You're next.-Vk

13

-

Jungkook,Taehyung'a hala sinirliydi.Yaptığı kötü şeyleri aklına getiriyor ve ona olan nefretini göz önüne alıyordu.Onu çok fena dövmek istiyor,acıdan kıvranarak ağlamasını hayal ediyordu.Yatağından yavaşça kalktı.Burada bulunmak istemeyen ve her fırsatta kaçmaya çalışan Taehyung'un odasının önüne geldi.Kapıyı çalmadan,direkt açtığında yatağına oturmuş öylece yere bakan Taehyung'u gördü.Jungkook,dilini yanağında gezdirdi ve Taehyung'un önüne geldi.

''Benimle yaşamak istediğini söyle bana.''Taehyung kafasını kaldırdı.Derin bir nefes verdi ve bakışlarını kaçırdı.Jungkook elini Taehyung'un çenesine attı,sertçe yukarı kaldırdı.

''Benden kaçarsan,çok kötü şeyler olur.''Taehyung bir şey demedi.Susacaktı.Yalan söyleyip onu umutlandırmayacaktı.Jungkook,susan Taehyung'a küfür ederek ayağa kalktı.

''Asla uslanmayacaksın sen.Asla dediklerimi yapmaya tenezzül bile etmeyeceksin.Bu seni daha çok kötü yola sürükler.''Taehyung'un kolundan tutup onu kaldırdı ve açık kapı sayesinde görünen duvara çizdiği yuvarlağı gösterdi.

''Onun anlamı ne biliyor musun?O yuvarlak olan senin kafan Taehyung.O benim kanımla boyanmış olan nokta ne onu biliyor musun?''dedi her kelimeyi imalı söylerken.

''İşte o senin alnının tam ortası.''Dedi parmağını Taehyung'un alnına sürükleyerek.Taehyung alnında ki parmağı ittirdi.

''Aptal gibi konuşma.Bana bir şey yapamazsın sen.''Jungkook etrafına baktı.Düşünür gibi elini çenesine attı ve tek kaşını kaldırdı.

''Hmmm...acaba sen mi beni evine kilitledin yoksa ben mi?Sen mi çaresiz kalansın yoksa ben mi?''Taehyung,Jungkook'a göz devirdi ve etrafına bakındı.Jungkook'un alay eden suratı sinirlerini bozuyordu.

''Sen,ben buradan çıkınca da bunları diyebilecek misin onu düşün.Bu uyduruk şeyleri değil.''Jungkook'un yüzü düştü.Elini Taehyung'un omzuna koydu.

''Bak bakalım.Nasıl kaçıyorsun buradan.''dedi ve göz kırptı.Odadan çıkmadan önce duvarda ki şaheserini göstermeyi de unutmadı.Taehyung,Jungkook'a yaranmaya çalışmıştı,olmadı.Kaçmaya çalışmıştı,olmadı.Şefkat gösterdi,olmadı.

Yapabileceği bir şey kalmamıştı artık.Elinden geleni yaptığı halde hala bu durumda olması onu pes etmesine iteklemekten başka bir şey yaptırmıyordu.Odasından çıktı ve Jungkook'un yanına gitti yavaşça.Odasında olan Jungkook uzanarak bilgisayarına bakıyordu.Taehyung ilk başta kendini konuşmaya zorlasa da ona sorgulayıcı bakışlar atan Jungkook işini daha da zorlaştırıyordu.

''Niye geldin sen?Bir şey mi oldu?''Jungkook yanına yaklaşan Taehyung'a tek kaşını kaldırarak bakıyordu.

''Dışarı çıkalım mı?''dedi utana sıkıla.Canı sıkılıyordu her gün aynı dört duvar arasında kalmaktan.Jungkook bakışlarını bilgisayarına çevirdi ağzını açmadan.Cevap alamayan Taehyung,bilgisayarın ekranını biraz indirdi.

''Bana cevap ver.Sıkılıyorum her gün aynı odadayken.''

''Evi gez.Dışarı çıkamazsın sen.''Bilgisayarının ekranını açmaya çalışsa da Taehyung izin vermedi.

''Sadece ben değil.Sen ve ben Jungkook.İkimiz çıkalım.''Jungkook şüpheli bakışlar attığı Taehyung'u daha fazla uzatmayarak onayladı.

"Benim emirlerime uy.Yoksa bir daha camdan bile bakamazsın."dedi ayağa kalkarken.Taehyung kafasıyla onayladı Jungkook'un söylediklerini.Odadan çıktı ve Jungkook'un peşinden geleceğini düşündü.Jungkook,Taehyung'un düşündüğünün tersine dolabına yöneldi.

"Hava soğuk.Gel seni giydirelim."Taehyung odaya tekrar giydi ve ona verilen montu ve atkıyı aldı.

"Bunlar olur sana bence.Çok dolaşmadan gelelim tamam mı?Hasta olmanı istemiyorum."bunları söylerken bir yandan da Taehyung'u giydiriyordu.

"Bu kadar soğuk mu gerçekten?Atkı takacak kadar mı?"Jungkook,Taehyung'u giydirdikten sonra biraz uzaklaştı.

"Önlem Taehyung.Bunların hepsi önlem."Kendisi de mont ve atkısını giydi.Birlikte odadan çıkıp dış kapıya geldiler.

"Burada bekle.Şifresini etkinleştirdim kapının.Görme şifreyi o yüzden burada bekle."Taehyung kafasını salladı.Jungkook önden gidip kapıyı açtı ve Taehyung'a yol verdi.

"Başlasın o zaman gezimiz."

,

Büyük bir parkta,Taehyung önden Jungkook arkasından yürüyorlardı.Taehgung temiz havayı içine çekiyor,Jungkook'un arkasında olduğunu unutmaya çalışıyordu.

"Taehyung,hava çok soğuk.Gidelim mi evimize?"Konuştuğu için ağzından soğuğun etkisiyle buharlar çıkıyordu.Taehyung arkasını dönmeden Jungkook'u cevapladı.

"Sen git eve.Ben biraz dhaa dolaşmak istiyorum."Jungkook göz devirdi.İlla her işi zorlaştırmak zorunda mıydı?

"Seni tek bırakmanın sonucunda kaçacağını bilmesem belki fakat sen boş bulunduğun her dakika kaçmak için fırsat sandığından hayal kırıklığına uğrayıp tekrar yanımda oluyorsun."Taehyung arkasını döndü.Jungkook'un neden sırıttığını anlamasa da sinirlerini bozmaya yetmişti bu sırıtışı.

"Sen, benim her fırsatta kaçmaya çalışmama sebep olacak kadar  tiksindirici birisin.O yüzden kaçmaya çalışıyordum ama artık kaçmayacağım.Zaten yaptırmıyorsun."Taehyung tekrar önüne döndü.Jungkook sinirleri bozulsa da bir şey demedi bu konuyla alakalı.

"Eve gidiyoruz Taehyung.Gezdin,tozdun.Bu kadar yeter artık."Taehyung daha fazla karşı çıkmaya çalışmadı.Jungkook gittikleri yönün tersine doğru ilerledi.Taehyung da peşinden ilerlerken aklı hep kaçma meselesindeydi.Şuan da kaçsa nasıl görecekti?Ya da nasıl yakalayacaktı?Bir taksiye atlasa koşarak mı takip edecekti?Taehyung o kadar kararsız kalmıştı ki her ihtimalı o an düşünmeye başlamıştı.Yoldan geçen birinden yardım istese ne olabilirdi?Denese ve yakalansa ne kadar yumruk yerdi?Jungkook önde,Taehyung arkada gidiyordu evlerine.Taehyung şansını denemek istedi.Bu fırsatı bu şansı deneyeceği son gündü belki de.

Jungkook önden ilerlerken Taehyung arkasından ayrılıp hızlıca koşmaya başladı.Son gücüyle koşuyor,arkasına bile bakmadan hızını daha da arttırıyordu.Bulduğu uzakta olan bir yere saklandı.Kafasını çıkarıp Jungkook'a baktığında arkasını dönmüş öylece önüne bakan Jungkook'u gördü.Ardından güldüğünü gördü.Kahkahalar atıyordu olduğu yerde.Gülmesi bitince normal hızda yürümeye başladı.Taehyung'un kaçtığı yere doğru yürüyordu.Taehyung olduğu yerde titriyordu.Kafasını bakmak için çıkardığı yerden çekip bulunduğu yere sindi.Jungkook,Taehyung'u sakince arıyordu ama Taehyung'u bulunca ona neler yapacağını planlamaya başlamıştı bile.Taehyung bir çöp kutusunun arkasında saklanıyordu ve Jungkook,çöp kutusunun biraz yanında duruyordu.Taehyung tekrardan hayatının kararacağını anladı artık.Tekrar o cehenneme döneceğini anladı fakat Jungkook onu görmedi.Çöp kutusunun ilerisine gitmeden geri döndü.Gitmeden önce ki tek sözünü ağzında geveleyerek söyledi.

"Elime geçtiğinde Taehyung,hayatının en kötü dakikalarını yaşatacağıma ant içerim."

-