My Healing Heart(DemiGods Series 1)

Chapter 10

"Ughhh"....paghingal ko ng malalim at sabay bagsak ng aking katawan sa sahig ng training ground...

Grabe talaga mga sadistang demonyo talaga ang mga lalaking to...napatingin ako sa kanila, tama sa miyembro ng demigod..na may kanya kanyang ginagawang pag .ensayo sa training ground.

Napakalaki ng Training Ground ng Demigods na halos na kailangang facilities para mapalakas ang katawan at utak ng isang tao.Sa bawat pinto ay may nag aabang na sopresa but sad to say ay hindi ko pa napapasok dahil nagsisimula pa lang sa training ko...at ang first step ay palakasin ang stamina ng aking katawan.

Sa totoo lang gusto ko ng sumuko dahil sa pagod at sakit ng aking katawan...bakit pa kasi nangyari sa akin ito..bwiset talaga...

"Hey babe di pa tayo tapos,pagod ka na agad..halos tatlong oras ka pa lang tumatakbo sa buong field. Ano suko ka na..." pang aasar sa akin ni Hero...
Ito pa ang kinaiinisan ko ang flirt at madaldal na bacteria na lalaking ito ang mag tretrain sa akin...Grabe what a life..kung minamalas ka naman talaga ok..

"Anong suko,di noh...bwisit ka first training ko pa lang toh eh..binigla mo na ang katawan ko sa pagtakbo ng halos tatlong oras. Di ba dapat stretching muna para di mabigla ang katawan ko."inis kong sabi sa kanya..

Putik na bacteria to tinawanan lang ako..

"Babe, ang weak mo naman masyado. Alam mo sa ginagawa ng grupo ay minsan ay kailangan biglaan..para di tayo maunahan ng iba..kailangan laging handa ang katawan mo sa sakit dahil kahit sa anumang pagkakataon di natin ito maiiwasan"...

Wow pangalawang beses ko pa lang nakita si Hero na seryoso.

Tumayo na ako para matigil na aming usapan..

"Ano ba ang susunod na gagawin ko pagkatapos kong tumakbo ng halos tatlong oras?"

Ngumiti siya sa akin ng pilyo..halatang may masamang binabalak.

"Tumakbo ka pa ng isang oras sa buong field pagkatapos pumunta ka dun sa may bleacher..Tumakbo ka pataas at pababa dun ng dalawang oras.Then tumalon ka naman pataas at pababa sa bleacher ng isang oras...tapos nun iba naman papagawa ko sayo." Mahabang utos sa akin ni Hero..

"What the heck! Papatayin mo ba ako?" Sigaw ko sa kanya..

Sabi na nga ba, walang magandang pagagawa sa akin ang bacteria na ito..
Bwisit,bwisit talaga.

""Nope, that is so easy for you babe..Its for your own good.." pagtapik pa ni Hero sa aking balikat..

"So dun muna ako"...turo niya sa kanyang kaliwa kung saan may upuan at mesa na puno ng pagkain..

Just great, naghihirap at sumasakit ang katawan ko pero ang bacteria to h nakaupo lang at nagpapakasarap habang ako ay nagdudusa.

"Move now babe". tinulak ako ni Hero pa abante para masimulan ko na ang pagtakbo habang siya naman ay lumakad papunta sa kanyang trono..

Tinignan ko ang orasan sa left arm ko para di sumobra ang Patakbo ko. Napag isip ko din ang mga sinabi sa akin ni Hero kanina..

Tama ito kailangan ko talagang masaktan at sanayin ang aking katawan sa sakit..Kung gusto ko pang mabuhay..lahat ng ito ay para sayo mama at sa mga pangarap nation.....

"PAIN,so be it.." pagpapalakas ko sa aking sarili.