Maç

230 9 0
                                    

Oturduğum koltuktan istemsizce kalktım.
Saatlerdir bu koltukta oturuyordum kapının açıldığını duydum ve kafamı o yöne çevirdim. Bu ses en yakın arkadaşım ufuktu hatta tek dostum.
Elindeki anahtarları masaya bırakp yanıma geldi.
" yine evde sigara içmişsin " dedi ve camel kutusunu elimden alıp sallayarak
"Git hazırlan maçın bir saat sonra! Sen hazırlan arabada bekliyorum." dedi.
İsteksizce odama gittim ve spor çantamın içine boks eldivenlerini tıktım.
Koşrak arabaya bindim ve bütün yol boyunca ufuk' un öğütlerini dinledim. onun hayatıma yön vermesine izin veriyorum çüknü hayatımı olumlu yönde etkiliyor ve bir yetişkin gibi beni sahiplenen tek kişi...
" Asıl önemli olan yarın ki kafes dövüşü polisler olmayacak dikkatli olmalıyız siyah !" dedi ve bu gün maçın yapılacağı salona geldik etrafa bakıp burada bir kaç kızı daha benzettiğimi hatırlayıp güldüm koltuğun kemerini çıkardım ve ufuk un omzuna yumruk atarak
" Ben soyunma odasına gidiyorum bu maçı senin için alacağım dostum " dedim ve arabadan inip hızlıca soyunma odasına girdim.

Maça dakikalar kala ringe çıkan koridorda beklemeye başladım ismim anons edilene kadar ısınma hareketleri yaptım. Bu maçı almak için her şeyimi ortaya koymalıydım.Hırs,öfke,sinir ve güç.
Koridorun kapıları açıldı ve ismim anons edildi. Aralanan kapıdan seyircilerin yarısını gördüm. Önemli bir maç olduğu için çoğu koltuk doluydu hatta sponsorlar için özel koltuklar vardı. Heyecanı bastırdım ve Basamaklardan atlayarak ringe çıktım. Karşımda 1.70 boylarında benden çokta kaslı olamayan rakibine baktım. Bana yamuk bir şekilde gülümseyip " yüzüne dikkat et " dedi. İşte bunu yapmayacaktın bebeğim.
Hakemin yanına geçerken gülümsedim. Birazdan ağzındaki dişleri kırıp götüne sokuncada aynı gülüşü yapacağıma dair söz verdim.

Kız sağa kayıp hakeme yer açarken karşı takımın tarafında oturan kot ceketli şapkası çekili çocuğu gördüm. Esmerdi ve saçları çokta uzun değildi. Dirseklerini dizine koymuş bana bakıyordu. Bakmaktan kasıt küçümser gibiydi.
Önüme döndüm ve hakem start verdi.
Her maçta yaptığım gibi rakibimin seyirciye artistlik yapmasına izin verdim. Sağa sola yumruklar savurup kafama vurmaya çalışıyordu ama çöm olduğu her halinden belliydi. Üç yumrukta kızı ringin bariyerine ittim. Kız tekrar gülümseyip kalktı ve koluma daha sonra karnıma sert bir şekilde vurdu. Seyirciler kıza odaklanmıştı kardeşimi aklıma getirmeye çalıştım. Kıza sert bir yumruk attım ve mesafemi koruyarak yaklaşıp
" yüzüme vuramazsın kaltak " dedim ve kızın burnuna sert bir yumruk indirdim. Karnına son darbeyi indirip yamuk bir şekilde gülümsedim. Yere düşerken karnıma tekme atmıştı. Bir an karın boşluğuma gelen tekmenin şokuyla etrafım buulanıklaştı. Gözlerimi kırpıştırıp kendime gelmeye çalıştım. kız yere düştüğünde karnınına uç tekme attım. Aslında daha çok vuracaktım ama hakem beni geri çekerken maçı kazandığımı anladım.

Hah tahmin ettiğim gibi kolay lokma! Hakem çoktan elimi kaldırmış madalyamı takmıştı... Basamakları indim ve seyirciyi deli edecek takla attım. Kabul ediyorum biraz artistim.

SİYAHHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin