'Wij zijn op zoek naar - ' begint Fin, maar hij maakt zijn zin niet af want ik stoot hem aan.
'Een leuke kampeerplek zodat we met wat vrienden een feestje kunnen geven,' zeg ik. 'Maar we zijn een beetje verdwaald op het water en toen kwamen we hier.' Fin kijkt me vragend aan maar ik schud bijna onmerkbaar mijn hoofd.
'Hier is geen plek voor jullie -' begint de voorste man weer, maar een oude, slanke vrouw met grijs haar loopt naar voren en onderbreekt hem. 'Oh, Tharos, wat ben je weer onbeleefd. We hebben onszelf nog niet eens voorgesteld. Ik ben Hirador, en dit hier is Tharos.' Ze wijst naar de man die begon met praten. 'Tharos is het hoofd van onze stam en hij bepaald wie op Arye mag blijven en wie niet. Wat mij betreft is het geen probleem als jullie hier een weekje blijven. Kom maar mee, ik wijs jullie hut wel even. Als je de sleutels van de boot aan Kalurth geeft, brengt hij hem naar ons haventje.'
Ik knik opgelucht en samen met Fin lopen we naar de motorboot waaruit we onze spullen pakken. We lopen weer naar Hirador en zij gaat ons voor door het bos. Op een gegeven moment komen we aan bij grote groep houten hutten van een á twee verdiepingen. Hirador leidt ons naar één van de buitenste hutten van één verdieping, waar gastenverblijf op staat.
'Zo,' ze blijft staan. 'Hier is het dan. In de hut zijn twee slaapkamers en op de eettafel ligt een plattegrond van het dorp. Zolang jullie hier zijn worden jullie geacht de lessen te volgen die hier op de school gegeven worden. Bij de plattegrond ligt ook een rooster voor de klassen en de leeftijden. Ik ben in het kantoor, als jullie mijn zoeken.'
Ik pak de sleutel aan die Hirador aan mij geeft en open daarmee de deur. We komen in een klein halletje, met twee deuren en een trap naar boven.
Ik open de eerste deur. 'Hier is de wc,' zeg ik.
'Deze gaat naar een woonkamertje en keuken,' zegt Fin terwijl hij naar binnen loopt.
Ik volg hem en we komen in een kleine woonkamer, met een bank, een salontafel, een stoel, een grote flat screen tv, een eettafel met vier stoelen en een open keukentje.
'Ziet er leuk uit,' zegt Fin, als hij de tv ziet.
We dumpen de spullen boven, we hebben allebei een kamer met een tweepersoonsbed, en gaan beneden aan de eettafel zitten met een glas water.
'Zussie, ik bedacht me net, vind jij ook dat die Tharos zich vreemd gedroeg toen wij aankwamen?' vraagt Fin.
Ik denk terug aan wat Tharos allemaal zei. 'Ja, eigenlijk wel. Het lijkt of hij iets te verbergen heeft. Maar Hirador doet een stuk normaler tegen ons, dus wat is er mis?'
'Ik weet het niet. Sorry zussie.'
'Nou ja, waar zijn eigenlijk die plattegrond en dat rooster voor de klas? Morgen is het vrijdag, dus we hebben nog één lesdag en dan is het al weer weekend,' zeg ik, terwijl ik naar de bank loop. Op de tafel ligt een map, ik pak de map en neem hem weer mee naar de eettafel. 'Misschien zitten die papieren hier in,' stel ik voor en ik maak hem open 'Kijk hier is in elk geval een plattegrond,' ik vouw hem open en bekijk even waar wij nu zijn. Bij het huis waar we nu zijn is een rood kruisje op de plattegrond getekend. Ondertussen heeft Fin een ander papier uit de map gepakt en bekijkt die aandachtig.
'We komen in de vierde klas, zussie. De lessen beginnen om half negen en het eerste uur hebben we geschiedenis.' Ik zucht, hard en lang. Fin ook. We houden allebei absoluut niet van geschiedenis.
Inmiddels is het al bijna zes uur, dus we maken wat eten. Na het eten pakken we onze slaapspullen, de rest pakken we morgen wel uit. Ik poets mijn tanden, trek mijn pyjama aan en ga in het tweepersoonsbed van een van de kamers liggen. Het ligt erg lekker en ik val snel in slaap.
De volgende ochtend wordt ik wakker door gestommel van beneden, Fin is al wakker. Snel trek ik de kleren aan die ik gister ook aanhad en loop de trap af.
'Hey, Fin. Ik bedenk met net, we hebben geen boeken en schoolspullen en dat soort dingen bij ons. Wat moeten we gebruiken?'
'Geen idee, zussie. Waarschijnlijk heeft die school nog wel wat boeken, schriften en pennen.' Ik knik instemmend en ga aan de tafel zitten. We smeren wat brood en stoppen het in onze rugzakken, samen met de plattegrond.
Buiten is het lekker warm en de route naar de school is niet erg moeilijk. De school is makkelijk te herkennen; het gebouw is minstens twee keer zo groot als de normale huizen en heeft alleen een begane grond. We lopen naar de grote schooldeuren, en doen ze open. De deuren komen uit in een grote hal met aan de linkerkant een hokje met een raam erin. Daar lopen we heen.
'Pardon,' begin ik. 'Wij zijn Fin en Faye en komen voor de lessen van klas vier. Waar moeten we heen?'
'Fin en Faye dus, zozo,' zegt een wat kalende man met een gebruinde huid. 'Jullie eerste les is geschiedenis, in lokaal 0.15. Dat is hier de gang in rechts, dan staat het lokaal nummer wel op een bordje bij de deur. Veel plezier,' zegt de man, niet erg overtuigend. Het klinkt eerder alsof het hem niet zoveel uitmaakt.
We lopen net de gang in die de man aanwees als de bel gaat. De hele hal stroomt vol van mensen die ook naar de lokalen moeten en we worden in de massa meegevoerd naar het goede lokaal.
De deur van het lokaal staat al open en we lopen de klas binnen. In het lokaal lopen onze voorlopige klasgenoten naar de tafels en stoelen toe en gaan zitten, maar wij blijven besluiteloos staan. Als iedereen binnen is en zit, komt de leraar binnen en begroet de klas.
'Goedemorgen klas. Ik zie dat we twee nieuwe leerlingen hebben. Ik ben meneer Redeemer, willen jullie je even voorstellen aan de klas?' vraagt meneer Reedemer.
'Ehm, ik ben Fin en dit is mijn tweelingzusje Faye. We komen uit Nederland en blijven hier voor een tijdje,' zegt Fin.
'Daar, naast Tessith en naast Sirath, zijn nog twee plekjes vrij. Gaan jullie daar maar zitten.'
Ik loop naar een van de lege tafels, waarnaast een meisje zit. 'Hoi, ik ben Tessith,' stelt ze zich voor. Ze wil nog meer zeggen maar meneer Reedemer begint met de les.

JE LEEST
Faye
FantasyFaye is een doodgewoon meisje dat samen met haar vader en tweelingbroer in Apeldoorn woont. Ze zit in de derde klas van de middelbare en leidt een heel normaal leven. Dat alles verandert als ze op haar vijftiende verjaardag een brief krijgt van haar...