Κέην
{Αναδρομή στο παρελθόν}
14 χρόνια πριν...Ένας θόρυβος με ξάφνιασε από τις σκέψεις μου. Παρέμεινα ακίνητος για ν' ακούσω οποιουσδήποτε ήχους για να καταλάβω αν ήμουν μόνος ή όχι στο σπίτι και επιπλέον, αν αυτή η παρουσία αποτελούσε κίνδυνο. Άκουσα την πόρτα να κλείνει κάπως απαλά και μετά άκουσα τους γνωστούς ανακατεμένους ήχους κάποιου να βγάζει τα παπούτσια του και να τα τοποθετεί κοντά στην πόρτα. Οι περιστασιακοί θόρυβοι ήταν καλό σημάδι, υπέθεσα αν κάποιος σκόπευε να κάνει κάτι κακό, πιθανότατα δεν θα νοιαζόταν αρκετά για να βγάλει τα παπούτσια του.
Ήθελα να φύγω από το δωμάτιό μου, ήθελα να εξερευνήσω το σπίτι, αλλά ο φόβος που ένιωθα, εξακολουθούσε να παραμένει έντονα εγκατεστημένος μέσα μου. Ο Ζέραφ ήταν ξένος και οι διαθέσεις του μπορεί να ήταν ασταθείς. Θυμήθηκα με απόλυτη σαφήνεια τον τρόπο που με είχε πετάξει στην μπανιέρα και με κρατούσε κάτω από τα δυνατά μπράτσα του. Ανατρίχιασα. Τα βήματα πλησίασαν την πόρτα μου και τεντώθηκα ακόμη περισσότερο, με τους μύες μου να τρέμουν από το να τους σφίγγω.
Η πόρτα άνοιξε αργά και έκλεισα τα μάτια μου σφιχτά. Αν ο Ζέραφ προσπαθήσει να με βιάσει, θα αντεπιτεθώ. Κάπου στο μυαλό μου μια φωνή ψιθύρισε ότι έπρεπε απλώς να υποκύψω.
Θα επιζούσα. Θα ήθελα να πεθάνω, αλλά θα μπορούσα να επιβιώσω ξανά.
- Κέην;
Η φωνή του Ζέραφ ψιθύρισε στο σκοτάδι.
Κράτησα την ανάσα μου και δεν απάντησα.
- Αγόρι; Κοιμάσαι;
Ψιθύρισε ξανά ο Ζέραφ και φαινόταν να έχει τον έλεγχο. Δεν ακουγόταν θυμωμένος ή προδιάθετος για βία.
Ωστόσο, εγώ αρνήθηκα να απαντήσω. Κρατούσα τα μάτια μου κλειστά και προσπάθησα να αναπνεύσω τόσο ήσυχα, απαλά και όσο πιο ομοιόμορφα μπορούσα, ώσπου τελικά η πόρτα του έκλεισε και ο Ζέραφ έφυγε.
Αισθάνθηκα αμέσως ανακούφιση, αλλά και ταυτόχρονα απώλεια. Ήμουν πάλι μόνος. Μόνος και φοβισμένος σε ένα παράξενο, σκοτεινό δωμάτιο.
Ποιά ήταν η ζωή μου τώρα; Είχα σκοτώσει κάποιον. Είχα δολοφονήσει. Δεν ένιωθα άσχημα που το έκανα, θα το ξανάκανα με την πρώτη ευκαιρία - αλλά τί θα έκανα στη ζωή μου;
Ποιός θα μπορούσα να είμαι; Ποιός ήταν ο Κέην; Πάντα έλεγα στον εαυτό μου ότι μια μέρα θα ήμουν ελεύθερος, αλλά δεν συνειδητοποιούσα ότι η ελευθερία μπορεί να είναι... πολύ μεγάλη και πολύ αβέβαιη. Αν ήμουν ελεύθερος, θα ένιωθα ότι δεν έχω σκοπό, και χωρίς σκοπό τί θα ήταν η ζωή μου;
YOU ARE READING
✓This Devil #2: Devil may cry (Ολοκληρωμένη)
Short Story⚠️🔞⚠️ Η οργή που πάντα κουλουριαζόταν μέσα μου, έβραζε! Τα πράγματα είχαν γίνει πιο περίπλοκα από όσο είχα ονειρευτεί ποτέ. Να είμαι δυνατός. Είτε εννοούσα τον εαυτό μου, είτε να είμαι δυνατός για την Άιρις, δεν είχα ενέργεια να μαντέψω. Ήξερα μόν...