FIVE YEARS OF MISERY

CHAPTER 27

ZENITH POV:

" You know that i dont love you right? " tanong nya saken

" yeah " saad ko kasabay ng pagtango

" it was a lie " he said to me kaya naman agad akong naguluhan.

lie?!

" Nung mga bata pa tayo ayaw ko talaga sayo non dahil bago ka pa man ipakilala ay alam ko ng ikaw ang papakasalan ko. Alam kong nakaplano yon sa hinaharap dahil sa kila mommy kaya naman ginawa ko ang lahat para ipakita sayo ang pangit na side ko. Remember nung unang punta mo sa bahay? talagang di ako lumabas non kase yung araw na ren nayon ko nalaman na makikilala ko ang ipapakasal saken kaya naman nagalit ako at nagkulong sa kwarto. I decided na wag kang pansinin o kilalanin para maturn off ka but my decision change nung ipakilala ka saken ni kuya sa harap mismo ng kwarto ko. I thought nakakita ako ng isang barbie doll na angel dahil parang kumikinang ka sa paningin ko HAHAHAH " tawa nyang kwento saken na nagpatawa ren saken.

" Sinungitan mo kaya ako non!! " inis kong saad sakanya

" well ginawa ko yon kase ayaw kong mapansin mo na nalove at first sight ako sayo. Sabi ko pa nga non sa sarili ko na... ' shit! kung ito ang ipapakasal nila saken talagang payag na payag ako ' pero syempre diko pinahalata yon kaya naman sinungitan kita. Sinaraduhan ko kayo ng pinto kase tangina diko na napigilan yung nararamdaman ko kaya naman pagsara ng pinto don kona nilabas yung kilig ko at mga ngiti ko, crazy right?! " ngiting kwento nya

" but bigla kong naisip na masyado pa tayong bata kaya baka crush lang talaga ang tingin ko sayo. Imagine?! You are four that time and im five years old sa tingin mo sa ganong edad maniniwala sila kapag sinabi kong nalove at first sight ako sayo? tingin ko nga sa sarili ko non ay nababaliw na eh dahil sinabi ko na susungitan kita pero pag kaharap naman kita para bang sinasapian ako ng anghel dahil parang gusto kong maging mabait sayo pero... "

" woi di ka kaya naging mabait saken! " singit ko na ikinatawa nya

" tsss let me continue... Pero nagbago nanaman ang pananaw ko nung sinugod ako ni kuya. I thought ako lang ang nakaramdam ng pagkagusto sayo but nagulat ako ng umamin sya saken na gusto ka ren nya at sinabi nya pa saken na gusto mo ren sya. Syempre nagalit ako dahil dapat aken kalang. Dapat ako yung gusto mo kase diba saken ka ipapakasal? Kaya naman sa sobrang inis ko kay kuya ay sinuntok ko sya na nauwi sa rambulan namin. Napagalitan kami ni mom dahil don kaya naman nung pumasok sa isip ko na nag away kami ni kuya. Its a first time na mag away kami at dahil pa talaga sa babae,really?! "

" Kaya nabuhay yung galit ko sayo non. Pakiramdam ko kase kung di ka kaya namin nakilala mag aaway kami ni kuya? Kung di kaya kita nagustuhan o kaya di ka nya nagustuhan magsusuntukan ba kami? kaya sinisi ko sayo lahat na dumating sa point na sinusungitan kita at pinaparamdam ko sayo ang pagiging cold ko. Para kaseng natakpan nung galit ko yung pagkagusto ko sayo. Pero syempre nagbago nanaman yon dahil nung minsan kitang nakita na umiyak dahil sa inaway kita. Nagalit ako sa sarili ko non kase ilang beses na kitang nakitang umiyak pero bawat beses naman non ay pinagsisisihan ko. Nabuhay nanaman yung nararamdaman ko pero syempre alam ko sa sarili ko na hindi talaga nawala yon o namatay. Siguro ay yung galit na pinapakita ko ay parang pagkabitter lang dahil sa sinabi ni kuya na sya ang gusto mo at hindi ako. Kaya naman ginawa ko yung ginagawa ni kuya na pagtatanggol sayo at pagiging mabait. Remember nung mga araw na dina kita inaaway? yun yung mga araw na napagtanto ko na para bang habang tumatagal ay lumalago yung nararamdaman ko sayo at syempre diko na kayang makita na umiiyak ka tas tatakbo kay kuya na para bang sya yung hero mo at ako yung villain. "

" Diko alam kung pano pero nagkukusa yung katawan ko na gawin lahat ng pinakita ko sayo. You know talagang cold at masungit ang ugali ko pero baket parang pagdating sayo bumabait ako even without trying. Nagkukusa lahat. Pero syempre alam ko na ramdam mo den na cold paren ako kase ayaw kong maramdaman mo na gusto kita. Torpe eh parang si kuya, dinadaan sa mga gawa. But nagulo nanaman nung pagdating ng high school.Handa nakong magconfess sayo non eh pero dumating si shanella. She's obsessed with me and she have a crazy mind. Sinubukan kong lumayo sakanya pero binantaan nya ko. Kung di kami magiging couple ay papatayin nya lahat ng malalapit saken. Syempre di ako naniwala. Were high school that time, syempre sinong makakapatay sa edad na yon. Pero nalaman ko na she have a father na isang sindikato. Syempre natakot ako sa lagay mo. Ayaw kitang malagay sa kapahamakan. Kaya kahit labag sa loob ko niligawan ko sya at pinakitang gusto ko sya. "

" Anong magagawa ko? di kita maipagtatangol don high school lang ako eh. Mas naging mahirap kase pano kung wala na pala akong babalikan sayo diba? alam ko kaseng maraming nagkakagusto sayo kasama si kuya at syempre yung mga barkada ko. Kaya nga magcoconfess sana ako dahil gusto kitang bakuran but mapaglaro talaga ang tadhana. Sinubukan kong humingi ng tulong kila dad even your daddy at sa mga tito at mga ninong ko basta may kapit sa batas pero diko magawa. Theyre watching. Laging may nanonood sa bawat galaw ko. Laging may sumusunod. Sinubukan ko syang hiwalayan nung high school pero nalaman na na mahal kita kaya naman labis ang takot ko nung makita isang araw na may sumusunod sayo na armado kaya naman agad ren akong bumalik sakanya. Kaya kahit masakit at ikakadurog ko, nilayuan kita. Nasasaktan ako pagnakikita kitang umiiyak pero ang mas ikinadurog ko nung makita na ang nagiging takbuhan mo ay si kuya. Maraming what if na pumasok sa isip ko non. What if mahulog ka kay kuya. What if sya ang piliin mo. What if tuluyan na tayong magkalayo. Tsngina hirap na hirap ako magdesisyon. " umiiyak nyang saad na nagpahagulgol saken.

shit! Diko alam....

" Pero ang mas nagpahirap sa sitwasyon ko ay yung bigla nalang nag announce si dad na dapat kitang pakasalan. Shit! bakit ngayon pa?! Maraming pangyayari ang pumasok sa isip ko. Baka isang araw makita nalang kitang duguan o kaya wala ng buhay. Kaya naman i did my best para patigilin ang desisyon nayon pero tangina yung kumpanya na yung kapalit eh. Kasama yon sa tutulong saken para makawala kay shanella. May plano na kong naiisip para lang makawala pero dahil sa kasal parang naglaho ng parang bula lahat ng plano ko. Ang alam mo dahil kay shanella kaya ayaw kitang pakasalan pero hindi mo alam para sayo lahat ng yon. Ayaw kitang pakasalan non dahil ayokong isipin mo na kaya kita pinakasalan ay dahil lang sa plano ng magulang natin. Gusto ko isipin mo na pinakasalan kita dahil gusto ko dahil mahal kita at wala ng iba. Pero pano ko gagawin yun kung pinapahirapan ako ng tadhana ng sobra? "

end of chapter twenty seven....