SİYAH

TANIŞMA

Multimedya: Siyah

Kendini aşıp başka biri olmak çok zordur.

Annem ve Babam öldükten sonra hayata tutunmam için tek sebebim kardeşimdi.
Ailem öldükten sonra kendime söz verdim.
"O ezik kız olmayacağım ve kardeşime bakacağım!"

Bunun okumayla mümkün olmayacağını çok iyi biliyordum bu yüzden üniversiteyi birinci yılında bıraktım. Hayallerini gerçekleştirmek için çalışmak yeterli olmaz!

Çünkü hayallerin için güçlü olmak gerekir...
İşte bu yüzden azmettim ve başardım!

Maçın üstünden bir hafta geçmişti ve kafes dövüşü videosu internette tıklanma rekoru kırmıştı. Hatta maç sonunda söylediğim üç kelime slogan olmuştu. Ben siyah yenilmem!

En önemlisi de bu slogan ve kazandığım maç videosu Murat Kazgan'a ulaşmış ve benimle tanışmak istemişti.
Ben yıllardır bu hayali kuruyordum...
Kafes dövüşünde yaptığım bir çok numarayı onun videolarından öğrenmiştim.

Ufukla, Murat Kazgan'ı maçına davet edildik. Heyecanımı bastırmak için dişlerimi sıktım ve arabadan indim. Ufuk arabayı park etti ve yanıma geldi.

" Çok heyecanlı görünüyorsun bari belli etme!"
Derin bir nefes aldım ve maçın yapılacağı salonun kapısına gittik. Uzun boylu korumaya davetiyeleri uzattım.

" Hoşgeldiniz bizde sizi bekliyorduk"

"Nasıl yani?"

Bana eliyle kapıdan içeriye girmemi işaret etti. Anlamayan gözlerle Ufuk'a baktım.
O da benim gibi şaşırmış görünüyordu.
Bizi bir odanın önüne kadar götürdü ve kapıyı açtı.

Murat Kazgan! Bize doğru yaklaşıyordu. Videolardaki gibi değildi. Daha kaslı ve daha çekici görünüyordu. Gülümseyerek yanımıza geldi ve Ufukla tokalaştı.

" Geldiğiniz için teşekkür ederim . Güzel bir sürpriz oldu" diyerek gülümsedi ve bana dönüp elini uzattı. onunla tokalaştım ve konuşmaya çalıştım.

" Bizim içinde büyük bir sürpriz oldu."

Eliyle oturmamızı işaret etti. Ceketimin kollarını parmak uçlarıma kadar çektim ve oturdum. Resmen heyecanımla savaşıyordum. Bu televizyon programındaki hayranı olduğun ünlüyü ile tanışmak gibiydi.

" senin maç videonu izledim ve tanışmak istedim. Sizin gibi gençlerin önünün açılmasını isterim ."

" Teşekkürler..."

Yıllardır ben onu izlemiştim. Onun beni izlemesi beni daha çok heyecanlandırdı. Belli etmemeye çalıştım.
Yaklaşık yarım saat sohbet ettik ve Ufuk bundan sıkılmış gibiydi. Ona dönüp ;

" İstersen cafeye inebilirsin Ufuk " dedi.

" Pekala."
Odadan çıktı ve kafmı çevirip onu dinledim. Tekrar konuşmaya devam etti...

" Tekniklerini nerede geliştirdin? Yani sokak dövüşü tarzında ve kuralsız oynuyorsun."

" Aslında sizin videolarınızdan ve sokakta dayak yiyerek öğrendim. "

" Nasıl yani ?"

" Sokak dövüşü sokakta öğrenilir. Bende sokakta öğrendim."

Yüzüme gerçek bir gülümseme yerleştirmeye çalıştım ve etraf bakındım.

" Benim videolarımın faydası oldu mu peki!"

" Evet tabi..."

Konuşurken aşşağıdan gelen bağırma ve küfür sesleriyle durdum. Bu Ufuk' un sesiydi. Pencereye koştum ve park yerine baktım. Ufuk yerde yatıyordu. Koşup aşşağıya indim.

Çocuk Ufuk'a vuruyordu. Daha fazla dayanamayıp çocuğu omzundan kavradım ve geri çektim.

" Bak sen... Bence sevgilini koruma ve bu işten uzak dur bebek!" dedi ve Ufuk'a bir tekme daha attı.

" Dur!... Sana dur dedim yoksa..."

" Yoksa ne beni döver misin prenses?"

"Sana dur dedim mevzu neyse benimle gör!"

" Bu piç benim sevgilimle yattı ama istersen bu mevzuyu seninle görebiliriz ha? Bence buradan uzaklaş!"

" Seni sadece dövmeyeceğim sana birazdan yapacaklarım senin dilinde daha keşfedilmedi !"

Ceketimi çıkartıp yere attım ve ona yaklaştım. Pis pis gülüyordu.
Ağzındaki dişlerini kırana kadar yanaklarına vurdum ve boynundan tutup yere attım.
Bir erkeğe göre çok güçsüzdü. Yere düşerken karnıma tekme attı. Geri zekâlı canımı acıttığını sanıp gülmeye başladı.
Yerden kalkmasına izin vermeden karnına tekme attım ve yerdeki demir sopayı aldım.
Sopayla karnına ve kafasına vurdum.
Saçlarından tutup kafasını kaldırdım. Ardından burnuna vurdum.

" Gerçekten prenses değilmişsin! "

Demir levye ile erkeklik organına vurdum ve sırtına tekme attım. Acıyla inlerken saçlarından tutup kulağına eğildim.

" Seni bir daha etrafımızda görürsem o orospu sevgilinle birlikte döverim ve bu sefer durmam anladınmı lan !?"

" Ah! tamam lanet olsun!"

Ayağa kalktım ve derin bir nefes aldım. Saçlarımı kulağımın arkasına tıkıştırıp üstümü düzelttim.
Ardından çekinerek Murat Kazgan'a döndüm. Kollarını birbirine kavuşturmuş beni izliyordu. Ve tabi diyerleri... Etraftaki patvatsızlar beni alkışlarken önümü döndüm.

" Şey ben Ufuk'u eve götüreyim . Her şey için teşekkürler olay çıkarttığım için üzgünüm."

" Hayır en doğru olanı yaptın bu arada bir isteğin falan olursa ararsın tamammı? görüşürüz."
" Tamam. Hey millet gerçek bir kavga izlemek istiyorsanız bir gün kafes dövüşüme gelin!"

Etraftan bir kaç kişinin yardımıyla Ufuk arabaya bindi. Kontağı çevirdim ve yola çıkarken dikiz aynasından arkaya baktım. Herkes şaşkınlıkla ve gülerek bana bakıyordu. Resmen bir erkekle kavga etmiştim ah! İnanmıyorum.
Onları arkamda bıraktım ve yol boyunca Ufukla konuşmadım.

- Ufuk 'un koluna girdim ve salona kadar taşıdım. pansuman çantasını açıp burnunun kanamasını durdurdum.

" Ne işin vardı o orospuyla ?"

" Kız bana ayrıdık demişti ne bileyim böyle olacağını tek gecelikti zaten! Ah yavaş yap şunu be!"

" Kes sesini resmen bir erkekle kavga ettim. Hem de senin için!"

Ufuk gülünce kendimi daha fazla tutamayıp bende ona katıldım. Onunla ciddi bir şey konuşamıyorum.

" Sen erkeksin senin onu dövmen gerekirdi!"

" Sadece hazırlıksızdım. "

" Bir daha seni kurtarmam haberin olsun al şu battaniyeyi de uyu!"

" iyi geceler."

Erenin odasına gittim ve yavaşça kapıyı açtım hala bıraktığım gibi uyuyordu. Yerdeki ses çıkartan gıcık ördeği aldım ve dolabına koyup gece lambasını açtım.
Yavaşca yanına sokulup kokusunu içime çektim. Ve gözlerimi kapatıp uykuya daldım.