Troublesome Girls Series #4: Endless Circle

Chapter 2-Trouble

Chapter 2-Trouble

SINCE she was a kid, Zia never thought that she'll get the life she dreamed off to have but the thing is, now that she got it already, she seems not really that happy with it. She once asked herself. Why? What's wrong?

Palagi niyang tinatanong ang sarili kung ano pang kulang. May pamilya na siya, nakapag-tapos na at nakatira sa isang malaking bahay ngunit pakiramdam niya ay may kulang. May puwang parin sa loob niya na hindi kayang tumbasan ng kahit na anong materyal na bagay. No matter how hard she tried to enjoy what she have, the more she's drowning into something she can't explain. It feels like something is pulling her underneath the deep water, not able to save herself.

Muli siyang nagbuga ng hangin bago pumasok sa loob ng isang sikat na bar. Doon niya napagdesisyunang pumunta pagkatapos niyang umalis sa racing field kanina. Agad nagtungo si Zia sa counter at doon naupo.

"One glass of tequila," she said to the bartender, not minding the others around her who glance at her direction. Some are wearing their playful smirks while the others, specially the girls are throwing her an unexplainable glare.

Napairap na lang siya sa hangin at hindi na pinagtuunan pa nang pansin ang mga ito. Lagi niyang nararanasan ang ganoong tagpo lalo na sa mga pampublikong lugar tulad kung nasaan siya ngayon.

"Here's your drink, Madame." The bartender hand her the tequila drink and she immediately grabbed and drink it.

Agad niyang nalasahan ang pait ng alak sa kanyang lalamunan. But somehow, it gaves her relief not to think about the situation of her life right now.

She threw a glare at the latter while drinking her tequila because she doesn't like the way he stared and smiled at her. It gaves her creep and she felt a strange feeling inside of her. She was disgusted!! Zia rolled her eyes after the bartender vanished in front of her. Great!! It would give her a peaceful feeling when no one ever dared to talk and gets close to her.

Not minding how crowded the dance floor is, Zia took a glanced on her wrist watch and saw that it's already quarter to 2. For the first time in history, she's not in the mood to go home early in the morning just like what she used to do.

Napaismid na lang siya sa sarili at humarap sa magulong dance floor. She roam her gaze around the wide and crowded place and shooked her head after. Nakikita niya ang ilan na abala sa pakikipag-usap sa kani-kanilang kasama habang ang iba naman ay masyadong abalang sumayaw. Halos ang lahat ay may kanya-kanyang ginagawa habang ang iba naman ay katulad lang niyang tahimik na nanonood at umiinom ng alak.

Kalaunan ay iniwas na niya ang tingin sa mga iyon at muling sumimsim sa glass of tequila na hawak-hawak niya. Nakahiligan na niyang pag-aralan ang lugar na pinupuntahan niya gano'n din ang mga taong nasa kanyang paligid.

Ngunit sa tagal ng panahon na ginagawa niya ang bagay na iyon, isa lang ang nasisiguro niya, ni isa man sa kanila ay hindi niya pwedeng pagkatiwalaan. Nasanay siyang sarili lang ang kasangga sa lahat ng bagay na nangyayari sa buhay niya. Ayaw magtiwala ni Zia sa kahit na sinuman at kasama na doon ang tunay niyang pamilya. Ni wala siyang maituturing na kaibigan o 'bestfriend' ika nga nila.

Masyado niyang sinanay ang sarili at maging ang kanyang pamilya ay ayaw niyang pakisamahan. Siguro ganoon nga talaga. Kahit gaano ka pa lapitan ng iba, ikaw mismo ang lalayo kapag ramdam mo sa sarili mong hindi din magtatagal ang lahat. Iyong tipong gagawa ka ng isang bagay para sila mismo ang umayaw sa'yo. Zia has been doing that for so long. She believes that it's the only way to protect herself from an unexpected harm.

She smiled bitterly as she reminisced what happened to her during her childhood days.

Flashback.....