Returning The Time [Zitao] (COMPLETED)

00:03

"Because I'm desperate"

"Yeah I know. You're really obvious." Grabe ang hambog naman nito. Kung makapagsalita parang alam naman nito ang lahat.

"I don't want to waste my time here Mr. I want to ask you if you can take ma back to the time I want to?." Pagpapakiusap ko sa kaniya. I'm the one who's needing him at kailangan kung mapagkumbaba. I sighed.

"I can do that." Nabuhayan ako ng loob dahil sa sagot niya. "But." Kung ano kataas ang ligaya ko kanina ngayon naman ay abot ang kaba ko.

"What?" Namamawis kung tanong sa kaniya.

"Be my maid in one week" nakangiseng sagot nito saaken. Napangite ako. Sus! One week?. That's a piece of cake e!.

"Sure" pursigidong sagot ko sa kaniya.

"Alright. I know you're too exhausted and tired so I'll take you to your room." Wala pang isang segundo ay nasa loob na kami ng isang silid na malake. Malawak at napakaganda.

"My house is a huge, as you know this is a palace after all. Hindi ka maliligaw dito because every corridor you will see there's a sign on it." Medyo maypagka-slang pa ito kung magsalita ng tagalog. Cute.

"You're not boastfulling aren't you?." Tanong ko dito.

He shook his head. "I'm not. I'm just stating the fact that I'm really living in a palace like a handsome emperror." Nakangiseng sabi pa nito. Lumihis pa ako ng tingin. His smirked is very handsome. You are not handsome, you're a God!. I want to shout at him that words but I remain silent and listen to him.

"You will wake up. Five A.M every morning. Cook for breakfast. Eat first. Clean the whole palace and every room on it I want no speak of dust. Water the plants on my garden. And then the rest you already know." Parang natamad ito bigla sa pagsasalita dahil pinutol na nito ang mga sasabihin niya.

"Alright. I'm going take a nap. Have a good night, Precious Amanda" And he disappeared. I held my chest a very fast and loud thump. Nag pa-party ata ang puso ko sa loob. I can feel someone tickling me. N-now I felt butterflies on my stomack. Shit! This is not good!.

First Day:

Gaya ng sinabi niya maaga akong nagising at nagluto ng agahan. I don't know a God of time like him is eating. I thought they don't eat and they don't need foods to live. Sounds like I'm wrong. Kumain narin ako at hinugasan ang pinagkainan ko. Tulad ng sinabi nga ng God of time na iyon ay hindi ako naligaw dahil sa mga sign board sa bawat pasilyo. Kinuha ko sa ilalim ng pasilyo ang mga gamit para sa paglilinis. Bitbit ko ang isang balde na naglalaman ng panlinis na hindi ko alam na nag e-exist pala sa lugar na ito. And on my left hand I'm handling a feather dust ata? I'm not into cleaning materials but I know how to use this.

Wala akong pinalampas na alikabok sa loob ng bahay niya. I clean all the rooms just like what he have said yesterday at night.

I watered the plant on his garden. Kahit hindi ako sa mga halaman ay may mga alam parin naman ako kahit papano. Infact my favorite flowers is Tulips and Juliet Rose.

"Does my order is just a piece of cake huh."

Napatalon ako sa gulat at nabitawan pa ang hawak kung sprinkler dahil sa biglang pagsulpot ng diyos ng oras sa harapan ko. "Jusko santisima! Hoy Mr.! Kung may plano kang patayin ako huwag naman sa galit!" I warned him and he just chuckled. I stunned. His so sexy!. Damn!

"This is my first time hearing you to speak filipino language huh." Natatawang sabi pa nito.

I arched my eyebrows. "I am a Filifina and I can use my language what ever I want! Why do you have a problem on that? In fact you need to say sorry you startled me don't you?!" Paasik kug singhal sa kaniya. Tumigil ito sa pagtawa at tinignan ako ng seryoso. Fvck! Kung anong kinagwapo nito sa pagiging emotionless ay mas gwapo pa pala siya kapag seryoso.

"I don't know that you are just too easy to startled." Umubo pa ito. "I'm not here to have a debate with you instead I'm here to tell you what do you need to do tomorrow." He stopped talking so I arched my eyebrows.

"What do you want me to do?" I asked him confusedly.

"Clean the roof" and he disappeared again. I let out a heavy sigh. Puta! Kinabahan ako sa presensya niya.

Pero ano raw?. Linisin ko ang bubong? Napatingala ako sa napakataas na palasyo. Damn! Paano ako makaka-akyat doon eh pa-triangle ang shape ng bubong niya, okay lang sana kung flat ito pero hindi eh! Iba talaga ang utak ng hambog na iyon!.

Second Day:

I don't have any fear in heights actually. But now I'm starting to have those fear. Subrang taas ng palasyo na ito at kung lilinisin ko ang nasa tuktok talaga ay maaring ikamatay ko talaga ito. Kaya hanggang dito lang  ako sa maabot ko muna. Mabuti nalang at nakahanap ako ng daan papunta sa taas nito. I think galing talaga sa architect at engineer ang plano sa bahay na ito. Prediction ko lang.

Alas diyes palang ng umaga pero tagaktak na ang pawis ko. Mainit narin dito pero kaya naman ang init dahil malamig naman ang ihip ng hangin sa totoo lang.

"Faster" huh?. Inilibot ko ang paningin sa tuktok ng palasyo pero wala akong makitang isang lalakeng gwapo na diyos ng oras. Napaangat ako ng tingin sa langit at ganun nalang ang gulat ko ng makita ko siyang nakalutang pahiga habang nagbabasa ng libro. F-fuck? I just know he is the God of Time not the God of Telekinesis!

"Faster you have alot to do." Wala akong nagawa kundi bilisan nalang. Damn you! Pasalamat ka at gwapo ka!

...

Park Yoora as Precious Amanda at the multi-media>>>> take a look everyone.