TOP (සිංහල GL) ✅

04.ක්‍රශ්

ADIYA'S POV

.
.
.
.
.
.

මං දැක්කා ඈතින් චමෝදි අක්කා ඇවිදගෙන එනවා..... මං  කවදාවත් නැතිව  ලස්සන ගවුමක් ඇදගෙනයි හිටියේ. ගවුම් කියද්දි නම් මට අප්පිරියයි. ඒත් ඇයි දන්නෑ මං ගව්මක් ඇදගෙන හිටියේ...

එයා ලගට එනකොට මං ටිකක් පිටිපස්සට ගියේ ඒයා මා දිහා අමුතු විදියට බලං ඉන්නව වගේ දැනුන නිසා යි. මාව ගිහින් කාගෙද මන්දා ඇගක හැප්පුවා.. ඒ තිසක්‍යා අක්කා.. මං ඉක්මනට එයාගෙ පිටිටස්සට ගියේ චමෝදි අක්කට පේන්නැති වෙන්නයි..

ඒත් එක්කම දඩස් ගාලා වැදුන පාරට කන කීං ගාලා ගියා..
මං ඉදලා තියෙන්නේ පුස්තකාලේ.  හැමදාම පොතක් උන නින්ද යන එක මගේ පුරුද්දක්.  ලයිබ්රි එකේ ස්ටොෆ් මැඩම් කෙනෙක් මගේ ගාවට ඇවිත් මේසෙට ගැහුව පාර තමා මම අම්ම මුත්තා සිහි කරමින් නැගිට්ටෙ..

මොන මෝඩ හිනයක්ද ඒ...... මං මොකටද චමෝදි අක්කට බය වෙන්නෙ.. මං මගේ ඔලුවටම පාරක් ගහගෙන කෙල ගෑවාලා තිබ්බ පොත පිහි දාන්න ගත්තා..

.
.
.
.
.
.
.
.

අසයිමන්ට් එක කරලා ඉවර වෙලා කොමහරි ලයිබ්රි එකෙන් එද්දි ඊයේ වගේම හවස් වෙලා... ප්‍රතිබ නෑ කියලා කියලා තිබ්බ නිසා මම අදත් තනියම බස් සාටෑන්ඩ් එක ගාවට ඇවිදං ආවා..

බස් ස්ටෑන්ඩ් එකේ ඉන්න කෙනෙක් ව දැක්කම මාව වෙව්ලලා කියා කිව්වොත් වැරදි නෑ...

තිසක්‍යා අක්කා ෆොන් එකත් ඔබ ඔබ එතන හිටගෙන ඉන්නවා... එතනින් යන ගෑනු ළමයි එයා දිහා හිනා වෙවී බලං යන හැටි දැක්කම මට නං ඉරිසියත් හිතුනා.. මොකද එයාට තිබුනෙ ස්ටේට් කෙල්ලෙක්ගෙ  උනත් හිත ටිකක් නතර කරගන්න පුළුවන් පෙනුමක්.

මං හිමින් එතනට ගිහින් ටිකක් ඈතට වෙලා බස් එක එනකං බලාගෙන හිටියා.
ඔන්න බස් එක ආවා. මං පොඩිඑකා වගේ දඩිබිඩි ගාලා බස් එකට නැගලා පණ්ඩිත කමට ඉඩ තිබ්බ නිසා පිටිපස්සෙ පෝලිමෙන්ම වාඩි උනා..

ඒත් ඊට පස්සෙ තිසක්‍යා අක්කා ඇවිත් මගේ එහා පැත්තෙන් වාඩි උනේ මාව කොනට තල්ලු වෙලා යද්දියී...

මට දැනුනෙ මගේ මුණේ ලේ පිරෙනව වගෙයි..  මං උත්සාහ කලේ සාමාන්‍ය විදිහට ඉන්න. ඒත් ඒක කරන්න අමාරු දෙයක් නෙවෙයි කරන්න බැරි දෙයක්.