You're next.-Vk

11

-

Taehyung orada öylece oturdu.Geçen üç saatin ardından aklına bir plan geldi.İntihar edecekti.Böyle bir hayat-işkence-yaşayacağına ölmeyi tercih etmişti ama bunu Jungkook'un gözünün önünde yapacaktı.Er ya da geç bu kapıyı açacaktı Jungkook.Onu çıkaracaktı buradan.Mağduru oynayıp sinsilik yapmaktan başka hiçbir şey yoktu kafasında.Çok geçmeden Jungkook kapıyı açtı.

Taehyung küvetin içinde uyumuş taklidi yapıyordu.Jungkook,Taehyung'u süzdü ilk önce.Ardından küvetten kaldırdı onu yavaşça ve çıkardı banyodan.Yatağına yatırdı onu ve güzelce örttü üstünü.O da yanına yatıp sarıldı Taehyung'a.Burnunda ki yara bandını öptü defalarca.Çok pişman olduğunu söyleyip duruyor,özür diliyordu.Bir anlık sinirle yaptığını ve sözlerinin ona ağır geldiğini söylüyordu.Taehyung bunları yiyecek halde olmadığından takmıyordu.Jungkook,odadan çıkmadan Taehyung'u son kez öptü.Jungkook gittikten sonra Taehyung gözlerini açtı.Ardından zil sesi duydu.Biri gelmişti ve bu beklenilecek bir durum değildi.Taehyung merak ettiğinden ayaklandı.Merdivenlerin üstünden kapıya bakıyordu.Jungkook kapının deliğinden kimin geldiğine baktı ve panik oldu.Ne yapacağını bilemedi.Koşarak Taehyung'un yanına gidecekti ki Taehyung'u merdivenlerin yukarsında görünce daha da panikledi.

''Noldu Jungkook?''Taehyung sorgulayıcı bakışlarını Jungkook'da gezdirirken hızlıca yanına gitti Taehyung'un.Onu bir odaya atıp ağzını ve elini bulduğu ilk şeyle bağladı.Sessiz olmasını ve çıkmamasını söyledi.Odadan hızlıca çıkıp kapıyı kilitledi.Taehyung eli ve ağzı bağlanmış bir şekilde yerde oturmaktan başka hiçbir şey yapamıyordu.Sabırsızca Jungkook'u bekledi.Yaklaşık geçen on dakikanın sonunda Jungkook odaya girdi.Taehyung'a sırıttı ve bağladığı yerleri çözdü.

''Arkadaşın gelmişti Taehyung...''dedi arkadaşın kelimesini bastırarak.Taehyung gözlerini açmış,şokla karşısında ki sırıtan adama bakıyordu.

''Do Ji-han gelmişti.Onun yüzünden kıskançlık krizlerine girdiğim o adam geldi.Bana seni sordu.Burda olup olmadığını sordu.Ayrıldık biz dedim ama yalan söyledim Taehyung.Biz ayrılmadık.''Taehyung şaşkınlığını üstünden atamadan karşısında ki Jungkook'u ittirdi ve odadan çıktı.Koşarak merdivenlerden indi ve mutfağa girdi.Zamanı gelmişti artık.Eline büyük bir bıçak alıp boynuna dayadı.Jungkook koşan Taehyung'un kaçamayacağını bilse de yavaşça peşinden gitmiş,boynuna dayadığı bıçağı görmesiyle kanı donmuştu.Taehyung,boynuna doğru tuttuğu bıçağı öylece tutuyor,Jungkook'a bakarak yaklaşmamasını söylüyordu.

''Jungkook...Kendimi öldürmeme sebep olacak kadar ileri giden Jungkook...Buraya kadar.Bana yaptığın bu ikili muamele buraya kadar.Senden kurtulmak için burdan kaçmak değil,buradan silinip yok olmak da işe yarar.''Jungkook endişeli gözlerini Taehyung'a dikmiş ne yapacağını bilemez bir şekilde Taehyung'u dinliyordu.

''Böyle bir hayatı kimse istemez Jungkook.Anladın mı!Kimse ama kimse bunu haketmez!''Jungkook her adım attığında Taehyung geriye gidiyordu.

''Bak Taehyung..Şuan da fevri davranıyorsun.Yapma,bunu hem sana hem de bana yaşatma.Lütfen Taehyung...''Taehyung,Jungkook'un titreyen sesini ilk defa duyuyordu.Şaşırmıştı şuan da karşısında bu halde olduğuna.Bu onu durdurmayacaktı elbette.

''Ya beni özgür kılarsın ya da cesedimle beraber yaşarsın.''dedi çok net bir şekilde.Kararlı görünüyordu.Jungkook kalbinin yerinden çıkacağını hissetti.Çok şiddetli atıyordu ve Taehyung'u böyle gördüğü içinde ayrıyetten kalbi burkuluyordu.

''T-taehyung...Buna mecbur değilsin.Yapma lütfen...Hiçbir şeyin canından önemli olmadığını unutuyorsun bazen.Ben sadece seninle bir hayat istiyorum.Kendi canına kıyma bu yüzden.Benim yüzümden hiç kıyma!''Jungkook,geri adım atamayacak Taehyung'a bir adım daha attığında Taehyung bıçağı daha da tenine bastırdı.Jungkook bacaklarının titrediğini hissetti.Tanrı şahit ki o an hayatının en zor dakikalarını geçiriyordu.

''Jungkook.Soruma cevap ver!''Jungkook kafasını eğdi.Ardından bir hıçkırık sesi geldi.Taehyung'dan gelmediği kesindi.Taehyung kafasını eğen Jungkook'un yüzüne bakmaya çalışsa da bakamıyor,ağlayıp ağlamadığını göremiyordu.Biraz zaman geçtikten sonra Jungkook kafasını kaldırdı.Ağlamıyordu ama gözleri neden olduğunu bilmediği bir kızarıklığa bürünmüştü.

''Bırak şunu Taehyung..Yalvarırım bırak.''Taehyung dayanamadı.Önünde birden bu kadar kötü görünen Jungkook'a acıdı ama bir yandan da kararsız bir şekilde boynunda tuttuğu bıçağa baktı.Taehyung bıçağa baktığı sırada Jungkook,Taehyung'un önüne gelerek ellerini Taehyung'un kafasının üstünde birleştirdi.Taehyung savunmasız kalırken,Jungkook güçsüz bir şekilde Taehyung'un elinde ki bıçağı aldı ve kenara fırlattı.Sıkıştırdığı Taehyung'a daha yakından bakarken,kenetlediği ellerini bırakmadı.Dudağını onun dudağına değdirdi ve derince öptü onu.Kaşları büzülmüş,sanki son defa onu öpermiş gibi öpüyordu.Kurumuş dudakları Taehyung'un dudaklarının üstünde hareket ediyor fakat karşılık alamıyordu.Jungkook çok zorlamadan bıraktı öptüğü dudakları.Kafasını Taehyung'un omzuna koydu ve beline sarıldı.

''Bir daha....asla böyle bir şey yapma Taehyung..Beni zaafımdan vurma.''dedi güçsüzce.Taehyung olayların etkisiyle şaşırıp kalmıştı.Sinirleneceğini düşünmüştü.Jungkook sıkı sarılmadan ayrıldı ve yüzüne baktı.

''Neden bu kadar sinirlendin bir anda?Kendine bıçak saplamaya yeltenecek kadar neden sinirlendin?''diye sordu tek kaşını kaldırarakSinirleri yeni geliyordu.

''Beni buradan çıkarabilecek kişiyi yalanlarınla göndermişsin buradan.Daha ne olsun?En azından konuşmama izin verseydin onunla.''Jungkook elini yumruk yapıp sıktı.Taehyung'un ona böyle davranması ve sevmediğini belli etmesi onu yaralıyordu.

''Olmaz.Sadece benimle konuşucaksın.Sadece bana bakacaksın sen!O kim ki seninle konuşacak?Olmaz!''dedi ve Taehyung'un elini tuttu.Taehyung elini çekmeye çalışsa da Jungkook bırakmayarak odasına çıkardı onu.Bugünlük bu kadar adrenalin yetmişti ona.Onu odasına götürdü ve yatağa oturtturdu.Ardından onu beklemesini söyledi ve kısa süre de yanına dönmek için çıktı odadan.Onu bekleyen Taehyung,tekrar başa sardıklarını anladı.Tekrar ve tekrar yaşananlar yaşanacaktı.Jungkook odaya geldiğinde elinde iki tane kelepçe vardı.Taehyung anlamadığını ifade eden bakışlarını üzerinde gezdirirken Jungkook kelepçeyi Taehyung'un bir eline geçirmişti bile.

''Özür dilerim Taehyung ama beni buna zorladın.O hareketinden sonra,bunu yapmam gerekti.''Taehyung çırpındı.İstemiyordu kelepçelenmek çünkü burada hapiste gibi yaşamaya başlardı.

''Yapma bunu Jungkook.Hapiste miyim ben?Bir daha yapmam ya bırak!''Jungkook dinlemediği Taehyung'un ellerini yatağa bağladı.Bir elini yatağın bir ucuna,diğerini de diğer uca bağladı.Taehyung yatakta kolları açık ve savunmasız bir şekilde oturur hale geldi.Jungkook gördüğü görüntüyle etkilendiğini hissetse de kendine hakim oldu.Odadan çıktı ve Taehyung'u odada tek bıraktı.Taehyung ellerini çekmeye çalışıyor,kelepçelerden bir an önce kurtulmak için ellerinin acımasını bile umursamıyordu.Bu durumda olmaktansa banyo da yaşamayı tercih ediyordu.Bu halde uyuması da bir hayli kolay değildi zaten.Şimdiden kolu bile ağrımıştı.Havada durdukları için ağrıması da normaldi.Taehyung,tek çaresi olan Jungkook'a seslendi.Jungkook çok geçmeden odaya girdi.Yatakta o halde görünen Taehyung'a yaklaştı.

''Ne oldu Taehyung?Kötü bir şey yok değil mi?Çünkü şuan da fena görünüyorsun.''Taehyung kafasını olumlu anlamda salladı.

''Jungkook,kollarım şimdiden ağrıdı.Başka bir yolla çözsen bu işi?Uyuyamıyorum bile.''Jungkook,etrafına bakındı.Aklına başka bir fikir gelmiş gibi bir hali vardı.Gülümseyerek elinde ki kelepçeleri çözdü Taehyung'un.

''Beni biraz bekle ve hiçbir yere ayrılma Taehyung.Başka bir çözüm buldum.''Dedi ve çıktı odadan.Taehyung'a fırsat gibi gelen bu durum,onu odadan koşarak çıkmaya itti.Kaçacaktı,şu anda şu dakikada kaçmak için ilk adımını atmıştı bile.Jungkook odaya elinde iple geldiğinde Taehyung'u bıraktığı yerde bulamadı.İşte o an işler çok kötü bir hal almaya başlayacaktı çünkü Jungkook...

Jungkook'un sabrı taşmıştı.

-