You're next.-Vk

8

-

03.35

Gecenin yarısı yatağında uyuyan Taehyung,gürültülü bir ses duyarak uyandı.Birden duyduğu ses ile korkarken ardından aynı sesi tekrar duymuştu.Aynı ses,belirli bir ritimle duyulmaya devam etti.Taehyung neler olduğunu korksa bile anlamak için kapıyı açtı.Koridora kafasını çıkarıp bakarken gördüğü şeyle bacakları titremeye başlamıştı.Jungkook,kapalı olan kapıya çarpıyordu.Uyur gezer miydi yoksa uyanık mıydı bilmiyordu Taehyung,sadece Jungkook'un kapıya doğru gidip kapıya çarpmasını ve kapıya çarptığı için dengesini kaybedip geriye düştüğünü,ardından kapıya tekrar yürüdüğünü görüyordu.Taehyung bu görüntüyü hayretler içerisinde izlerken buna bir son vermek adına korkarak Jungkook'a seslendi.

''Jungkook?!''Jungkook,Taehyung'un sesini duyduğunda tüm bedeniyle ona döndü.Bir şey söylemedi sadece Taehyung'un gözlerine bakıyor,tek kelime etmiyordu.

''Ne yapıyorsun Jungkook?Neden kapıya çarpıyorsun?''Taehyung cevap alamadığı Jungkook'tan daha çok korkarken bunu belli etmemeye çalışıyordu.

''İyisin değil mi?''Jungkook'un yavaşça yanına yaklaştı.Elini Jungkook'un yanağına koydu.Jungkook hala tepkisizdi.İçine cin girmiş gibiydi ama Taehyung titreyen ellerini Jungkook'un yanağından çekmek yerine bulunduğu yeri okşuyordu.Ardından Jungkook'a sarıldı.Jungkook'un kafasını omzuna yasladı ve saçlarını okşadı.Planlarından birini gerçekleştiriyordu şuan.Jungkook,tepkisizlikten çıkıp ona sarılan Taehyung'u daha sıkı sararak sarıldı.Kokusunu içine derince çekerken Taehyung Jungkook'un kafasını elleri arasına alıp ona bakmasını sağladı.

''Bir sorun mu var?''Jungkook kafasını salladı.

''Sen.''diye başladı.Taehyung bu kelimeden korkmaya başlamıştı artık.Sürekli duyuyor ve sonu hiç iyi bitmiyordu.

''Sen beni sevmiyorsun Taehyung.Tekrar kandırdın sen beni!Tekrar oyun oynadın sen bana!''Taehyung hiçbir şey anlamazken Jungkook kaşlarını çattı.

''Rüyamda Taehyung,rüyamda kaçıyordun benden.Uzaklaşıyordun buradan.Benim rüyalarım asla yanılmaz!Kaçıcaksın biliyorum.Kaçma benden.''Jungkook Taehyung'un kollarından tuttu.Onu biraz sarsmaya başladı tüm gücüyle.Taehyung ne yapacağını,ne diyeceğini bilemedi.Jungkook,sarstığı koldan tutup Taehyung'u odasına götürdü.

''Yatmadan önce sorumu yanıtla!Söyle.Kaçmayacağını söyle bana.''Taehyung kafasını salladı hızlıca.

''Kaçmayacağım.''Jungkook,Taehyung'un kolunu bıraktı.Gülümsedi ve derin bir nefes verdi.Alnından terler akıyordu kendini belli ederek.Gitmeden önce başını öptü.İyi geceler dedikten sonra Taehyung'un odasından çıkıp kapıyı kapattı.

Taehyung titreyen bacakları ile yatağına gitti.Jungkook'un bu halleri onu çok korkutuyordu.Bu evden kaçmayacağını söylese de buna imkan yoktu.Burada hayatını bu deli ile çürütemezdi.Onu seviyormuş gibi yapıp kaçacaktı buradan.En azından o öyle umuyordu ve bu hayale sığınıyordu.Yatağına uzanıp battaniyeyi kafasına kadar çekti.Bir an önce sabah olsun istiyordu.

11.43

''Taehyung-shii!!!''Jungkook,Taehyung'un kapısını açıp odasına girmiş ve onun başında onu uyandırmaya çalışıyordu.''Haydi uyan bakalım.Seni iyileştirecek muazzam yemekler yaptım.Kalk da dene.''

Taehyung başında bağıran Jungkook'a kaşını çatarak baktı.''Jungkook.Dün beni uyutmadın zaten.Biraz zaman versen de uyusam nasıl olur?Bence harika olur.''Jungkook kafasını kaşıdı.Anlamamış gibi bir hali vardı Taehyung'un dediklerini.

''Dün gece ne oldu Taehyung?Ben ne yaptım ki sana?Seni iyileştirmeye çalıştım ben.''Taehyung tek kaşını kaldırarak yatakta oturur pozisyona geldi.

''Dün gece kendini sürekli kapıya çarptırdığını hatırlamıyor musun Jungkook?''Jungkook,şaşırmış haldeydi.Hiç rol yapıyor gibi bir hali yoktu.Bunları ilk defa Taehyung'dan duyar haldeydi.

''Ne diyorsun sen Taehyung?Ben öyle bir şey yapmadım.Sen uyumak için bahane üretiyorsun sanırım ya da rüyanda gördün onu.''Taehyung düşündü.Rüyasında görmediğine bir o kadar emindi ama çok sorgulamadı.Daha da çok korkuyordu artık.

''Rüyamda gördüm herhalde.Tamam aşağı geliyorum ben.Yüzümü yıkayayım.''Jungkook kafasını salladı ve aşağıya indi.Taehyung Jungkook gözden kaybolunca koşarak banyoya gitti.Hızlıca yüzüne soģuk su çarptı.Ayna da kendine baktı.Acaba bununla bu evde kalarak şizofren mi olmuştu yoksa çoklu evrende falan mı yaşamaya başlamıştı emin değildi artık.Jungkook'un onu beklediğini hatırladı ve aşağı indi.Yine güzelce bir masa hazırlayan Jungkook'un yüzünde güzel bir gülümseme vardı.Bu sefer tabağındakileri yiyecek,huzursuzluk çıkartmayacaktı.

''Her şey çok güzel görünüyor Jungkook.''dedi gülümseyerek.Jungkook da ona gülümseyerek teşekkür ettikten sonra ikisi de masanın bir ucuna oturdu.Taehyung yemek yemeye başlayınca Jungkook mutlu oldu ve gülümsedi daha çok.Hayatlarını böyle geçirebileceklerine inanıyordu.

''İyileş diye her şeyi çok daha lezzetli yapmaya çalıştım Taehyung.Umarım iyileşirsin.''Taehyung,Jungkook'un hastalık oyununu bu kadar ciddiye almış olmasına şaşırdı.

''Daha iyiyim Jungkook.Teşekkür ederim.''Jungkook yemeğini yemeye gülerek devam etti.Birlikte yedikleri yemek bittikten sonra Taehyung odasına gitmek yerine buraların toparlanmasında yardım etti Jungkook'a.Gözüne bir an önce girip halletmeliydi bu işi.Her şey hallolduktan sonra Jungkook Taehyung'u salona götürdü ve karşı karşıya koltuklara oturdular.

''Taehyung.Sana bir sürprizim daha var.''Taehyung yutkundu.Hiçbir şey demedi ve Jungkook'u dinledi sadece.Sürprizlerinin bir o kadar berbat olduğunun konusu açmaya bile gerek duymadı.

''Bugün birlikte alışverişe çıkalım diye düşünüyorum.Sen ve ben.İkimiz sana çok güzel kıyafetler alalım.Çünkü hiç kıyafetin yok burada.En güzellerini alalım sana.''

-