Bir Başka Hayat

1.0 Başlangıç

Saat sabahın lanet 06:00'sıydı. Güneş herkese bambaşka doğmuştu. Adil hazırlanıp koşuya çıkarken, Selvi üstüne sabahlığını geçirip çay koymaya inmişti.

Geceden dağınık kalan etrafı toparladı, kahvaltı hazırladı ve merdivenlerden yukarı doğru bağırdı;
"Yağmuur! Nisaan! Kahvaltı hazıır!"
Nisan annesi gibi tez canlı neşeli bi' genç kızdı. Yağmur da neşeliydi ama Nisan'la kavga etmek dışında pek sık canlılık emaresi göstermezdi. Nisan uykudan yeni uyandığı belli olan gözlerine rağmen inatla gülümsedi ve; "Günaydın canımın içi!" diyerek öptü Selvi'nin yanağını yanından hızla geçerken. Selvi de çayları koyarken ona öpücük attı ve; "Günaydın canımın en bi' içi😊" dedi, dönüp tekrar Yağmur'a seslendi. Yağmur yataktan sürünerek kalktı zorla gelip oturdu, kaşları çatık gözleri ve yanakları uyumaktan şişmişti ama ne kadar uyursa uyusun, uyandığında çekilmez biriydi. "Sana da günaydın anneciğim, sağol halimizi hatrımızı sorduğun için" dedi Selvi ve sofraya oturdu.

Bu çekirdek aile kahvaltıya başlarken saat nerdeyse yedi olmuştu ve Adil de eve dönmüştü. Kapıdan girer girmez hızla kahve makinasını çalıştırdı, çok eskimişti makina, defalarca bozulmuş şimdi de artık neredeyse çalışmaz olmuştu. Ama Adil atmaya kıyamıyordu işte hatırası vardı. Kahvenin olması o eski makinayla nerdeyse yarım saat sürerdi, hemen banyoya koşup duşunu aldı, takımlarını giydi, bir gece önceden cilalanmış ayakkabılarının iplerini düzeltti. İnip kahvesini termosuna koydu ve hızla arabasına bindi. Selvi o sırada masadan kalktı, ikizler hızla hazırlanmaya giderken bulaşıkları topladı, yukarı çıktı odasını toparlayıp indi. Nisan ve Yağmur'u yolculadı, duşa girdi ve hazırlanıp çıktı. Siyah Vosvos'una bindi, marşa bastı, motordan kişnemeğe benzer güçsüz bir ses çıktı ve sustu. Tekrar kontağı çevirdi ve yine o güçsüz kişneme sesi duyuldu.
"Hay aksi, zaten işim başımdan aşkın seninle mi uğraşacağım bir de!" Hırsla tekrar çevirdi kontağı, sonra tekrar, tekrar... Defalarca kez denedi, en sonunda burnuna yanık plastik  kokusu geldiğinde dikiz aynasından baktı ve kaputtan* dumanlar çıkmaya başladığını gördü. Korkuyla çantasını alıp kendini dışarı attı, komşusu aynı zamanda da yakın arkadaşı Okan dumanı görüp hızla evden çıktı; "Selvi! İyi misin!?"
"Değilim! İyi falan değilim, o kadar çabaladım ki onun için. Ama o kaç kez yarı yolda bıraktı beni. Nankörlük bu!" Okan bi an şaşırdı sonra toparlanıp "Tamam şampiyon, sakin oluyoruz. Arabadan bahsettiğimize eminiz değil mi?"
"Ya Okan babamın hayaliydi bu araba hiç sevmedim ama hatırası var. Katlanamam ben zoraki şeylere ama bu öyle değil ki, kaçtır zorla güzellik oldurmaya çalışıyorum. Onu terk edersem babamı terk etmiş gibi olmaktan korkuyorum."
"Tamam, tamam kimse kimseyi terk etmiyo halledicez. Sen şimdi benim arabayı al, geç kalmadan git işine. Bende  bi çekici çağırıp kurbağa prensin işine bakayım."
"Arabaya gerek yok taksiye atlarım köşedeki duraktan ama benim hurdayı servise götürebilirsen cidden süper olur, en azından burada yanıp mahalleyi havaya uçurma tehlikesinden kurtulmuş oluruz."
"O iş bende, aklın kalmasın."

Selvi vedalaşıp Okan'ın yanından ayrıldı sokağın başından taksiye bindi ve trafik elverdiğince en hızlı şekilde hastaneye ulaştı. Üniformasını giydi deske gidip Gülin'den nöbette olan bitenlerin dosyasını alıp inceledi. Güneş, Açelya ve diğer hemşireler gelince gerekli hasta dağılımını yapıp, Adil hocanın hastasına ait dosyaları alıp yanına giderken koridorda Ferman ile karşılaştı ve yan yana yürümeye başladılar;
"Günaydın hocam:)"
"Günaydın Selvi! Nasılsın?"
"Teşekkür ederim hocam siz nasılsınız?"
"İyiyim, iyiyim:)"
Asansöre binerken Ferman centilmence Selvi'ye yol verdi;
"Şu yeni gelicek asistanın mülakatı varmış az sonra, buralarda mı? Gördün mü?"
"Az önce deskin ordaydım hocam, gelen giden görünmüyordu. Daha gelmemiştir gelse Gülin'in haberi olurdu mutlaka.😅"
"Olurdu tabii😅"
"Adil hocanın yakınıymış diye duyduk bende onun yanına gidiyorum bir şey öğrenirsem iletirim size de hocam"
"Teşekkürler iyi olur, kolay gelsin"
Yönetim katında ayrılıp farklı koridorlara girdiler,
Ferman Beliz'in odasına, Selvi Adil'in odasına.