No - 14

987 169 75
                                    

"අයියා?? ඔයා මොකක්ද මෙහෙ කරන්නේ?"

"එනවා බහින්න" ඇවිත් හිටියේ අයියා. එයා මොනවාද මෙහෙ කරන්නේ?

අයියා මාව පුංචි පාළම ගාව බස්සනකොට බස් එක ඉස්සරහට ගියා. මට ඉබේම බැලුනේ බස් එක දිහා. එයා ඇතුලේ?!

වෙනදාට බස් එකේ දී එයා දිහා විතරක් බලන් එන වාර අනන්තයි. ඉතින් අද එයා නැතුව ගෙදර යනවා කියන්නේ අමුත්තක්.

"ඇයි අයියේ ඔයා ආවේ?"

"මමද? මම ආවේ හැමදාම බස් එකේ එන තමුසෙගේ පෙම්වතා බලන්න" අයියා ටිකක් තරහින් වගේ කිව්වේ පාළම උඩ එයා පිටිපස්සෙන් ඇදිලා යන මාව කරකලා අතෑරලා.

"මොන?"

"අනේ මේ මිනොලී. බබා වෙන්න එපා. මට කියනවා කවුද ඒ කොල්ලා ආහ්?"

"මොන කොල්ලෙක් ගැනද ඔයා කියන්නේ අයියේ?" මිනොලී කියලා නමින් කතා කරපු නිසා තරහටත් එක්ක මම ටිකක් සැරෙන් අයියාට කතා කරා.

"අර ඉස්කෝලෙ මැඩම් කෙනෙක්ට ලියුමක් අහු උනා කිව්වේ? ඒක ලිව්වේ කාටද කියල මම ඇහුවේ?" කාගෙහරි ඕපෙකට අයියා මට කෑ ගහද්දි මාත් අයියාගේ අත අතෑරලා ඉස්සරහට ගියා.

"ඇයි ඕක කියපු එකා කිව්වේ නැද්ද මම කවුරු ගැනද ඒක ලියලා තියෙන්නේ කියලා? අනේ පලෑන් බං යන්න. ආවා මෙතන යාළුවෙලා ඉන්න කොල්ලා ගැන අහන්න.. ඇයි යකෝ කොල්ලෙක් හිටියොත් නේ කියන්නේ මාත්!!" අන්තිම ටික අයියාට ඇහෙන්නේ නැති වෙන්න කියලා මම බෑග් එකේ පටියත් තද කරන් ඉස්සරහට ආවා.

"දෝණි මේක පාර! මාත් එක්ක කටගහලා අහුවෙන්න එපා මම අම්මාට කියනවා"

"මාත් කියනවා"

"මොනාද කියන්නේ?"

"ඔයා දෙවිමිණී අක්කාට වැලන්ටයින් එකට රෙවෙල්ලො චොක්ලට් එකක් දුන්නා කියලා මම අම්මාට කියනවා!!" මම ටිකක් ගස්සලා පද්දලා කිව්වාම ඒ මූණ කරවුණු රොටියක් වගේ උනා.

"දෝණි මේ..."

"මොකද?" මම ගණන් ගන්නේ නැතුව හිටියේ  අයියා සෙල්ලම් කරේ වැරදි එක්කෙනා එක්ක කියලා පෙන්වන්න.

"අම්මාට කියන්න එපා හොද ද?"

" බෑ මම කියනවා"

"අනේ බං දෝණි. කියන්න එපා හොදයි නේ උඹ?"

උන්මාද ප්‍රේම ගීය | GL  ✓Where stories live. Discover now