✓This Devil #2: Devil may cry (Ολοκληρωμένη)

Κεφάλαιο 7

🔞🔞🔞

Κέην

Μετά από αίτημα του Λανς, οδήγησα την Άιρις πίσω στο πάρτι. Δεν ήταν κάτι που ήθελα να κάνω, αλλά στον άγνωστο χώρο του μεγαλειώδους ξενοδοχείου όπου θα λάμβανε χώρα το ετήσιο σόου, δεν είχα άλλη επιλογή από το να ακολουθήσω τον οδηγό μας προς την κατεύθυνση των άλλων καλεσμένων.

Ο θυμός προς τον Λανς διέτρεχε τις σκέψεις μου και χρειαζόμουν χρόνο για να επεξεργαστώ όλα όσα ένιωθα.

Αρχικά, γιατί ήταν εδώ ο Λανς; Γιατί μου άλλαξε τα σχέδια κι αντί να πάμε σπίτι του, με έφερε κατευθείαν εδώ; Ακόμα κι όταν μου έστειλε μήνυμα και μου είπε να πάω στο σπίτι του στο Ντητρόιτ κι όχι στο Τορόντο, έπρεπε να το σκεφτώ, να το συνδέσω γιατί το σόου θα γινόταν κι αυτό στο Ντητρόιτ.

Μπήκα στον πειρασμό να θεωρήσω το περιστατικό ύποπτο, καθώς μου το κράτησε κρυφό, αλλά η λέξη ήταν ίσως πολύ δυνατή, δεδομένων των όσων έχει κάνει ο Λανς για μένα στο παρελθόν.

Η Άιρις επίσης, με είχε απογοητεύσει. Την είχα προειδοποιήσει ότι ήταν ανυπάκουη, την είχα προειδοποιήσει για το τί θα μπορούσε να σήμαινε αν έκανε λάθος μπροστά στον Λανς και στους άλλους, και παρόλα αυτά με είχε ταπεινώσει. Ακόμη και τώρα, το χέρι της συνέχιζε να ψάχνει το δικό μου, αναζητώντας άνεση και παρηγοριά. Συνέχιζε να κλαίει από τότε που είχε δει εκείνη τη γυναίκα.

Εσωτερικά, τρελάθηκα, αλλά δεν ήμουν σίγουρος γιατί. Εκείνη η γυναίκα, σίγουρα άξιζε όλα όσα της είχαν συμβεί. Ήμουν σίγουρος ότι είχε παίξει ρόλο σε αυτό που συνέβη στο γατάκι. Της άξιζαν περισσότερα από τη μοίρα που ήθελα να επιβάλω.

Η γυναίκα εκείνη είχε χτυπηθεί άγρια. Το σώμα της ήταν γεμάτο σημάδια από μαστίγιο, ο λαιμός της ήταν μελανιασμένος και τα μάτια της ήταν κόκκινα από το οξυγόνο που είχε προφανώς στερηθεί. Ο Λανς ανέφερε ότι είχε βιαστεί, σκληρά και επανειλημμένα.

Διαφώνησα με τον βίαιο βιασμό. Δεν μπορούσε να πάρει την εικόνα που είδα από το μυαλό μου.
Ο μέντοράς μου είχε συμμετάσχει. Ήταν δύσκολο να το αποδεχτώ.

Ήθελα να κάνω ένα δώρο στην Άιρις, ένα δώρο που σήμαινε τα πάντα για μένα: Εκδίκηση.

Θα είχα κάνει τα πάντα για να γυρίσω τον χρόνο πίσω και να δω το τέλος του τέρατος που τότε είχα σκοτώσει στα 14 μου με τον πιο αργό, πιο οδυνηρό, εξευτελιστικό τρόπο, αλλά πάει, τελείωσε.