მართლა?“ დრტვინავს და მათ ხელებს ერთმანეთში ურევს. ჯუნგუკმა თავი დაუქნია და ტეს თმა ყურს უკან გადადო.

ასე რომ, ის აქ დარჩება?"

დიახ პატარავ ის აქ იქნება. მაგრამ ეს ხელს არ შეგიშლის აქ მოსვლაში - გაიღიმა და ლოყაზე აკოცა.

"კი, მაგრამ არ ვიცი რატომ მძულს შენი მშობლები პატარავ. იქნებ ასე ვიცვამ?" ჯუნგუკმა თვალები აატრიალა

"არ ვიცი ჯანდაბა მათი პრობლემაა. კარგია, მაშინაც კი, თუ მათ არ უყვარხართ, კარგია. ნუ იდარდებ მათ" თეე ჯუნგუკს ეხუტება.

"მიყვარხარ მამიკო" ჯუნგუკმა ჩაიღიმა

"და ამით შენ მე აღმაგრძნე" ჩაიცინა ტეიმ ოთახიდან გავარდა, ჯუნგუკი კი მის უკან გარბოდა.

გავიდა ორი კვირა და ეს იყო დღე, როდესაც ჯიმინი აპირებდა მეუღლესთან დარჩენას.

მანქანა ჯუნგუკის წინ ჩერდება.
სახლში, ჯიმინს არ შეუძლია თავი არ შეიკავოს ქმრის გამო ასე ნერვიულობისგან.

"ჩვენ აქ ვართ ბატონო ჯეონ", - თქვა მძღოლმა. ჯიმინმა ღიმილით გადმოსცა. მანქანიდან ბარგი გადმოიღო. კარისკენ მიმავალი მძღოლი თავის ბარგს ატარებს.

"გასაღები გაქვს?" ეკითხება მძღოლი. ჯიმინმა თავი გააქნია, მაგრამ კარის სახელური მოაბრუნა, საბედნიეროდ, გაიღო.

"ახლა შეგიძლია წახვიდე მარკ მადლობა" მარკმა თავი დაუქნია და თავისი მანქანისკენ წავიდა. ჯიმინმა წაიღო თავისი ბარგი და კიბეებისკენ მიმავალი ნახა, როგორია ეს ლამაზი სასახლე.

როდესაც ის ეძებსოთახს, ისმის კვნესა და კვნესა მარცხენა კარზე. მან თვალები ნელა იხრება კარისკენ.

მაგრად გამჟიმე მამიკოო~ აჰ~ აჰ, - თვალები გააფართოვა და მეორე ოთახში გავიდა და კარს მიჯახუნა.

"ვაი" ჩაიცინა მან შავი ქურთუკი გაიხადა, ტანსაცმელი ამოიღო, რომ კარადაში ჩაელაგა.

მას შემდეგ, რაც ოთახში ყველაფერი მოათავსა.

____________________
როგორია?,,💖
წინ დიდი გზა გველის🤣🤣

hate (jikook) სიძულვილი Where stories live. Discover now