အရှည်ကြီးရေးမလို့အရင်ကစဉ်းစားထားတယပေမဲ့ လိုင်းမနားခင်လေး အပြီးရေးခဲ့ချင်လို့ short storyပုံလုပ်လိုက်ပါတယ်💜💜
လိုင်းနားရာကနေပြန်လာရင်တော့ရှည်လေးရေးပေးပါ့မယ်
လရိပ် ခြံထဲကဒန်းထဲမှာထိုင်ရင်းရောင်တတ်ရာရာတွေးတောနေမိတယ်
သူဘဝက ရှိန်ရဲ့အရုပ်ကလေးအတိုင်းပါဘဲ
ထားရာနေစေရာသွား သူ့အလိုကျကနေရတာ ဒီကလေးကိုမညာတမ်းပြောရရင် ရင်ခုန်မိပေမဲ့ကြောက်စိတ်ကပို၏
အမြဲတမ်းသူအလိမကျရင်ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းအဆက်ဆံခံရတယ်.....
"ကိုကို...အေးနေတာကိုဒီမှာဘာလို့ထိုင်နေရတာလဲ"
ရှိန်သူအလုပ်ကပြန်ရောက်ရောက်ချင်း အေးနေတာကိုအပြင်ထွက်ထိုင်နေတဲ့အသဲအသက်လေးကြောင့် တစ်ကယ်စိတ်ပူရတယ်
"လရိပ်ပျင်းလို့ထိုင်နေတာပါ "
"ဟုတ်ပါပြီ လာကျွန်တော်နဲ့အိမ်ထဲဝင်ကြမယ်"
"အမေ့...ရှိန်လရိပ်ကိုအောက်ချပေး ကိုယ့်ဟာကိုယ်လျှောက်မယ်"
"ဟင့်အင်းမချပေးဘူး ကျွန်တော်ချီသွားချင်လို့ "
လရိပ်လဲ ဆက်မတာတော့ဘူး
ဒီကလေးကသူလုပ်ချင်ရာလုပ်တာ သူ့(လရိပ်)စကားကိုဘယ်တော့မှအလေးမထားဘူး
"ကိုကို ကျွန်တော်ရေချိုးလိုက်ဉီးမယ်"
ရှိန် အခန်းထဲရောက်တာနဲ့ လရိပ်ကိုယ်လေးကိုမွေ့ယာပေါ်အသာချပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတယ်
တီ...တီ!!!!
"ဟယ်လို"
ဖုန်းဝင်လာတာကြောင့်လရိပ်ကိုင်လိုက်တယ်
"ရှင်ကဘယ်သူလဲ! ဘာကြောင့်ရှိန်ရဲ့ဖုန်းကိုကိုင်ရတာလဲ"
"လရိပ်က ဒီဖုန်းပိုင်ရှင်အမျိုးသားပါ"
လရိပ်တစ်ဖက်ကမိန်းကလေးရဲ့စကားပြောပုံကိုဘဝင်မတွေ့တာကြောင့်ရှိန်ကိုပိုင်ဆိုင်ကြောင့်သိအောင်ပြောပြလိုက်တယ်
"ဘာ!! ရှိန်ကအမျိုးသားတစ်ယောက်ကိုဘယ်တော့မှလက်ထပ်မှာမဟုတ်ဘူး"
"သူအခုလက်ထပ်ထားတယ်လေ"
"ကိုကို~~ဘယ်သူနဲ့ဖုန်းပြောနေတာလဲ"
ရှိန် သူ့ရဲ့ ပေါင်မုန့်တွေကို ကိုကိုမြင်စေချင်တာကြောင့် အောက်ပိုင်းကိုသာတဘတ်ပတ်ပြီးထွက်လာပေမဲ့ သူကိုဂရုမစိုက်တဲ့ကိုကိုကြောင့်အလိုမကျဖြစ်သွားတယ်
