U HtanYie & HueHue .BL fic🔞

part 9 / Z&U

အပိုင္း ၉

       တေရြ႕ေရြ႕ လွမ္းေနေလေသာ ေျခလွမ္း
ေတြတြင္ ေျခာက္ျခားမႈတို႕ ခိုေအာင္းၾကေလျပီ။
နန္းေဆာင္ ျမိဳ႕ရိုးကား ယခင္ကထက္ ပိုၾကီး
ေနသေယာင္။

    " ဒါ ဘယ္ေနရာပါလိမ့္ "

  လွမ္းလာေနေသာ ေျခလွမ္းေတြက ယိုင္လုလု။

"ကြ်ီ"

  ဖြင့္ဟလာေသာ နန္းေဆာင္ တံခါးကို
ျမင္မိခ်ိန္ အနက္ေရာင္ အခိုးအေငြ႕တို႕
မ်ားစြာျဖင့္ မိစၧာဘုရင္။ ဗဟုဟာ သည္
ျမိဳ႕ေတာ္ရွိ ေနာက္ဆံုးေသာ ေယာက္်ား
ပ်ိဳတစ္ေယာက္သာ။ အခိုးအေငြ႕မ်ားၾကား
ျမင္ေနရေသာ သူကား မ်က္ႏွာဖံုးျဖင့္ ဖံုး
အုပ္ထားေလသည္။ ဒူးေထာက္ခစားျပီး
သည့္ေနာက္ ရံေရြအခ်ိဳ႕ကား ဗဟုကို လက္
ေမာင္းတစ္ဖက္စီမွ ဆြဲကိုင္မကာ အေဆာင္
တစ္ခုထံ ေခၚေဆာင္သြားေလသည္။

  ကိုယ္အႏွံ႕ နံ႕သာအေမႊးၾကိဳင္ရနံ႕တို႕
ျဖင့္ သန္႕စင္ေပးၾကေလသည္။ လည္
ဂုတ္သားတို႕ ယားယံရင္း ျဖီးလိမ္းသန္႕
စင္သမွ် ခံယူျပီးေနာက္ နားေနေဆာင္မွ
ေစာင့္ေနမိေလသည္။ သို႕ရာတြင္ ဗဟု
သည္ အျငိမ္မေနတတ္။ အခန္းတြင္း
လိုက္လံစပ္စုၾကည့္မိခ်ိန္ ျမင္ရေလေသာ
ရတနာတစ္ခု။ ေၾကးမံုမွန္တစ္ခု။ ျမင္ရ
ေလေသာ ရုပ္က ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရာ။
လန္႕ထိတ္လြန္းစြာ ေအာ္ ဟစ္မိခ်ိန္ ပိတ္
ေစ့ထားခဲ႕ေသာ မ်က္ဝန္းေတြ ပြင့္ဟခ်ိန္
ျမင္လိုက္ရသည္က ေတာေတာင္တစ္ခုထဲ
တြင္သာ။

ငါ ဘယ္ကို ေရာက္ေနပါလိမ့္။ အေဖတို႕
ေကာ မျဖစ္ဘူး။ ငါ ရွာရမယ္ အေဖတို႕
ကို ရွာမွျဖစ္မယ္။

  ေရာက္ရာေပါက္ရာ ေျပးထြက္ ရွာေဖြ
ေသာ္လည္း ဝကၤပမာ တစ္ေနရာထဲ
သို႕သာ ျပန္ေရာက္လာရေလသည္။
တစ္ေန႕ေရာက္ခါမွ လူတစ္ဦးျဖင့္ ဆံု၍
လမ္းေၾကာင္းတစ္ခုကို ေဖြရွာႏိုင္ခဲ႕ေတာ့
သည္။ သို႕ေသာ္ ထိုလမ္းသည္ကား လူတို႕
ေနထိုင္ရာ ေနရာတစ္ခုပင္။ ေျပာရမည္ဆို
လွ်င္ ေမွာ္ျမိဳ႕ေတာ္ႏွင့္ ကြာျခားလွေသာ
သာမန္ လူသားတို႔ရွိရာ ေနရာပင္။

" ဒါပဲလား ဗဟု"
"ဟုတ္ ကြ်န္ေတာ္ ဒီကို ေရာက္လာခဲ႕တာ
ၾကာခဲ႕ျပီ ဦး ဘယ္လိုျပန္ရမလဲ မသိဘူး
ေမွာ္ျမိဳ႕ေတာ္ကို မိစၧာေရာက္လာကတည္း
က ေဘးေတြ ၾကံဳခဲ႕ရတာ ဟိုမွာ အေဖတို႕
ခ်စ္ရသူတို႕ က်န္ေနခဲ႕တယ္"