You're next.-Vk

6

-

 Taehyung uyuyamadı korkudan.O kadar çok korkuyordu ki ne yaparsa yapsın Jungkook ona saldırıcakmış gibi hissediyordu ve bu da elini kolunu bağlamasına yetiyordu.Gecenin yarısı Jungkook yanında uyuyor ve kendisi de yanında yatakta oturarak ağlıyordu.Sessizce ağlıyordu düştüğü durum yüzünden.Banyoya gidip sesli ağlamak istese de Jungkook duyardı onu.Banyo çok da uzak değildi.Daha ağlayamadığı bir evde ömrünü geçirmek istemiyordu.Jungkook'un suyuna gidip kaçabilirdi buradan.Buradan çıkma yolu aramaya şimdiden başlaması, onun için her şeyden daha öncelikli olmasından kaynaklanıyordu.Ne yapabileceğini düşündü.Burada çok kalmadan nasıl çıkabileceğini düşündü.

  Aklına sadece Jungkook'un ona aşık olduğunu düşünmesi gerektiği ve o süreçte kaçması gerektiği geliyordu başka da bir şey gelmiyordu.Yatağa yattı ve uyumaya çalıştı.Uzun uğraşlar sonucunda kendini uykuya teslim edebilmişti.

,

''Uyan Taehyuunng!!''Jungkook neşeli bir şekilde Taehyung'u dürtüyor ve uyanması gerektiğini söylüyordu.

''Biraz daha lütfenn...''Taehyung geç uyumanın etkisiyle uyumak isterken Jungkook izin vermemiş battaniyeyi üstünden çekmişti.

''Hayır.Uyumayacaksın çok uyudun.Kalk da kahvaltı yapalım.Sana çok güzel şeyler hazırladım.''dedi.Taehyung istemeyerek de olsa kalktı yataktan.Elini yüzünü yıkamak için banyoya girdi.Jungkook mutfağa zıplayarak gidip Taehyung'a hazırladığı sürprizleri gösterme heyecanıyla yanıp tutuşuyordu.Taehyung işlerini bitirip aşağı indiğinde masanın çok güzel olduğunu gördü tekrar.

''Çok güzel hazırlamışsın yine.''Taehyung masaya otururken tabaklara omlet koyan Jungkook'a gülümsedi.

''O senin güzel gözlerinin görüşü Taehyung.Bu tabak bitecek ona göre!''dolu olan tabağı Taehyung'un önüne koyup sırıtmıştı.Taehyung kafa salladı ve işi biten Jungkook'un masaya oturuşunu izledi.Burdan kaçtı kaçtı,kaçmadı Jungkook onu bu evden asla çıkaramazdı.

''Memnun musun?''Taehyung Jungkook'un sorduğu soruyla tek kaşını kaldırdı.

''Neyden?''

''Benimle,bu koskoca evde bir ömür yaşamaya başlamaktan diyorum.Memnun musun?''Taehyung bir beklenti bekleyen Jungkook'a bir de önüne baktı.Asla memnun değildi ve memnun olmadığını söylemek istiyordu.

''Seninle normal bir hayat sürmek tercihim Jungkook.Burada kapana kısılmak değil.Kusura bakma ama kim olsa bu durumdan hoşnut kalmaz.''Jungkook güldü.Taehyung,sinirleneceğini düşündüğü fakat gülen Jungkook'a baktı.

''Sen.''Dedi gülmesini zar zor durdururken.

''Sen bunu hakettin!Sen beni terk ettin.Bunu kendin yaptın kendine.Benim suçum yok.Hiç bir suçum yok.''son söylediği cümleyi daha kısık bir sesle önüne bakarak söylemeye devam etmişti.Taehyung, Jungkook'u anlamak için ekstra bir çaba gösteriyordu âdeta.

''Hem sana istediğin yemekleri yaparım.İstediğin yerlere götürürüm.Ne istersen ayağına koyarım.Sırtını yere gelmez bile.Tek istediğim burada benimle yaşaman.Ev ikimize fazlasıyla yeter hem.''Taehyung nefesini dışarı verdi.

''Jungkook sen normal değilsin.Seni sevmeme rağmen bana affedilemeyecek şeyler yaptın ama ben seni affettim.Sen hala bana iyi davranmıyorsun.Burada neden sürekli senin gözetimin altında yaşayayım?Benim tek başıma gezmeye hakkım yok mu yani?Ne saçmalık!''Ömrünü bu evde,Jungkook ile beraber geçirme fikri onu korkutuyordu.

''Taehyung.Birbirimizi seviyoruz ve sonsuza kadar birlikte olacağız.Ne istiyorsun daha?''Taehyung tam cevap verecekken Jungkook elini kaldırdı.

''Cevap verme.Bu konu kapansın hatta.Yemeğimizi yiyelim.''Taehyung ağzını kapadı.Kaşlarını çatarak önünde ki yemekten bir kırıntı bile yememe kararı aldı.Öylece tabağına bakacaktı.Jungkook'un bunu farkedip farketmemesiyle ilgilenmiyordu şuan.Jungkook biraz zaman geçtikten sonra Taehyung'un bir şey yemediğini farketmiş,kaşlarını çatmıştı.

''Yesene!Öyle bak diye koymadım onu önüne.''Taehyung Jungkook'a bakmak yerine hala önünde ki dokunulmamış tabağa bakıyordu.Jungkook'un ne yaptığını o yüzden göremiyordu.

''Sana diyorum!!Beni duymazlıktan mı geleceksin?''Jungkook ayağa kalktı.Taehyung'un yanına gelip çenesini tuttu ve kendisine çevirdi.

''Bana cevap ver.O tabağı bitir dediysem bitireceksin.''Taehyung'un çenesinde olan elini sıktı.Taehyung tekrardan hiçbir şey söylemedi.Bunun üzerine Jungkook daha fazla sinirlenerek Taehyung'u oturduğu yerden kaldırmış ve yattıkları odaya doğru çekiştirmişti.Taehyung odaya geldiklerinde Jungkook'un onu banyoya kilitleyeceğini düşündü.Düşündüğü gibi olmuş Jungkook onu banyoya kilitlemek için banyo kapısının önüne getirmişti.

''B-beni buraya kilitleme lütfen.''Jungkook ağzını bıçak açmayan Taehyung'un konuştuğunu duyunca gülümsedi.

''İşine gelince konuşmakta fena fikir değil Taehyung.''Taehyung onu banyoya yavaşça sokan Jungkook'a son kozunu oynayarak ona bakmış ve gözyaşının akmasına izin vermişti.Jungkook önündeki savunmasız ve masum yüzü görünce bir an durdu.Gözü, akan gözyaşına takıldı.Kaşlarını çattı ve Taehyung'un kolunu bıraktı.

''Bana şu yüz ifadeni yapma!Yapma dedim sana.''Jungkook etrafına baktı.Ardından aklına bir fikir gelmiş gibi tekrardan Taehyung'un kolunu tuttu.

''Senin için yaptığım bir şey var.Gel!''Onu odadan çıkardı ve yan odaya soktu.Oda ferahtı.Tek kişilik bir oda olduğu neresinden bakılsa belli oluyordu.Duvarında bir tane tablo vardı.

''Burayı sana özel yaptım.Unutuyordum az kalsın!Bak eğer bir sorun olursa diye burada kalıcaksın.Her şey var.Sen burada kalacaksın çünkü bugün beni sinirlendirdin.Akşama kadar da yemek yok.Yeseydin kahvaltını.''Jungkook kısaca Taehyung'a odayı gösterdi ve kapıya doğru yöneldi.

''Bir şey olursa seslen bana.Seni buraya kilitleyeceğim.Korkma,hemen geri geleceğim.''Jungkook odadan çıktı.İlk önce kapının kapanma sesi ardından ise kapının kilitlenme sesi duyuldu.

Taehyung odaya baktığında Jungkook'un konusunu açtığı tabloyu duvarda gördü.O tabloyu Taehyung'un ömrünün sonuna kadar orada geçireceği bir odaya koymuştu.

-