Bir Kızın Günlüğü

Şebeğim

24/03/2015
Sevgili Günlüğüm,
Bugün sabah kalktığımda ilk işim telefona bakmak oldu. Dün Furkan'a attığım mesaja baktım ve sadece görüldü yaptığını gördüm. O görüldü yazısını görünce çok kötü oldum. Kendi kendime sorgulamaya başladım. "Acaba ben Furkan'a ne yaptım da bana cevap vermedi?" diye düşündüm durdum. Kendimi üzmek istemedim bu yüzden "Kesin o pislik sevgilisi Alara girmiştir ve görüldü yapıp, takmamıştır." diye düşündüm. Okula servisle gidip gelmeye başladım. Çünkü evimiz okula baya uzaktı. Servisteki herkes bana yabancı geliyordu. Her neyse okula vardığımız zaman Furkan'ın yanına gittim ve ona:
"Heralde artık benimle konuşmak istemiyorsun. Sanırım benden sıkıldın?"

"Nerden çıkarıyorsun? Senden niye sıkılıyım ki?"

"Bilmem artık orasını da sen düşün. Dün akşam faceden telefon numaranı istedim ama görüldü yapıp beni takmamışsın. Senden böyle bir şeyi hiç beklemezdim Furkan."

"Görüldü mü yapmışım? Ben ne dün ne de bugün hiç faceye girmedim ki."

"O zaman Alara yapmış olabilir mi?" der demez Furkan hızlı bir şekilde Alara'nın yanına gitti.
"Alara sen ne yapmaya çalışıyorsun? Neden bana Ayça'nın attığı mesajı söylemiyorsun?"

"Sevgilim yaa.. Bu kadar aptal olma lütfen. Görmüyo musun bu kız bizi ayırmaya çalışıyor. Senden hoşlandığı apaçık ortada. Sen bunu hala anlayamadın mı?" demesiyle Furkan benim gözlerimin içine baktı ve:
"Ayça bu doğru mu gerçekten bizi ayırmaya mı çalışıyorsun?"

"Ben iki mutlu insanı ayırmak isteyecek kadar adi biri değilim." dedim ve hızlıca oradan uzaklaştım. Ama aslında orada "sizi ayırmak istemiyorum ama Furkan seni deliler gibi seviyorum." demek istiyordum.
Sınıfa girdiğimde hiç kimse yoktu herkes bahçedeydi. Bende kafamı sıraya koyup ağlamaya başladım. Sonra bi kapı sesi duydum içeri Furkan girmişti. Yavaşça yanıma yaklaştı ve yanıma oturdu. Bana:
"Ayça gözlerimin içine bak ve bana bütün doğruları söyle." dedi. İlk başta çok korktum belki benimle konuşmaz diye bu yüzden ona:
"Ne anlatayım ki. Ben sizi ayırmak istemem zaten seni sevmiyorum ki." derken yere bakıyordum ve Furkan yeniden bana:
"Bu söylediklerini benim gözlerimin içine bakıp söyle." dedi ama yapamadım. Ardından bana:
"Ayça sen gerçekten beni seviyor musun?" diye sorduğunda kalbim hıphızlı atmaya başladı. Furkan'ın gözlerinin içine bakıp:
"Belki benimle bir daha konuşmazsın diye söyleyemedim ama evet, ben seni seviyorum." dedim ve Furkan bana bakakaldı. Bir an çekip gidicek zannederken elimi sımsıkı tuttu ve bana:
"Bu elimi her zaman, hiç bırakmadan tutar mısın?" dedi ve benim o an gözlerim doldu. Ona:
"Ben senin için canımı bile veririm Furkan." dedim ve o andan itibaren Furkan'la çıkmaya başladık. Hemen Alara'nın yanına gitti ve:
"Seni tanıdığım güne lanet olsun Alara. Ben bugün aslında birazda senin sayende hayatımın aşkını buldum." dedi ve elimi tutarak oradan uzaklaştık.
****
Okuldan çıktığımızda servise bineceğim sırada Furkan yanıma gelip:
"Seni evine bırakma mı ister misin tatlılık?"

"Hmm. Bi düşüniyim.. Tabiki de isterim yakışıklım." dedim ve beni eve bıraktı. Tam ayrılırken ani bir şekilde yanağımdan öptü ve ben ona gülümseyerek:
"Sen tam bir şebeksin." diyip eve girdim. O gün baya yorulmuştum ama hayatımın en güzel kişisini yani Furkan'ımı elde etmiştim. Her neyse günlüğüm şunu bilki ben Furkan'ı çok seviyorum ve onu hiç bırakmıycam ölene dek.
İyi geceler...