S.H

307 23 30
                                    

Bu bölümü rüyamdan esinlenerek yapıyorum az önce kalktım zaten uykudan geri kendimi uyutmaya bile çalıştım biraz değiştirdim inşallah beğenirsiniz iyi okumalar.

Öğretmenlik fakültesinden hızlı bir karar ile polislik akademisine gitmiştin hiç kimse neden yaptığını bile anlamamıştı ailen bile fakülte de çok iyi puanlar alıyordun hatta çocukluk hayalindi öğretmen olmak polislik de iyi meslek idi ama kimse bilmiyordu neden niçin niye vazgeçtin bir tek en yakın arkadaşın sorabilmişti beraber öğretmen olmaya karar verdiğin çocukluk arkadaşın kardeşin Libby.

Bir akşam size geldi Libby amacı senin ağzını yoklamaktı beraber senin odanda havadan sudan konuşurken bir anda konuya girdi "biz seninle uzun yıllardır arkadaşız neredeyse kardeşiz dimi Y/N" dedi senin kafan karışmış bir şekilde "evet tabiki sen benim kardeşimsin neden bunu sorma gereği duydun anlamadım" dedin Libby yaklaştı bir sır verircesine sessizce "o zaman neden ikimizin hayalini yıktın hemde nedensiz" dedi gözleri dolmuş bir şekilde duygulandığını anladın "neler söylüyorsun Libby'm benim fikrim değişti o kadar size söyleyecektim nedenini ama kararsız kaldım" dedin Libby nin kafası karışmıştı "neden kararsız kaldın biz seni her türlü destekleriz bilmiyor musun sanki" diyip ellerini tuttu "biliyorum" dedin "e peki neden değiştirdin fikrini " yutkunamadın kelimeler boğazına dizilircesineydi bir anda " ben- ben-  ben"

Sen aşık olmuştun beyaz tenli selvi boylu siyah saçlı okyanus gözlü bir dedektife ona ulaşmak için elinden geleni yapman gerekiyordu senin için onunla ilgili herşeyi ezberlemiştin en iyi vakasını en sevdiği yemeği kahvesini nasıl içtiğini tüm gün onun adını sayıklıyordun nasıl kimse anlamadı ona bile hayret ediyordun her gün evinin önünden geçip seni fark etmesini istiyordun evinin altındaki kafe de menü de ne varsa yiyip içmiştin çoktan onun gizli ajanlığını yapıyordun nerdeyse ama tek farkı aşık olmandı.

Bunları Libby'e tek nefeste anlattıktan sonra Libby şaşkınlık ve ayrı bir sevinç ile "senin adına çok sevindim canım kardeşim! aşk duygusunu hepimiz hak ederiz ama seninki biraz takıntı olmuş gibi" dedi ona katılıyordun "evet bazen bende öyle düşünüyorum ama kendimi tutamıyorum o en mükemmel kişi ya o ya hiç" dedin kararlı bir şekilde Libby "adı ne bu dedektifin diye sordu"
Sen gururla ismini söyledin.

"Ben Sherlock Holmes adresim 221B baker sokağı" diyip labaratuvardan ayrıldı başarılı dedektif son vakasını da çözmüş evinde keman çalmaya gidiyordu  keman çalarken dışardan geçen insanları izleyip onları analiz etmek en sevdiği şeydi ama sürekli gördüğü genç bir kadın vardı sürekli olarak evinin önünden geçiyor ve dairelerine bakıyordu müşteriye benzemiyordu fanı olacağını düşünmüyordu çünkü kimse onu sevmezdi o kaba kendini bilmiş bencil bir dedektifti sadece neden her gün evin önünden geçiyor hatta kafede saatlerini geçiriyor anlamıyordu acaba John'a mı âşık diye düşündü ama bu kadar güzel bir kadının John da bir şey bulabileceğini düşünmüyordu yarın ne için bu kadar gözetmenlik yaptığını öğrenicekti tabiki bir planı vardı.

Yine süslenip püslenip evden çıktın her zamanki istikamet bay yakışıklı dedektifin evinin önü idi yolun karşısına yeni bir bina yapıldığını gördü neden birdenbire yaptıklarını anlamamıştın çok kontrollü de değillerdi tedirgin olmuştun ve korktuğun şeyin de gerçekleştiğini hissettin inşattan bir parça aşağı doğru düşüyordu sana doğru gelen bir beden hisseddin onu hemen uzağa doğru istercesine fırlattın peşinden sende kendini attın atladıktan sonra hemen kendine gelip yanındaki bedene baktın olay o kadar hızlı gelişmişti ki kadın mı erkek mi anlayamadın "hey iyi misiniz neden birden lanet olası tedbiri bok gibi olan bir yere doğru koşuyorsunuz kafanızda tahta mı eksik" dedin kabaca çünkü sana doğru gelmişti eğer çarpsa idi ikiniz beraber tahtalı köyü boylicaktınız.

Gözüne kaçan tozlardan kurtulurken yerde yatan ellerinden erkek olduğunu anladığın kişiyi kaldırdın hâlâ görüş açını temizlemeye çalışırken kurtardığın kişinin sesini duydun "Teşekkürler bu pek yaptığım bir şey değildir" dedi "deli gibi inşaatlara doğru koşmak mı yoksa teşekkür etmek mi"dedin görüş açın temizlenmişti karşındaki kişiyi görünce nefesinin kesildiğini hissetmiştin "her ikisi de" dedi ve elini uzattı "Dedektif Sherlock Holmes " bir eline baktın bir de âşık olduğun adamın gözlerine bir eline bir ona derken ne yapacağını bilemedin arkana bakmadan koşmaya başladın ani bir karardı bu tabi koşarken nerdeyse araba bile çarpıyordu ama nefes almadan iki sokak nasıl koştun o bile sorgulanır.

Dedektif eli havada kalmış bir şekilde deli gibi koşuşturan kadının arkasından baka kaldı hava kaçırırcasına tısladı ve ufak bir gülüş ile "bana aşık mış" dedi ve içinde tuhaf bir duygu ile evine girdi kemanını eline aldı her zamanki yerinde durdu john alışveriş den dönmüştü çalan melodi her zamankinden farklıydı "Sherlock sen aşk şarkısı mı çalıyorsun?" dedi sherlock camdan gözlerini ayırmadan "öyle mi yapıyorum hiç farkında değilim oysa ki" dedi.
:
:
:.

Maraba bu bölümün devamını yazmamı ister misiniz ecaba sizi seviom 😋😘

BBC SHERLOCK HAYAL ETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin