Mektup [MINSUNG]

7

07.02.2017
Bugün bana abi diye seslendin sevgilim günler geçtikçe hafızan bozuluyor ve geçmişe dönüyorsun yalvarırcasına bakıyorum gözlerine bir umut hatırlaman için sen suçlusun demiyorum yanlış anlama bu sözlerimi ama yinede dayanamıyorum aylarca yazamadım çünkü sen gün geçtikçe elimden kayıyordun küçük bir çocuk gibiydin evde asıl beni üzen bir abin bile olmaması .

Yazdıktan hemen sonra odana seni kontrol için gelmiştim yanına oturup izledim sadece çünkü o kadar masumdun ki yanağına bir öpücük kondurup gidecekken elimi tuttun ve "özür dilerim evden kaçmak zorundaydım artık dönersem babamda bana vurur lütfen abi yanında kalayım"

Anladım dedim seslice gözlerinden yaşlar akıyordu resmen ağlıyordun uykunda , yavaşça yanına yaklaşıp "tabiki kalabilirsin seni bırakmayacağım sana kimse zarar veremez " dedim

"Gerçekten yapacak mısın kalacak mısın" dedi

"Tabiki kalacağım şimdi sadece uyu olur mu" dedim

"Tamam "  dedi

Odaya gelir gelmez ağlamaya başladım onu ağlarken görmek benide ağlatmıştı cidden ne yapacağımı bilmiyordum elimde bir para yoktu ve gün geçtikçe ölüyordun yok oluşa bir adım daha atıyordun ama haberin bile yoktu o kadar korkuyordum ki seni kaybetmekten lütfen yapacağım şey için affet beni

'''''''''''''''

Nasılsınız umarım iyisinizdir