Mektup [MINSUNG]

3

07.04.2016

Alzheimerın olduğunu öğreneli tam bir ay oldu durumun kötüleşiyor eşyaların isimlerini unutmaya başladın sevgilim seni böyle görmek benim için bir ölüm gibi birgün bana gelip ismini soracaksın diye korkar oldum ilaçlarını düzenli almana rağmen hergün dahada kötüleşiyorsun

Bugün sana en sevdiğin yemeği yaptım ve sen bana daha önce böyle birşey yetmediğini söyleyip ismini sordun sevgilim bu senin en sevdiğin yemek desem kafan karışırdı bir aile yemeği diyip geçiştirdim Küçük bir çocuk gibisin

Hergün daha da karmaşık olmaya başladı elimden kayıp gidiyorsun sevgilim elimden gelen hiçbirşey yok

Bunları yazıyorum çünkü bunaldım kimseyle konuşamıyorum kimse yok yok olmaya mahkum muyuz çünkü sen yoksan bende yokum sevgilim

Ailene haber vermeye çalıştım ama ailen telefonları açmıyor bile bize ne yapacağım bilmiyorum egerki öğrenirlerse eminim ki beni sorumlu tutacaklar

Yapabileceğimiz bir şey kalmadı galiba sevgilim her türlü doktora gittim herkes aynı şeyleri söylüyor haplarını alsın kimse duymuyor sesimi, bağırıyorum hepsi yardım çığlıkları melekler bile lanet okur oldu tanrıya, onlarda göz yaşı döküyor bizim için ama tanrı dinlemiyor çünkü o bencil sadece emir verir melekler ona hizmet eder , uyuşugun tekidir tanrı şeytan ona gerçeği söylediği için cennetten kovdu onu işte tanrı budur onun gözünde bizler birer oyuncağız hiçbirşeyiz kendini bile göstermekten aciz birine bütün herşeyimizle inanıp onun için yaşıyoruz oysaki tanrı

Ona inanmayan çok iyi kalpli birini acılar içinde yaşatıyor kalbi pislikle dolu birisini ise yanına alıyor ve ona bakıyor.

Tanrı budur işte cıkarcının tekidir acı çektiğimizi iyi gelir ona

Sadece anırır durur tanrı

___________________________

Bitirdim bunuda oh