HAVE WE MET BEFORE (Yoonmin au) (COMPLETED)

CHAPTER 7: TO THE FIELDS OF BUTTERFLIES

JIM POVS

 
Falling in love to you.. ang pinaka magandang desisyon sa buhay ko..
 
I wish we can stay in love.. forever..
 
 
BEEP! BEEP!
 
I woke up and eat my breakfast.. hindi ko maintindihan kung bakit ang saya ko seems like may kumumpleto sa sarili ko.
 
“Masaya yata ang anak ko?” Tanong yan sa akin ni mom.
 
 “Ogenki desu ka? (How are you)” Well that’s my lola. Buti nalang pinag aralan ko muli mag salita ng lenggwahe ni lola bago kami bumisita dito.
 
“Hai, Genki desu! (Yes, I’m fine!)” Sagot ko sa kanya ng may ngiti.
 
“What’s the commotion here?”
 
Bungad ni dad pagkapasok sa kusina may dala pa syang dyaryo. Binigay nya yun sa akin upang ako naman magbasa.
 
“Jimmy? Happy? Dahil yan sa lalaki na nameet nya sa bridge.”
 
Napanganga na lang ako sa sinabi nya sa magulang namin. Tapos ito sya malakas ang pagtawa.
 
“Sam!?” Nilakihan ko sya ng mata sa gulat ko.
 
“What…?”
 
Aba’t nagmamaang-maangan pa sya!
 
“Sino naman ang lalaking yan?”
 
Ayan na nga nag uumpisa na magtanong sila. Mapang asar talaga ang corndog na ito eh!
 
“Saang bridge kayo nagkita?” Dad’s questioned.
 
“He sounds mysterious.. who is he?” Tanong naman ngayon ni Lola.
 
“He.. is nothing.” Sagot ko nalang.
 
“Nothing? C’mon tell us.. who is he?” Pagpupumilit ni lola.
 
“Well.. I met him dun sa bridge nung unang snow fall.” Wala na ako nagawa pa. Bumuntong hininga nalang ako at sinamaan ng tingin si Sam. Patay talaga sa akin ito kapag wala na ang parents namin!
 
“Saan naman na bridge?” taka ni lola.
 
“Uhm.. manong said na sa Sahogawa raw po.”
 
Sagot ko. Bigla sila napahinto sa pagkilos at napatingin sa akin na may pagtataka.
 
“Sahogawa?”
 
‘Bakit parang gulat na gulat naman si dad?’
 
“Sino nakita mo doon?”
 
‘Bakit parang nag-aalala naman ang tono ni lola?’
 
“A guy po?” Sagot ko na may pagtataka.
 
“Jim? Who. Is. The. Guy?” lola asked. I’m confuse..? Why she sounded nervous?
 
“Uhm.. Louis Williams po ang pangalan nya.”
 
Sa sagot ko si lola parang nanghina na lamang. Inalalayan agad sya ni Dad samantala kami nag alala bigla.
 
“Nagkita muli kayo.” Sambit sa akin ni dad.
 
“Po?” nagtataka ko.
 
“ Nothing! Just.. wag ka na magpapakita sa kanya.” Aniya ni dad.
 
“Bakit naman po?” Nagtataka at may halong pag aalala ang aniya ko kay dad.
 
“Just don’t. Not the Williams family.”
 
Lola said and walk away si dad naman sinundan sya. Samantala ako naiwan na nagtataka.
 
‘Bakit ganun sila? Ano naman meron kay Louis?’
 
“Why naman sila ganun, Mom?” Sammy’s curiosity.
 
“Just.. listen to them.. lalo ka na.. Jim.” At tumingin pa sya sa akin na may pag alala rin bago sya umalis.
 
‘Ano ba meron?’
 
After that conversation hindi ko nakita sila dad at lola sa living room. Manang said na nasa kwarto sila at nag uusap. I don’t know why they act like that but the way lola look at me.. she’s.. sad.. and I only saw.. was sadness in her eyes.
 
Hindi muna kami nagkita ni Louis matapos ang pag-uusap na iyon. Nagtataka pa rin kasi ako and ayoko naman mag alala sila sa akin kapag nawala ako sa bahay.
 
 
LOUIS POVS
 
𝑆𝑒𝑒𝑖𝑛𝑔 ℎ𝑒𝑟 𝑠𝑚𝑖𝑙𝑒.. 𝐼 𝑚𝑜𝑟𝑒 𝑓𝑎𝑙𝑙 𝑖𝑛 𝑙𝑜𝑣𝑒..
 
Jen: 𝐵𝑢𝑡𝑡𝑒𝑟𝑓𝑙𝑖𝑒𝑠…
 
𝑆𝑎𝑚𝑏𝑖𝑡 𝑛𝑦𝑎 𝑛𝑔 𝑚𝑎𝑘𝑖𝑡𝑎 𝑎𝑛𝑔 𝑝𝑢𝑡𝑖𝑛𝑔 𝑝𝑎𝑟𝑜-𝑝𝑎𝑟𝑜 𝑙𝑢𝑚𝑖𝑙𝑖𝑝𝑎𝑑 𝑠𝑎 𝑝𝑎𝑙𝑖𝑔𝑖𝑑 𝑛𝑔 𝑑𝑎𝑚𝑢ℎ𝑎𝑛.
 
Jen: 𝑇ℎ𝑒𝑦 𝑎𝑟𝑒 𝑏𝑒𝑎𝑢𝑡𝑖𝑓𝑢𝑙..
 
𝑆ℎ𝑒 𝑠𝑚𝑖𝑙𝑒𝑑 𝑎𝑔𝑎𝑖𝑛..
 
Louie: 𝑌𝑒𝑠.. 𝑏𝑢𝑡 𝑦𝑜𝑢 𝑎𝑟𝑒 𝑚𝑜𝑟𝑒 𝑏𝑒𝑎𝑢𝑡𝑖𝑓𝑢𝑙..
 
𝑇𝑢𝑚𝑖𝑛𝑔𝑖𝑛 𝑠𝑦𝑎 𝑠𝑎 𝑎𝑘𝑖𝑛 𝑛𝑎 𝑛𝑎𝑘𝑎𝑛𝑔𝑖𝑡𝑖 𝑠𝑦𝑎.
 
𝑆ℎ𝑒 ℎ𝑎𝑠 𝑡ℎ𝑒 𝑚𝑜𝑠𝑡 𝑏𝑒𝑎𝑢𝑡𝑖𝑓𝑢𝑙 𝑠𝑚𝑖𝑙𝑒..
 
And wℎ𝑒𝑛 𝑠ℎ𝑒 𝑠𝑚𝑖𝑙𝑒s.. 𝑦𝑜𝑢 𝑤𝑖𝑙𝑙 𝑠𝑒𝑒 𝑡ℎ𝑒 𝑚𝑜𝑜𝑛 𝑖𝑛 ℎ𝑒𝑟 𝑒𝑦𝑒𝑠.
 
 
BEEP! BEEP!
 
Nagising ako bigla sa tunog ng alarm ko. Napahawak ako sa ulo ko dahil biglaan ako napagising.
 
‘What is that dream? I saw..’
 
“I saw Jim..”
 
 
TOK! TOK!
 
 
Napatingin ako sa pinto at pinapasok ko kung sino man ang kumatok.
 
“Louis, someone wants to see you…”
 
‘Its Jacob.’
 
“Who?” taka ko.
 
“Uhm.. He’s handsome and his name is Jim. Hoy! Kailan ka pa sinusundo ng kaibigan mo!?”
 
Umalis sya ng kwarto ko na tumatawa ng malakas. Loko talaga! Alam nya kasi madalas ako ang sumusundo sa mga kaibigan ko.
 
 
JIM POVS
 
‘Kanina pa sila nakatingin sa akin.’
 
‘Lalo na ang mom ni Louis.’
 
“Uhm.. Jim..?  Ano muli apilido mo?” Tanong nya sa akin.
 
“Uhm.. Loren po.” Taka ko sagot.
 
“Ow… no.. uhm.. you guys meet kamo sa bridge?” She said. I nodded.
 
“Opo..” sagot ko. Napalayo naman sya ng tingin habang tumatango.
 
“Nandito na si Kuya, Jim.” Aniya ni Jacob sa akin.
 
“Oh? Naparito ka?” Bungad agad nya.
 
“Uhm.. just to see you.” I just said and giving him a sign na kailangan namin lumabas. He scoffs and look at his family.
 
“Ganun ba.. gusto mo ba maglibot muna?” tanong nya sa akin. Napangiti naman ako dahil nakuha nya ang signal ko.
 
“Ahh oo!” Masaya kong sagot.
 
“Okay! Uhm.. guys alis na kami?” Paalam nya.
 
“Okay son.. take care.” Sambit ng dad nya.
 
Nagpaalam na ako sa kanila kaya nagpaalam na rin sila sa akin pero lang sa mom ni Louis. Hindi ko maintindihan kung bakit iba ang tingin nya sa akin. Parang nagulat sya sa akin.
 
“Lika na?”
 
Bigla nya hinawakan ang kamay ko kaya napatingin ako sa kanya.
 
May ibinigay sya sa aking bike at sabi nya umangkas ako sa kanya. Hinawakan ko sya sa kanyang damit pero kinuha nya ang kamay ko at sinabi nyang ayos lamang yakapin sya. Pero para sa akin naiilang ako.
 
Nag bike na sya at ako naman nakatingin lang sa paligid. Medyo mabagal sya mag bike ang sabi nya sa akin para makita ko ang magagandang tanawin.
 
Napapangiti ako sa ganda ng tanawin may mga malalawak na lupain na puro damo isama mo pa ang kulay asul na langit.
 
Huminto sya at hinawakan ang kamay ko upang sabayan sya tumakbo.
 
Habang hawak nya ang kamay ko nakatingin lang ako sa kanya. Ang saya nya tignan.. hindi ko maipinta kung gaano kaganda ang ngiti nya ngayon.
 
“Nandito na tayo.”
 
Napanganga na lamang ako sa ganda ng tanawin sa paligid.
 
“ This place is called Fields of butterflies .. malalaman mo mamaya kung bakit.” He said with a smile.
 
“Wow.. ang ganda ng paligid.” Mangha ko pa rin. Sayang nga at hindi ko dala ang camera ko upang makuhanan ang maganda at malawak na lupain.
 
“Maganda nga..”
 
Nang magsalita sya tinignan ko sya at naabutan ko sya nakatingin sa akin habang nakangiti.