teenage dirtbag • satosugu

Çöp Kamyonu

" Sence hangimiz daha manic pixie dream girl?"

Suguru sigarasından birkaç nefes daha çekip balkon demirlerine sırtını yaslıyor. Satoru balkon masasının üzerine yığılmış bir halde ve masanın hala kırılmamış olması bir mucize.

" Ne biçim bi' soru bu?"

Satoru burnundan sıkılmış bir nefes verip geriniyor. Suguru, uzun uzuvlarından gelen kıtlama seslerine karşı yüzünü buruşturuyor.

" Bilmem, aklıma geldi." diyor Satoru ve pencere pervazına koyduğu jelibon paketine elini daldırıp birkaç ayıcık şeklinde jelibon alıyor ve hepsini birden ağzına atıp çiğnemeye başlıyor.

Dişlerinin hala sağlıklı olması bir mucize, ya da herhangi bir mide hastalığı geçirmiyor olması. Satoru çoğu yönden mucizelerle hayatta kalıyor, ah ve tabii ki ailesinin yüklü, yüklü, serveti ve nüfuzu sayesinde.

" Bence ben."

Satoru, Suguru'nun geç gelen cevabına karşı bir şeyler söylemek için ağzındaki yapışkan diyabet yumağını yutuyor ve boğazına takılan parçalar yüzünden öksürüyor. Suguru gözlerini devirip ona filtre kahveyle dolu kupasını uzatıyor.

" Peh!- İğrenç!"

Suguru ona gülüyor. Sadece kahvenin acı tadıyla buruşan yüzüne. Hayır, bu yüz ifadesi ona bir gram bile şirin gelmiyor. Asla.

Satoru sakinleşip masada dikleşiyor ve bezgin bir ifadeyle Suguru'ya bakıyor.

" Evet, bence de sen olurdun." diye mırıldanıyor.

Bu doğru, Suguru kendisini bir kız olarak tanımlasaydı kesinlikle bu stereotipe uyardı.

" Neden böyle düşünüyorsun?" diye soruyor Suguru ve sigarasını söndürüyor. Satoru gözlerini kısıp akşamüstü güneşinin Suguru'nun ince figürünü okşamasını izliyor.

Hm, ilginç. Daha önce hiç (belki de birkaç kere, azıcık) Suguru'nun bu kadar hoş bir figüre sahip olduğunu fark etmemişti. İstese bir model olabilir, ya da hayır, bir alternatif rock grubunun ateşli gitaristi- Suguru'nun gerçekten hoş bir figürü var.

" Ehh, bilmem? Piercinglerin falan var, gitar çalıyorsun, stick 'n poke dövmelerin var, felsefeye ilgin var, resim çiziyorsun, tonla çizgi romanın var, müzik zevkin tam o tipe uyuyor, giyim tarzın da öyle. Falan filan işte."

Suguru gülmeye başlıyor ve Satoru utanıp başını yana çeviriyor.

" Gülmesene be!"

Suguru derin nefesler alarak kendisini sakinleştiriyor ve elini Satoru'nun beyaz saçlarının içine daldırıp bir köpeği okşarmış gibi aynısını yapıyor.

" Çok komik bi' tipsin. Hadi içeri gidip Scott Pilgrim Dünyaya Karşı izleyelim." diyor ve balkon kapısını açıp odasına giriyor.

Satoru garip bir şekilde kızaran yanaklarını ve hızla atmaya başlayan kalbini durdurmaya çalışırken Suguru'nun DVD oynatıcısını kurmasını izliyor.

Uzun sürecek gibi, sonuçta Suguru'nun DVD oynatıcısı bir ikinci elciden pazarlıkla alındı ve üzeri çiziklerle dolu, ayrıca alet 2000 model.

Satoru zamanını iyi değerlendirmeye karar veriyor ve masadan inip mutfağa gidiyor. Mutfak dolaplarını karıştırıp filmde atıştırmak için birkaç paket cips ve çikolata parçacıklı kurabiye, Suguru'nun yediği sayılı tatlı gıdalardan, çıkarıp tabaklara koyuyor.

" Abimle film mi izleyeceksiniz?"

Satoru, arkasından gelen sesle irkiliyor. Mimiko, Suguru'nun küçük kız kardeşi, elinde bir boyama kitabı ve renkli kalemlerle ona bakıyor.

Satoru gülümsüyor, " Evet. Yoksa evden gitmemi mi istiyordun?"

Mimiko başını iki yana sallıyor ve boyama kitabıyla kalemlerini mutfak masasına bırakıyor.

" Hayır, odasının önünden geçerken DVD oynatıcısına küfrettiğini duydum. Çok ayıptı ama Nanako olsaydı gülerdi."

" Suguru çok terbiyesiz. Eskiden böyle değildi." diyor Satoru alayla. Mimiko kıkırdıyor ve sandalyesine oturuyor.

Satoru mutfak dolabını açıp içinden iki tane kupa çıkarıyor. Hello Kitty'li olan Mimiko'ya, kedi kulaklı olan ise kendine. Kupaların içini süt ve çikolata tozuyla doldurup karıştırıyor.

Kupayı Mimiko'nun önüne bırakıyor ve kendi sütünü yudumlarken kızın boyadığı kertenkeleyi inceliyor. Egzotik hayvan temalı boyama kitabı Suguru'nun okul çıkışında aldığı bir hediye. Mimiko, Suguru'dan gelen her hediyeye olduğu gibi, kitaba özenle bakıyor. Sayfalarında tek bir kırışıklık bile yok ve çizgileri taşırmadan boyuyor.

Sekiz yaşındaki bir çocuktan pek beklenmeyecek kadar dikkatli.

" Teşekkürler!" diyor Mimiko ve çikolatalı sütünü yudumluyor.

" Satoru, film başlıyor!"

Suguru'nun odasından gelen seslenişine karşılık Satoru 'tamam' diye bağırıyor ve tabaklarla kupasını bir tepsiye koyup Mimiko'ya 'bay bay' diyor. Mimiko gülümseyip utangaç bir şekilde el sallıyor ve boyamasına devam ediyor.

Suguru'nun odasının ışıkları kapalı ve televizyon dışında odayı aydınlatan hiçbir şey yok. Siyah saçlı oğlan sırtı yatağına yaslanmış bir şekilde yerde oturuyor. Filmin ilk dakikaları oynarken Satoru tepsiyi ortalarına bırakıp Suguru'nun yanında yerini alıyor.

" Nerede kaldın?" diye soruyor Suguru. Satoru eliyle tepsiyi işaret ediyor.

" Aa, sağ ol."

" Ben olmasam aç kalacaksın."

" Hadi oradan."

Suguru ona omuz atıyor ve ikisi gülüşüyor. Film çok önemli değil, ikisi de neredeyse ezberleyecek kadar fazla izledi.

" Ramona da manic pixie dream girl kategorisine giriyor, biliyorsun değil mi?" diye soruyor Suguru. Satoru başını sallayarak onaylıyor.

" Senden ondan daha iyisin."

" Gururumu okşadın."

Satoru sırıtıp Suguru'nun yatağına tırmanıyor. Oturmaktan kıçı ve sırtı ağrıyor, Suguru bunu nasıl beceriyor hala anlamış değil. O gerçekten iyi.

Film oynamaya devam ederken Suguru'nun saçlarıyla oynuyor. Suguru ona aldırmıyor.

Film bitip ışıklar açılınca Suguru saçının ne kadar karışmış olduğunu fark edecek ve Satoru'yu yastığıyla dövecek. Çıkardıkları gürültü yüzünden Nanako uyanacak ve onları azarlayacak. Önemli değil, birkaç paket çikolatalı dondurma ile çözülebilecek bir sorun.

Ancak Satoru'nun hızla atan kalbi onu şüphelendirmeye devam ediyor.

•

Merhabaa

Yine kaybolup geri geldim. Biliyorum, hala updatelemem gereken üç hikaye daha var. Taslaklarını düzene sokmayı becerirsem onlara da yeni bölüm gelecek. Şu aralar işler biraz değişik.

Her neyse, burayı özlemişim!!

Bu çöp yangınını okuduğunuz için teşekkür ederim, yazmaya devam edeceğim.

Kendinize iyi bakın. Çok fena alerji oldum, tavsiye etmiyorum.

Bay bayy <3