Evimize veda ettim az önce milenam.
Buruk bir gülümseme, bir demet gül ve kalbimdeki senle veda ettim..
Anılarımız birbir aklıma dolmaya başlıyor her şeyim. Kalbimin ritmi yavaşlıyor. Nefesim kesilirken gözyaşlarım firar ediyor.
Kucağımdaki demeti koltuklardan birine bırakıyorum ve kapıyı kilitleyerek çıkıyorum evden.
Anlatacak bir şeyim kalmadı artık milenam. Kendi hüznümde boğuluyorum.
Kendi gözyaşlarım yüzünden nefes alamıyorum.
Sanırım bu kadar. Bitiriyorum her şeyi.
Her şeyim sen olduğun halde bitiriyorum sevgilim, her şeyi bitiriyorum.
8 buruşmuş kağıtla seni bırakıyorum.
Seni her bir yıldız sönüp, evren yok oluncaya dek seveceğim.
Unutma beni milenam. Kafkanı asla unutma...
♡
ŞİMDİ OKUDUĞUN
milena || changlix
FanfictionSeni çok özlüyorum... Kafka, milenasını çok fazla özlüyor felix. . . Angst Bu hikaye kurgu gibi dursada kalbimin en derinliklerinde hâlâ hissettiğim pişmanlıkla yazılmıştır. Umarım asla kafka gibi hissetmessiniz.
