I Will Always Love You | Seo Changbin

-6-

▬

"Ne yaptığını sanıyorsun ? Bi lünaparka gittik diye elini kolunu sallayarak bu odaya girebileceğini mi zanettin ?"

Changbin'in siniri odasına girdiği için değildi elindeki fotoğraf çerçevesineydi. Fotoğraftaki annesiydi.

"Y..yanlış anladın.. cam açı-"

Changbin hışımla elindeki çerçeveyi çekti.

Çerçevenin kenarında kalan cam parçası Heejin'in elini kesmişti.

Umrunda bile olmadı, kolunu tutup hızlıca odadan çıkardı. Heejin neye uğradığını şaşırmıştı.

"Annen sana hiç terbiye vermedi mi hm ? Kimsenin odasına girilmeyeceğini bilmiyor musun ?"

Gözleri doldu Heejin'in.

"Sus !"

Sesi kısık çıkmıştı.

"Ben de soruyorum, terbiye verseydi kesinlikle böyle bir had-"

"Kes sesinii !!"

devam etti.

"Bugün iyi biri olduğuna, artık daha iyi anlaşabileceğimize inanmıştım ama sen bir aptalsın, aptal !"

Changbin, Heejin bu kadar bağırınca şaşırdı.

"Hiçbir şeyden haberin yok boş boş konuşuyorsun, cereyan olunca fotoğraf düştü ben de camı kapatmak için girdim odaya, yoksa ne sana ne de odana meraklıyım."

Heejin bir hışımla koltuğun üstündeki çantasını alırken bir yandan da söylendi.

"Neden sana açıklama yapıyorum ki ?"

Tam o sırada Seungmin girdi içeri. Yine dışarıya kadar geliyordu sesleri.

"Yine neden kavga ediyorsunuz, noluyor ?"

"Bu aptal arkadaşına söyle bir daha gözüme gözükmesin."

Heejin sertçe kapıyı çekti ve apartmandan çıktı. Ağlamamak için zor tutuyordu kendini.

Changbin öylece kalmıştı.

Seungmin ise 'naptın hyung ya ?' dermişçesine iki elini açıp sonra da evden çıktı.

"Heejin durur musun lütfen ?"

Heejin hızlı adımlarla ilerlerken konuştu.

"Seugmin eve dön, gelme peşimden !"

Seungmin adımlarını hızlandırdı. Elinden tuttup kendine çekti Heejin'i.

Seungmin'in sarılmasıyla tuttuğu gözyaşlarını serbest bıraktı.

Başkasının yanında ağlamayı sevmezdi ama Anne konusunda hassastı tutamadı işte kendini.

Aslında Changbin'in de hasas noktası annesiydi ama o siniriyle kapatmaya çalışmıştı bu yönünü. Hata etmişti.

"Ağlama lütfen."

Sırtını sıvazladı yavaş yavaş.

Ayrıldıktan sonra köşedeki binanın merdivenlerine oturdular.

Elini tuttu seungmin. Derin kesilmişti eli hala kanıyordu. Cebinden peçete çıkarıp yarasına bastırdı.

"Eve gitmek istiyorum sonra konuşsak olur mu ?"

Seungmin kafasını salladı. Ne oldu diye sorup daha da üzmek istemiyordu Heejin'i zaten istediği zaman anlatırdı. Gerçi eve gidince Changbin'den öğrenirdi kesin.