Shattered Hearts [La Costa Organósi #1]

CHAPTER 24

STAKA ko lang narealize na mahal kona sya. Labis akong nagsisi saaking ginawa. Pinagalitan pa ako ni Kielton. Galit na galit ito dahil sa nangyari. Pati narin nina Xyron at Zeru. Pinahanap namin sya. Humingi kami ng tulong sa Devil Organósi. May nirecommend na hacker. Ayaw lang sabihin ang pangalan but She was known for her codename. Hera. Kinain ang buong sistema ko ng pagsisi. Umiiyak ako gabi-gabi dahil doon. Dapat ay hindi ako nagpadala kay Kim. Nagalit ako kay Kim at tinaboy ito. Napahilamos ako saaking mukha.

I was so fvcking guilty of what happened. I was so fvcking guilty. Binili ko lahat ang luma nilang bahay at ginawa iyong bahay ko. Natutulog ako sakanyang kwarto at inaamoy-amoy ang kanyang unan. I was crying on her room at night because of regression. I didn't even eat to punish myself because of what I did. I didn't deserve her. I didn't deserve for her love. Tama si Adrian. Hindi ako karapatdapat sakanya. Dahil isa akong gago. Napasabunot ako saaaking buhok.

"You should eat, Hijo." Ani ni Manang Sonya. Umiling ako bilang tugon. Ayokong kumain. Gusto kong parusahan ang sarili dahil sa pagiging gago. Bumuntong hininga si Manang sonya at nilapag ang tray ng pagkain. Hinarap nya ako.

"Magkakasakit ka nito, Hijo. Mag-aalala sayo ang iyong pamilya." Oo kilala na ni Manang ang aking pamilya. Dinala ko na sila rito. Wala rin silang alam sa nangyare. Tanging si Kuya Phoenix lang at Phoebe ang nakakaalam sa ginawa ko. Kitang-kita ko pa noon kong paano magalit si Kuya Phoenix saakin. Akala nilang lahat ay galing yun saakin pero hindi. Ninakaw ko iyon. Isa akong magnanakaw. Gago.

Sa iniisip na iyon ay hindi ako kumain. Hindi ako kumain ng isang linggo. Hindi ko alam kong paano ako nabuhay pa. Muntik pa akong magpakamatay kong hindi lang ako nakita ni Manang Sonya at pinatigil. The guilt is fvcking eating me. Wherever I look, Nakikita ko sya. Nakangiti saakin. Ngiting kailanman ay hindi kona makikita pa dahil sa pagiging gago ko. Pagiging t-ngina ko. I have suicide attemps more than ten. Dahil sa guilt na aking nadarama. I try to cut my wrist. I tried to stab myself. I tried to fvcking hang myself. Sinubukan kong magpabaril sa kalaban ng masagupa namin ang Madrid Mafia ngunit nahila ako ni Zeru.

"Ano ba, Pietro?! Umayos kanga!" Sigaw ni Zeru at tinulak ako. Agad na umawat saamin sina Kielton.

"Magpapakamatay kabang gago ka?!" Dagdag pa nito habang umiigting ang panga sa galit, "Sabihin molang at ako mismo ang papatay sayong tangna ka!" Ani nito at nagwalk-out. Tinapik ni Kielton ang aking braso bago umalis. Naiwan akong nakaupo sa lupa. Wala na ang mga kalaban naubos na. Napahiga ako habang pinipigilan ang pagtulo ng aking luha.

"Baby, Forgive me..."

I tried to shoot myself but I just can't. Palaging may nakakakita saakin. It's been fvcking five years. Still no traces from her. Sobrang galing nyang magtago. Hindi namin sya nahanap. I sigh while looking at her picture. Hinaplos-haplos ko ito na para bang totoong tao ang picture. I miss her so much. Nagring ang aking cellphone. Kumunot ang noo ko ng makitang si Hera ito. After three years, She call again. She already quited finding Ven because She can't. Sabi pa nya ay magaling ito sa hide and seek.

"I know where she was, Pietro." The excitement of what I feel, I can't explain. She send me some information about Venreah. My breath hitch while looking at her picture. She look different. Naging itim ang kanyang buhok. Though, Theres one thing that never change on her. Her emerald eyes.

I was so fvcking shock to see her vid fighting against a gang. She was a Dark Luminous Member. A famous gang on asia. She look so hot while fighting. I rush to tell Kielton and others. They will so shock to know that Venreah was on Cebu. Enjoying her life as an Gangster. We rush to Cebu. Wala kaming sinayang na oras. We talk on the mayor to help us get Ven outta here.

"I can't really help you, Mr. Santillan. Knowing Ms. Dela Costa, She was really hard-headed. Walang ibang paraan para makuha sya. Kung ayaw nyang sumama sainyo ay kunin nyo sya. Yan lang ang masasabi ko, Mr. Santillan." The mayor said. We all nod. I sigh.