blue heart | hyunin

VI.

İki genç oturdukları bankta denizi seyrediyorlardı.
"Tekrar özür dilerim Jeongin."
"Artık özür dileme hyung lütfen affettim diyorum." Büyük olan bir iç geçirdi.
"Hep senin gibi bir kardeşim olmasını istemiştim tanrıdan. Oluyordu da ama annemi ve babamı bir trafik kazasında kaybettim-" Jeongin hyunguna dönüp elleri ile onun ağzını kapadı.
"Bunları bana kısasa kısas olsun diye anlatıyorsan hiç anlatma hyung." Hyunjin güldü. Jeongin ellerinin altında hissettiği hareketle utanmıştı. Ellerinin altında hyungunun güzel ve biçimli dudakları vardı.

Aniden çekti ellerini. "Hayır bunu sana geçmişi yad etmek için anlatıyorum. Sonrası zaten meçhul. Yetimhanede büyüdüm ve şimdi gazetecilik okuyorum. *** gazetesinde ise staj alıyorum." Jeongin başını aşağı yukarı salladı.
"Ne güzel. Merakını kullanmış kendine bir geçim kaynağı bulmuşsun."Jeongin'in imasını anlayıp başını eğdi Hyunjin.

"Jeonginnie." Jeongin ufak bir kahkaha atmış Hyunjin'e rahat olmasını söylemişti. Hyunjin küçüğün ellerini tutup gözlerinin içine baktı.
"Arkadaş mıyız?" Jeongin onun ellerinin sıcağı altında kavrulan ellerine acıdı.
"Evet." Gülümsedi büyük olan. Küçük dostunun kalbini kırmıştı sonuçta.
"Hyung bende seni seviyorum derken..."
"Ah o mu? Seni sevmesem nasıl arkadaş olacağız aptal." Jeongin hayal kırıklığı ile gülümseyip başını salladı.

Sanırım hoşlanan kişi kendisiydi ve çok fazla umutlanmıştı.

💞