Where in year 2016 Louis Williams (Min Yoongi) is a farmer and live in Japan to teach piano lesson while Jim Loren (Park Jimin) who loves capturing pictures of random people and nature goes to Japan to visit his grandmother.
-
Bakit nararamdaman ko...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bridge at Nara, Japan
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
The first snow fall
LOUIS POVS Its dark.. The only light I have is the moon. And.. the wind.. is cold. But the snows still falling over my head. However, I’m not looking at the snows. Nakatingin lang ako sa isang babae na nakatayo rin na hindi kalayuan sa akin. Nakatitig sya sa akin at ganoon rin ako sa kanya. Hindi ko mapaliwanag kung gaano sya kaganda at lalo na ang ngiti nya. BEEP! BEEP! Nagising ako sa katabi kong alarm clock. Napahawak ako sa mata ko at kinusot ito upang makakita ng maayos pag mulat ng mata ko.
Lumabas ako ng kwarto ko na sakto ng pagbukas ng pinto ng kwarto ni Jacob.
“Hey.. ano breakfast ngayon?”
He asked me in his morning voice. He look half asleep dahil nakasarado pa ang isa nyang mata.
“I don’t know kakagising ko lang.” I answered so he nodded respond to me.
“Ow, that’s new.. lagi ka nagigising ng maaga ahh.” He said mocking me.
“Wala naman kasi ako trabaho ngayon.” Sagot ko naman sa kanya.
“Ganun ba.. wanna play video games mamaya?” Aya nya sa akin. Tumango naman ako.
“Okay! Lika na mag breakfast na tayo.”
At tumango naman sya sa akin at sumabay na sa akin bumaba ng hagdan.
JIM POVS Waaah! So cold!!!!
Ang lamig na nga sa kwarto ko mas malamig pa sa labas. Waaah! I can feel the winter!
Kinuha ko ang robe ko at lumabas na sa kwarto. Dumeretsyo ako ng baba at napansin si dad sa sala nanonood ng telebisyon at si mom kasama si lola nasa kusina sila at kumakain na.
“Ohayō! (Good morning!)” bati ko sa kanilang lahat.
“Ohayō, My little Jim! Come and sit!” bati sa akin ni lola and she tapped the chair.
“How’s your sleep?” Mom asked me. I smiled and shake my body from coldness.
“Its cold today kaya sana nakatulog ka ng maayos.” Sambit ni lola.
“Oo nga po sobrang lamig pero po nakatulog rin ako ng maayos.” Sagot ko naman.
“Buti naman.. oh ito ang almusal kuha ka nalang.”
Sinabayan ko sila kumain sa almusal habang nag-uusap rin.
Pagkatapos ay pinuntahan ko ang sala kung nasaan si dad.
“Jim ito ang newspaper ngayon.”
Abot sa akin ni Manang. Nginitian ko sya at pinasalamatan. I love reading the newspaper. Hindi ko rin alam kung bakit gustong-gusto ko nagbabasa nito.
“Morning!”
Ang bagong gising at bati ni Sam sa amin ni dad.
“Morning sleepyhead!”
Yaan naman ang bati sa kanya ni dad. Nakita ko ang pagpunta ni Sam sa kusina.
-
Naglalakad ako papunta sa likod ng bahay. May malawak na garden tapos sa dulo nito may pinto pa at doon ka makakakita ng barn kung saan may maraming kabayo.
Wow nalang dahil meron ganito si Lola.
“Konnichiwa(Good afternoon), Mr. Jim! Gusto nyo po ba mangabayo?”
A man wearing brown t-shirt and jeans asked me. Mukha pa syang bata. Siguro mga nasa 25 pataas.
“Ahh but.. hindi ako marunong!” I said shyly. Hindi ko pa nasusubukan mangabayo.
“Ganun po ba.. then I’ll teach you, Mister. Nga po pala ako si Bam!”
“Nice meeting you!”
At nag shake hands kami. Ngumiti sya sa akin at inaya na nga ako lumabas. Kumuha sya ng kabayo.
“Gaano ka na katagal dito, Bam?” tanong ko sa kanya.
“Hindi naman po ganoon katagal. Mga 2 years na po ako nagta-trabaho dito.” Sagot nito sa akin.
“Hm.. matagal na rin yun.” Sambit ko at napatawa na rin.
“So, Sir!”
Tinulungan nya ako makaupo sa kabayo.
“Oh god.. hindi magiging maganda ito!” feeling ko talaga hindi ko magugustuhan mangabayo.
“Don’t be nervous, Sir. I’m here.”
Wow.. nakakagaan ng loob naman ang pagkakasabi nya nun.
“Just.. make sure na wag ka mahuhulog.” Sambit pa nito sa akin kaya bumalik na naman ang kaba ko.
“Just kidding Sir!”
Mukhang napansin nya ang pagka kaba ko kaya pinakalma nya muli ako. Tinuro na nga nya ang gagawin ko. Pagkatakbo ng kabayo napasigaw nalang ako.
“Ang galing nyo, Mr. Jim!”
Cheer nya sa akin pero ako napapasigaw nalang sa bilis ng takbo ng kabayo!
“Waaah! Dammit! Hindi talaga maganda ang idea na ito!”
I Shouted.
AUTHOR POVS “Good afternoon, Mr. Furukawa!”
Napa bow agad si Bam or tawag sa kanya ay Furukawa dahil apilido nya ito.
“Good afternoon, Ma’am Loren!”
“Ow ahahah! Mukhang nag eenjoy si Jim sa pagtakbo ng kabayo.” Sambit ng lola ni Jim.
“Oo nga po ehh!” Saad nito subalit natawa rin habang nakatingin kay Jim na nagpapatakbo.
“Ahaah! Aw.. he reminds of her.. ganyan rin sya noon nang pinatatakbo nya ang kabayo. Wala syang ginawa kung hindi sumigaw.” Mrs. Loren said.
“Who him?”
Napatingin si Lola kay Bam kaya napagtanto agad ni Bam ang tinanong nya.
“Sorry po!” Bam knows so he bowed to Mrs. Loren.
“Argh.. okay lang! Ahahah! Paki tignan ng maigi si Jim ahh..” sambit nito.
“Opo!” And Bam bowed.
Naglakad na palayo si Lola at si Bam naman tumuon na kay Jim.
Matapos ni Jimin ay inalalayan sya ni Bam makababa.
“Ow gosh.. sakit sa pw*t!”
Angal ni Jim habang hinihimas ang pw*t nya. Ikinatawa naman ito ni Bam pero napatigil rin sya ng tignan sya ni Jim.
“Uhm.. kailangan nyo na po bumalik sa mansyon, Mr. Jim.” Sabi nito subalit hindi ito makatingin sa kanya ng deretsyo.
“Ganoon ba.. salamat sa pagtuturo sa akin ahh! Sa susunod ulit!”
At kumaway si Jim sa kanya bago naglakad pauwi.
-
Matapos ang dinner nagpaalam si Jim maglibot sa labas at balak na rin nya makita ang snowfall.
Hindi sumama sa kanya si Sam dahil tinatamad ito kaya si Jim lang ang lumabas. Sumakay sya sa isang porch at si Manong butler ang nag drive para sa kanya.
Nagdilim na ang paligid at doon na nga napansin ni Jim ang isang wooden bridge and tree.
“Is that a bridge, Manong?”
Huminto ang kotse at tinignan ni Manong ang sinasabi ni Jim.
“Yes, Sir. Yaan ang Wooden bridge papunta sa isang lugar pa. Its one of the bridge at Sahogawa Nara, Japan.” Pagpapaliwanag ni Manong habang nakatingin sa bridge.
“Woah.. pwede po ba ako pumunta roon?” Tanong ni Jim sa kanya.
“Of course, Sir! I’ll wait you here.” He said.
“Thank you, Manong!”
Lumabas si Jim sa kotse at naglakad patungo sa bridge. Pagkaapak pa lamang nya sa bridge ay namangha sya sa Sakura.
“Wow.. cherry blossoms..” manghang sabi ni Jin habang nakatingin sa Cherry blossoms.
‘Wait..’ – Jim’s thought.
Nanliit ang mata nya habang nakatingin sa puno. Para ba’y pamilyar sa kanya ito subalit hindi nya malaman kung paano at bakit pamilyar ang puno.
Then.. the snow.. falls..
Napatingala si Jim ng mapagtanto na nag-uumpisa na ang first snowfall. Binuksan nya ang kamay nya at napangiti ng dumampi sa palad nya ang snow.
“Its beautiful..”
Napatingala muli si Jim pero.. may napansin syang nakatayo hindi malayo sa kanya.
Isang lalaki iyon.. nakatayo at nakatingin sa kanya.
Dahil doon napatingin rin si Jim sa kanya.
Lumakas ang hangin at ang snow naiba ng gawi kaya lalo nya nakita ang mukha ng lalaki ng humakbang ito ng kaonti. Doon nya napagtanto na ang lalaki na nakatayo ay ang lalaking muntikan na nila masagasaan pauwi nila.
Nakaramdam muli ng kabog sa dibdib si Jim at para ba’y gusto nya umiyak. Samantala ang lalaki ay si Louis. Napatitig sya kay Jim at nakaramdam ng kaba na may halong saya. Nararamdaman nya rin na para ba’y gusto nya umiyak habang nakatingin sya kay Jim.
‘Bakit nararamdaman ko nakita ko na sya noon?’ – Louis thought. ‘Why he looks familiar?’ Jim’s thought. ‘This weird feeling.. is like something..’ Louis & Jim. ‘Have we met before?’ Louis & Jim.
