මගේ හිත එයා ගාවට යනවද නැද්ද කියලා තර්ක කරද්දී, කකුල් මටම ද්‍රෝහි වෙලා මාව එයා ගාවට අරගෙන ගියා... එයා හිටියේ තනි සුදු ෂර්ට් එකට තනි සුදු කලිසමක් ඇඳල..හරිම නිවිච්ච පාටයි. එයාගෙ වෙනදට තිබ්බ මැර පාට කොහෙන් ගිහිල්ලා ද කියලා හිතාගන්න බෑ ..කොණ්ඩෙත් කලින්ට වඩා වැවිලා ..මම කලින් ආස කරපු වලස් තොප්පිය එහෙම්මමයි... රැවුල ටිකක් වැවිලා ඒකේන් එයා තව වයස පාටයි... අනිවාර්යෙන් මං එයා ගාවට ගිහිල්ලා කතා කළොත් මගේ හදවත ගැලවිලා අතට එයි...එයා එ් තරම් ලස්සනයි...
පහනි!!! එයා දැන් තමුන්ගේ නෙමෙයි!!!මොනව කරන්නද ඉතින්, මමත් එයාට කතා කළා...
"සෙනාශ් අයියේ? "
එයා මං දිහා බැලුවා... අදටත් එ් අැස් මගේ මුළු ඇඟම සීතල කරනවා. එවා හැඟීම් වලින් තොරයි. කොහොමද එහෙම වෙන්නේ? දෙයියනේ කොහොමද එහෙම? ඇස් එච්චරටම සීතල වෙන්නේ කොහොමද?
එයා සාර්ථක යි....
"පහනි... "
Senash pov
රෝසමල හිටියේ නිදාගෙන... පව් අහිංසකයා... ලබන්නත් කලින්ම අම්මගේ උණුහුම නැති කරගත්තා...නැතිකරගත්තේ නෑ, වැඩිහිටියන්ගේ මන්දමානසික වැඩ නිසා අහිංසකයාට අම්මා උණුහුම නැති වුණා...
මං පුතාට ආදිත්‍ය පහන්සිලු කියලා නම දැම්මා... ආදිත්‍ය කියලා දැම්මෙ එයාගේ අම්මගේ අාසාවට... පහන්සිලු.... මගේ පහනි ව මතක් වෙන්න... මගේ අැස් දෙක මතක් වෙන්න...
එයා සාර්තක යි....
"සෙනාශ් අයියේ? "
මං අවුරුදු ගණනක් තිස්සේ අහන්න මග බලන් හිටපු කටහඬ ආයිමත් මගේ කන් දෙක ලගින් ඇහෙනවා ... ගොඩක් වෙලාවට රෑට මං මේ කටහඬ හිතින් මවා ගන්නවා...දෙයියනේ ආයිමත් ඔයා හොල්මන් කරන ගත්තද මගේ හිතේ.. මේක නම් පිස්සුවක් ...මගේ වැඳිරි...මගේ පන... හැමෝම ඔයාව තේරුම් ගත්තට..කවුරුත් මගේ පැත්තෙන් බැලුවෙ නෑ...මගේ හිත කියවන්න කවුරුත් හිටියේ නෑ...මං අඩද්දි සනසවන්න කවුරුත් හිටියේ නැ...සැනසීමකට තිබ්බේ ඔයාගේ දඟකාර හිනාව හිතින් මවා ගන්න එක විතරයි..
මං හැරුනා... එයා වෙනස් වෙලා....
YOU ARE READING
සිතිජයටත් එහා... ( Completed)
Romance"ඔබ ගැයූ ඒ කවිය, මම සත් ගව්වක් දුර සිට සිතින් අසා සිටියෙමි... " " ඔබ වෙනුවෙන් ම පේ වුනු මගේ අාදරයේ කතාව... "❤
