Small Town (Lonely Series Book 2)

Chapter Two

Chapter Two

Nagising ako sa isang silid na pamilyar ang amoy pati ang disenyo ng buong kuwarto ay alam ko na kung nasaan ako.

I'm at Red's room. Napabuntong hininga akong napakalma at bumalik ulit sa pagkahiga at bigla na namang nag sink in sa utak ko ang mga nagyari kagabi dahil sa biglaang paghirap ko sa pag hinga.

I never blamed him for saying that word. It's just me because it wasn't really easy for me to forget things. Mahirap at nahihirapan ako sa totoo lang and I'm thankful I have someone who I can relay on at iyon ay si Red.

What happened to me 6 years ago? I was gang raped in SCU while roaming around the campus to look for Red that afternoon, then I sat down at the bench near the garden and some group of guys suddenly walk towards me at bigla na lang nila akong dinukot pa punta sa isang pribadong silid na sigurado ako na sa loob lang iyon ng SCU.

I could still remember how the fuck they make me cum in disguise. How they fucking suck their disgusting dicks on my cunt. I can still clearly remember all of it very well.

Thanks to Tita Daniella for helping me make those guys rot in a jail known as hell. She said that I deserved so much better and it's not my fault for wearing skirts. Hindi ko kasalanang ma halay ng mga lalakeng 'yon dahil once a rapist is always a rapist.

She gaves me a lot of words because she was raped the same as me too at kahit ngayon rin daw ay hindi pa rin niya kayang makalimutan ang mga pangyayari. Minsan tinatawagan ko siya kapag hindi ko na kaya at kusang pinupuntahan niya ako para patahanin and it makes me feel better.

She's like a big sister to me. She also said that I do really look like my mom because they know each other, but she still didn't say anything about who she is.

***

Nagising ulit ako pero gabi na kaya lumabas na ako sa silid ni Red at bumaba papuntang kusina para maghanap sana ng makakain pero mukhang hindi na kailangan dahil nakita ko siyang nakasuot ng apron na nagluluto.

Napakagat ako sa ibabang labi at nakangising parang batang nilapitan siya para yakapin sa likuran. Nagulat ata siya sa pagsinghap niya ng yakapin ko siya.

"You scared me," he said and lightly rolled his eyes and laugh at the end.

"Marunong ka na pa lang magluto ngayon?" Tanong ko bago umalis sa pagkayakap ko sa kanya.

"Actually marunong naman talaga ako at madalas lang talaga ako nag g-grab," he replied. Nanatili akong sumandal sa gilid niya habang abala siya sa pagluluto.

"Sasakyan ko ba yung ginamit mo pabalik sa bahay o yung sa'kin?"

Red and I have been living together under the same roof for almost 8 years matapos mangyari ang trahedya sa buhay ko.

Kinulong ko ang sarili ko sa bahay namin na mag isa at halos dalawang linggo rin akong walang kain 'nung mga panahong iyon. Kung hindi lang siguro niya ako pinasok 'nung araw na iyon ay sigurado akong patay na ako ngayon.

Simula paman noon ay inaalagaan niya na ako dahil matagal tagal rin akong kumilos at bumangon para sa sarili ko. Pati paglinis ng katawan ay kailangan ibang tao pa ang gumawa mabuti na lang talaga ay nandiyan siya para sakin upang gabayan ako.

Laking pasasalamat ko talaga sa mga kaibigan kong tumulong sa'kin na umahon 'nung mga oras na hindi ko na talaga kaya. Muntik na 'nga akong bumagsak sa BAR exams at hindi dahil kay Red ay siguro hindi ko mararating kung ano mang meron ako ngayon.

"Pinahiram ko kay Felix dahil nag commute lang raw siya papuntang tagaytay, at tamang-tama naiwan iyong sasakyan mo ron kaya nagtanong siya if he can borrow yours," tumango ako.

Felix is part of my surviving this cruel world journey. Siya rin ang nag push na ibigay sa'kin ang branch ng St. Scholastica Hospital dahil alam niyang gaano ko kamahal ang pagamutan na iyon 'nung nag-aaral pa ako sa med school.

Nang matapos ng magluto si Red ay tinulangan ko siya na mag hain sa hapagkainan at tsaka pumwesto. Kinuha ko ang kutsara at hinipan iyon bago sinubo sa bibig.

"Fuck, this is so good." Ungol ko dahil sa sarap ng niluto niyang pasta.

"You're so weird," agad namang kumunot ang noo ko dahil sa sinabi niya.

"Anong weird na pinagsasabi mo?" mataray kong tanong sa kanya. "Alam mo panira ka talaga ng moment," aniko bago sumubo ulit sa pasta.

"The thing is that you moaned in front of me," nalaglag ang panga ko dahil sa sinabi niya at talagang kinalibutan ako.

AVRLBNZ