A Promise: Unedited

Overtime

Chapter 4

Expect
Gramatical errors:
Typographical errors:
Summarization errors:

.
Elizabeth's POV

Pag karating ko ng lobby ng companya ay narinig ko ang cp ko na nag riring kaya dali daling kong kiniha iyon sa bag at tinignan ang tumatawag

"alang ya ka istorbo. Btw ano meron, bat napatawag ka?" I asked him while grinning while greeting those employees who I encounter, they were giving me a polite smile and I gave them a genuin and polite smile in return

"you wanted to die with in my hands?" he asked and I looked at my phone again kasi baka wrong number pero hindi naman nakarehistro naman

"wag moko ma-english english jan nasa pilipinas tayo" saad ko at humagikgik

"sasabihin ko sayo ang pakay ko kung magkikita tayo sa coffee shop sa harap ng compay-ing pinapasuhan mo" parang ewan na sabi niya "and you will know who I am if you'll come to see me" saad ng nasa kabilang linya na ikinakunot ng nuo ko at tinignan kung siya ba talaga ito o wrong number lang-nag patuloy sa paglalakad papunta sa elevator at sa kasamaang palad ay under operating parin pala ito

"manong kailan po ba yan maayos?" tanong ko sakanya dahil puno na ang isa pang elevator at di na kami mag kakasya dun. Buti pa si sir may sariling elevator. Napanguso naman ako at tinignan siya

"ano bayan minamanong mo na ako ngayon? Mag kasing edad lang naman tayo ehh chaka ok na siguro ito pag lunch na" saad niya at tinawanan ba man din ako

"pasalamat ka at ikaw ang nag dedesign niyang elevator kung hindi lang talaga baka nabatukan na kita" saad ko naman

"mareng Jin-Jin kasi wag mainit ang ulo nakakapanget yan. Panget kana nga papapanget kapa" pang iinis niya sakin kayat natupad ang batok ko sakanya

"hoy isa kalang designer dito pwede kitang palita marami pa akong kaibigan" sabat ko naman sakanya

"damn ano bayan anong designer? Engineer ako dito, kita mo ako ung nag paplano ng mga to ehh I'm not a civil engineer like you, sa Electronics ako kaya nga ako ung kinuha mo ehh kasi wala kang alam dito" sabat niya saakin

"wala akong pake, designer ka nga kasi" pangungulit ko kahit na alam kong engineer din to dahil sa naging kaklase koto noong nasa collage pa kami

Nainis ata kaya pinaalis ako

Inantay kona lang na bumaba uli sa lobby ang isa panh elevator at ng makababa na ito at walang taong lumabas ay pumasok na rin ako

~•~

Habang umaandar and elevator ay nag stop ito sa floor 11 at nag open. May mga pumasok na employee

"good morning po ma'am" they greeted me with a genuine smile on their faces

"good morning din, anong floor nio?" I asked

"floor 23 po ma'am"

"how's your work?"

"ok lang naman po ma'am nag papasalamat po ako kc po pinasok nio po ako dito. Thank you po" she shyly said and bow her head

"ahh no worries, glad to help" I gave her a genuine smile and they return me a smile

~•~

Pag karating ko ng desk ko ay inasikaso kona ang dapat na asikasuhin dahil may panibago naman bukas. New day new paper works ako dito ehh

Nothing important namang nangyati ehh I just looked at bosses apointment para ako na lang ang pumunta sa next conference niya dahil baka bumagsak ang kompanya at maraming trabahador ang mawawalan ng trabaho