I bit my lower lip. Nakayakap kase sa'kin si Sir Monteverde. Tila mahimbing ang tulod nito kaya nag-aalanganin akong gisingin s'ya. May second class pa kase ako tapos na kase ang lunch break.
Mahina kong i-tinap ang pisnge nya. Gumalaw naman ito naramdaman ko pa ang pag-higpit ng yakap nya.
"Hmm" aniya bago i-angat ang ulo nya. Tumingin ito sa'kin gamit ang mapupungay nyang mata. Nagulat ako ng bigla itong nag-pout pero hindi ko naman pinahalata sakanya 'yon.
"What?" Anito habang nakayakap padin sa'kin.
"M-may second class pa'ko-"
"I know." He cutted my words. Bumitaw na Ito sa pagkakayakap atsaka tumingin sa'kin.
"But I still want to be with you" he again, pouted.
"Pero-"
"I already talk to your teacher." Anito na ikinagulat ko naman.
"You're excused." He said and smiled at me.
A-ano?
Excused!? Nag review pa'ko magdamag tapos, EXCUSED!?
"So, can I sleep again?" He asked me. I glanced at him. Tumango naman ako. I know I can't say NO. Nagulat naman ako ng marinig ang mahina nyang pag-tawa.
"Kidding." He said habang tumatawa padin. Napa-iwas naman ako ng tingin. Hindi ako sanay na naririnig syang tumawa, ni kahit nga pag-ngiti e hindi din ako sanay. He never smile to anyone, except me. He never pouted and play the cute ones, but with me? He did. He never laughs. I think I was the exception?
Sabay kaming Napatingin sa pinto ng office n'ya ng bigla itong bumukas. It was Hail, the head teacher of English Department. His ex. They became together for 2 years and a year later they broke up. Not being marites it just that he told me about it, but not the 'cause of their break up.
"What is it, Ms. San Diego?" He asked seriously at her. I just watched them. Ma'am Hail drop his eyes on his lap where I sit. I felt my face started to get warm. Naka-upo nga pala ako sa kandungan nya. Bahagya akong yumuko.
Nakakahiya!
"Mr. Principal just called a meeting. He want us complete before he came" Ani ma'am Hail. Paminsan-minsan ay tinatapunan ako nito ng tingin.
"Okay." Cold na anito kay ma'am Hail. Hindi ko alam pero I felt awkwardness. Lalo na ng makitang nakatayo lang si ma'am habang nakatingin saki- samin. Nag mag-angat ng tingin si ma'am Hail ay kaagad syang tinaasan ng kilay ni Sir. Tumikhim naman ito bago nag-paalam na aalis na.
"You're so clumsy, baby" malambing na ani Sir sa'kin. He kissed my forehead. Hindi ko na naitago ang gulat ko sa ginawa nya. He laugh at my face that made me pouts mentally.
I looked at him when he let out a sigh. "I still have a meeting, you can wait me here." Ani nito Saka ngumiti.
"You don't have a class to your last subject because of the meeting. You can wait me here and after the meeting we'll go home." Ani nito. Ngumiti lang ako bilang sagot. Lumabas naman ito ng office n'ya dala-dala ang mga gamit.
Tumayo naman ako at umupo sa coach. Dito na lang ako mahihintay. Habang naghihintay ay nagmuni- muni muna ako. His office looks old but still stunning. The floor, desk, his swivel chair, and the coach. Ang napalitan lang dito ay ang portrait na nakasabit sa wall ng office sa may left side.
'yon yung painting na ginawa ko at regalo ko sakanya noong birthday nya. Napangiti ako dahil doon.
----
"Kyrie, baby. Wake up!" Dinig kong ani ng kung sino habang pinipisil ang pisnge ko. I felt irritated. Inis kong inialis ang kamay na iyon at saka iminulat ang mata. Kaagad naman akong kinabahan ng makita ang maamong mukha nya, pero nawala din ito ng mapansin ang ngiti nya.
"Still sleepy, hmm?" Tanong nito ng hindi manlang inaalis ang ngiti. I bit my lower lip. Tumango naman ako bilang sagot.
"Just sleep, when we got home. You must be tired." Ani nito saka inayos ang mga gamit nya. Tumango lang ako.
Tsk. Pa'no e Akala ko kase makakapag- quiz ako e! Nag-review ako magdamag tapos sasabihin lang na EXCUSED ako!?
Akamang kukunin ko na ang bag ko ng maunahan ako nito. Magsasalita pa sana ako ng hawakan na nya ang kamay ko at hinila ako palabas ng office. Pag dating namin sa parking lot ay kaagad nya akong pinagbuksan. Umupo naman s'ya sa driver's seat. Akmang ilalagay ko na ang seatbelt ko ng maunahan nya'ko.
Nakaramdam ako ng antok kaya naman ay kagat ang labi kong isinandal ang ulo ko sa balikat nya. Nakita ko pa ang pag ngiti nya bago ako tuluyang lamunin ng antok.
......
Napabalikwas ako ng bangon ng maramdamang nakahinga ako sa Isang malambot na bagay. Pag-mulat ko ng mata ay kaagad kong inilibot ang paningin. Color peach room. Kwarto ko 'to ah? Pa'no ako napunta dito?
Napailing na lang ako at tumayo para maghilamos ng mukha bago bumaba. Ng makababa ay hihikab- hikab pa 'kong naglakad papuntang kusina. Nagugutom na rin naman kase ako e. Doon ko naabutan si Aldrin.
"K-kumain ka n-na?" I asked him. Nag- angat Ito ng tingin sa'kin sabay ngiti. I think I'm melting.
"I see you're awake. Hmm, not yet. I waited for you to wake up" Ani nito. Tumango naman ako atsaka umupo sa tapat nya. Nilagyan pa nya ng kanin at ulam ang Plato ko.
Katahimikan.
Yan ang bumalot sa'min. Tumikhim Ito kaya naman ay napa-angat ako ng tingin sa kanya.
He gulped. "A-about what I told you earlier." Panimula nito. Nagpatuloy lang ako sa pag kain at nakinig lang sakanya.
"When I told y-you that if you turned 18 we'll get married, you know that I'm serious from everything that I am saying." He said, kinakabahan. He then look at me.
"In the past few years, I stand as your parent, brother and a family. I just want to marry you. If you're thinking why, then I'll tell you. But not now, please just understand me. When we got married I know there would be changes on how we would treat each other but I just hope you'll be comfortable. I'm sorry." Ani nito. Nakayuko s'ya at nasa pagkain na ang attention matapos ang Mahabang nyang sinabi.
___
A D I R I A N G G
BINABASA MO ANG
Monteverde Brothers#1: Aldrin Monteverde
De Todo[ C O M P L E T E D ] Book cover by: Reva Edits "I know he's only Mine." "She's just mine. Mine alone." "Now. You're. Mine." She- Kyrie Lionheart grown up in a chaotic family. A Family who feels like not a home anymore. When she's just a kid she al...
