Monteverde Brothers#1: Aldrin Monteverde

CHAPTER THREE

Mas nauna akong nagising sakanya kaya naman ay pagbangon ko pa lang ay maghilamos na kaagad ako bago bumaba. Uminom muna ako ng tubig bago kumuha ng mga lulutuin para sa breakfast.

Fried rice, bacon at egg lang ang iluluto ko. Hindi naman kase s'ya nagkakape kahit sa Umaga. Habang nagluluto ako ay nagulat na lang ako ng may biglang yumakap sa'kin sa likuran. Kala ko multo.

It was him. Ramdam ko Ang pag hinga nito at alam kong nakapikit pa Ito. Pinatay ko muna Ang stove bago s'ya hinarap. He place a kissed on my forehead. Tinulungan pa'ko nitong ihain Ang mga niluto ko.

"Good morning" he said while smiling at me. Medyo nailang naman ako. We've been 3 years being together but still, naiilang padin ako sa mga ngiti nya lalo na kapag kinakausap nya'ko.

"What are you thinking, baby?" He asked that bring me back to my senses. I shook my head.

"Nothing" Ani ko at Kumain na. Napansin kong naka-nguso lang Ito habang nakatingin sa'kin, hindi pa s'ya kumakain. Taka naman akong nag-Angat ng tingin sakanya. He pouted more.

"Where's my good morning? Oh, forget it. Where's my good morning kiss then?" He said. Feeling ko ay namula Ang buong mukha ko dahil sa sinabi nya, s'ya naman ay nakangise lang.

"G-good morning" Ani ko dito ng hindi manlang s'ya tinitignan. He holds my chin up and his sweet smile covered me up that made my face even warmer.

"You look cute when you blushed" Ani nya at inilapit pa Ang mukha nya sa'kin.

"A-anong blushed?" Inosente kunwaring Ani ko. He just smirk. He gave me a look like he was scanning my whole face.

"You're face" he trailed off. "You're face was all crimson red" Ani nya habang nakatingin padin sa mukha ko. Bumaba Ang tingin nya kaya ay napasunod din ako doon. He gulp when his stares ended up on my pinkish lips. Binitawan nya kaagad Ang baba ko at walang imik na Kumain.

I laugh mentally when i saw his face getting red after he let go of my chin. Who's blushing now?

....

"Take lunch at my office later" Ani nya ng hindi tumitingin sa'kin. Kapag kase tumitingin ako sakanya ay umiiwas ito. Tumango lang ako atsaka nag lakad na papuntang room.

Napatigil ako sa pag lalakad ng makita ang tatlong estudyante na para bang mayroong pinag- titripan. Hindi ko sana sila papansinin at lalampasan nalang pero di kinaya ng konsensya ko. I stop at the back of them. Tumikhim ako kaya naman napatigil sila at Galit na nilingon ako. Ng itaas ko Ang kilay ko sakanila ay weirdo Silang natigilan at saka kabadong nagsi- takbo palaalis.

"Okay ka lang?" Marahang tanong ko sa babae na naka-upo padin sa sahig. May mga she'll ng itlog Ang buhok nya, mayroon din egg yolk na nagkalat sa mukha at buhok nya, at chocolate na nasa uniform nya. Inabot ko sakanya Ang kamay ko. Inabot nya rin naman ito.

Ngunit di ko inaasahan na sa pagtayo nya ay.... Itinulak nya'ko ng Malakas kaya napaupo ako sa sahig. I saw how her body froze. Dahan- dahan itong umupo sa sahig habang umiiyak. Sa awa ko ay nilapitan ko s'ya at akmang hahawakan sya ng itulak nya ulit ako. Mahina lang 'yon kumpara sa kanina.

"Ms. Lionheart!" Sigaw ng kung sino. Sa boses pa lang nito ay alam ko ng si Sir. Evans iyon. Lumapit ito sa'kin at akmang iaabot na nya Ang kamay nya para tulungan akong tumayo ng may bumuhat sa'kin, pa- bridal style pa!

"S-sir L-lee" si Sir lee Ang history teacher namin. Kapatid ni Sir Lim si Sir Lee, they're both Korean but they grow up here in the Philippines.

"Tss." Kaagad akong kinabahan ng marinig Ang boses na 'yon. Si Sir Evans ay tinutulungan na 'yong babae kanina.

"You can bring her down already, Lee. I can do it myself" Ani nito sa Malamig na boses. Knowing sir Lee, he didn't bother to listen at him. Instead, he asked me kung ayos lang ba'ko. I know I was okay, but I'm more worried than her. She's Alonzo our president in our room. Kailee Alonzo.

....

"Fvck it! Fvck him! Damn!" Mahinang bulong ni Aldrin. Nasa office kami ngayon. He seat in his swivel chair. He rested his head.

Bigla itong tumingin sa'kin. He's eyes were dark and it's scary.

"Why did he carry you like that?" Pigil Ang inis na Ani nya sa'kin. Hindi ako nakasagot at napayuko lang. Natahimik Ito kaya naman ay sinulyapan ko ito. I saw his jaw clenched. He sighed before walking nears me.

Nang makalapit ito sa'kin at niyakap ako nito.

"I'm sorry" bulong nya.

"W-why sorry?" Mahinang tanong ko sakanya. Bumitaw naman s'ya sa yakap.

"Next time, sasamahan na kita papunta sa room nyo" seryosong Ani nya. Nagulat naman ako dahil doon.

"K-kaya ko naman m-mag isa!" Napasigaw ako sa gulat. Baka kase kung ano- ano ang isipin at sabihin sa'kin ng mga kaklase ko.

"I said it already, and you don't have a choice" seryosong Ani nito Saka bumalik sa pag- kakaupo sa swivel chair nya.

How?

How can I have my freedom? I chuckled in my mind. I'm going to marry him when I aged 18. My freedom would be gone away from me.

___

A D I R I A N G G