Not Alone | jeonglix |

9

3. Gün

"Jeongin"

"Efendim"

"İyi misin"

"Bunu ciddi mi soruyorsun şu halimize baksana"

Haklıydı günlerdir hareketsiz yatıyoduk.En önemlisi chrisin yaktığı yer kabarmaya başlamıştı bile.O kadar acıya nasıl katlandı hala aklım almıyor.

"Günaydın bebeğim"

Geldi yine deli orospu çocuğu

"Hep böyle sessiz sedasız mı geleceksin yanımıza"

"Evet, öğlen oldu hadi kalkın"

Şaka mı yapıyor bu

"Dalga mı geçiyorsun sence kalkabilecek durumda mıyız"

"Tüh ya ben onu unutmuşum"

"Git yemek getir acıktım"

"Emir vermeye de başlamışız bakıyorum da
Bu cesaretin kaynağını öğrenebilir miyim"

"Yada boşver gel yaklaş biraz bir şey söylemek istiyorum"

Kurtulmak için birşey bulmuş olabilirim

Sandalyesinden kalkıp yanıma geldi

"Söyle"

"Teklifin hala geçerli mi"

"Ne"

Chrisle birlikte jeonginde aynı tepkiyi vermişti.

"Felix saçmalama"

"Sen kapa çeneni, ciddi misin"

"Evet hadi çöz şunu hem birlikte kahvaltı ederiz"

"umarım Dalga geçmiyorsundur lix"

"Hayır ciddiyim"

"Tamam o zaman bekle"

Kemerine astığı anahtarlığı çıkarıp benim kilidimin anahtarını aradı

Heyecandan elleri titriyordu

"Ben hemen geliyorum masamda kalmış olmalı seninki birazdan dönerim bekle"

"Fazla bekletme ama"

"Tabi hemen gidip gelirim"

Koşa koşa çıktı merdivenleri.Niye bu kadar heyecanlanmıştı.

Kapının kapanma sesiyle jeongine döndüm.Ağlıycak gibi duruyordu.

"Beni bırakacak mısın gerçekten"

"Biraz aklını kullan, benim sayemde kurtulabiliriz"

"Adamla yatman bizi nasıl kurtarabilir amınakoyim"

"Boş boş konuşma öyle bir şey olmasına izin vermem"

"Ne planlıyorsun"

"Anahtarları alabilirim sonra da defolup gideriz"

"Umarım istemediğin şeyler yapmak zorunda kalmazsın, eğer fark ederse hemen git uğraşma benimle"

"Drama yapma hemen sen olmadan gitmem şimdi sus her an gelebilir"

Plan hazırdı ama bunu uygulayabilecek miydim ondan emin değilim.Fark ederse hiç düşünmeden öldürebilirdi.Gerçi iki türlü ölüyoruz.

"Buldum"

Elindeki anahtarı sallayarak indi merdivenlerden. Keyfi yerindeydi.

Kilidi açıp zincirleri çözerken jeonginde pür dikkat izliyordu her hareketini

"Tamamdır kalk hadi"

"Kucağına alsan olur mu yürüyebilecek durumda değilim mağlum sıkı sıkı bağladığın için uyuştu her tarafım"

"Haklısın özür dilerim"

Kucağında merdivenlerden çıkarken jeongin arkamızdan gitmemem için yalvarır gibi bakıyordu. Gitmek zorundaydım elimdeki şansı değerlendirmeliyim. İkimizinde kaderi bana bağlıydı.

4. Gün

"Saat kaç"

"Öğlen oldu bile kalk artık hadi sen ayılana kadar bende şuna bakmaya gidiyim ölmüş mü diye"

"Tamam tamam git sen"

Bir an önce eve gitmek istiyordum.

Tahmin ettiğim gibi anahtarları masaya bırakmış.

Şimdi alsam fark edebilirdi riske giremezdim ama bu gece artık bu saçmalığı bitirmeliydim.Tahammülüm kalmadı.