Truth or Dare

Nick

Jezus, die supermarkt was groot. wie gaat er mee naar het huis? Iedereen stemt in dus pakken we de auto en rijden naar huis. Dimitri loopt om het huis heen voor zijn dagelijkse ronde. Ik steek de sleutel in het slot. Ik denk dat Tess slaapt, laten we zachtjes doen. Ja is goed. We lopen naar binnen en ik steek de sleutel weer terug in mijn zak en voel een briefje ik haal het er uit. De anderen zijn al naar binnen. Er staat: Truth or dare alleen dan zonder truth, zorg dat de stoppen doorslaan anders zijn er enorme gevolgen, kijk maar eens boven in jullie kamer     PS: geen politie of vrienden vertel het niemand. Hoe kan dit in mijn zak zitten? wie heeft dit gedaan? is dit een zieke grap? mijn gedachten worden onderbroken door Tess. Nick kom je nog? J-ja ik kom er aan.  Ik loop naar de woonkamer en ik zeg tegen iedereen dat ik even boven ben om mijn lader te pakken. Ik ben benieuwd of dit een zieke grap was of niet. Ik loop naar boven over de krakende donkere trap, ik doe het licht aan en duw de kamer deur open. Ik zie Jamie liggen in de donkere kamer, ik kan haar niet goed zien dus ik druk het licht aan. Ik schreeuw het uit. Nee Jamie, niet Jamie. Ik hoor dat de andere de trap op komen rennen. Wat is er? Wat gebeurde er? J-Jamie z-ze is d-d-dood! Roep ik uit. Jamie licht er slapjes bij, ze heeft een wit gezicht en voelt koud aan. Tess komt als laatste binnen en valt op haar knieën. Nee, niet J-Jamie nee nee nee dit kan niet w-waar zijn! ook zij gilt het uit. Mika probeert zijn tranen in bedwang te houden maar het lukt niet, hij staat er bevroren bij, je ziet de tranen over zijn wangen lopen. Ik denk niet dat dit een zieke grap is... We lopen nar beneden want dat beeld kunnen we niet langer aan zien. We lopen voorzichtig en verslagen de trap af. Als we beneden aankomen gaan we gelijk op de bank zitten. We zijn allemaal in schok van wat er net is gebeurd. We zitten op de bank, Mika is de eerste die iets zegt. Waarom waarom bij ons? schreeuwt hij uit. Mika schopt tegen de bank aan alsof het niks is. Ach ja het is eigenlijk ook niks, mijn ouders trekken geld voor hun zoon dus eigenlijk is het gewoon niks. Wat als die moordenaar hier nog is? Vraagt Tess gespannen. Ja dat zou kunnen. Reageer ik zo normaal mogelijk, ik probeer niet aan Jamie te denken. We moetten de politie bellen, ik doe het wel. Mika? Ja? Kan jij wel zo goed Duits? Weet ik niet maar ik ga het proberen, nooit geschoten is altijd mis. I-ik had al een raar gevoel voor de vakantie. Mika is de politie aan het bellen, ik hoop dat het goed gaat. ineens zeg ik: Ik wil mijn ouders niet bellen! Wat, waarom niet? Het boeit hun toch niet alles draait bij hen om geld. Ik denk echt wel dat ze hier heen zouden komen hoor. Opeens valt me iets op, een post-it aan de muur. Die zat er net nog niet. Ik wijs naar de post-it. We lopen naar de muur, e-er staat iets op. Truth or dare maar dan zonder truth, vertel dit aan niemand ook niet aan ouders of politie, anders gebeurd er hetzelfde met jullie. Mika! Kom hier en hang op met de politie, nu! Waar hebben jullie het over? Kijk dit! Wajo ik dacht echt dat dit minder erg zou zijn, we worden gewoon ge chanteert. De rest van de dag heeft niemand iets gegeten, het is de hele tijd stil geweest. Ik ga naar bed, ik heb hoofdpijn. Waar gaan wij dan slapen Nick? Goeie, we kunnen hier gaan slapen met zijn allen. Ja dat is wel een stuk veiliger. We pakte alle kussens, dekens en matrassen zonder in onze kamer te komen. Ik ging liggen op mijn bed, ik moest net als atijd gelijk weer denken aan mijn ouder en vrienden, waarom heeft Alex mij zo hard laten vallen? Waarom is Jamie dood? Waarom die briefjes? O shit, de stoppen. Ik ga ff naar de plee. Zeg ik met tranen in mijn ogen. Ik loop naar de wc, vlak naast de wc zit de stoppenkast ik zorg er voor dat ze dooslaan als ik terug ben. Ik doe mijn taak en loop naar de wc ik spoel hem door en loop terug, net als ik lig slaan ze door. Tess gilt en Mika gaat ze maken. Tegen de tijd dat hij terug is doe ik alsof ik slaap, terwijl ik eigenlijk nog aan het denken ben over hoe leuk Alex en ik het vroegen hadden. In de volgende ochtend zag Mika dronken aan de tafel zitten. Ik voel in mijn zak en ja hoor, een dare briefje, ik ren naar de wc en maak het open. Je weet inmiddels hoe het werkt, goed gedaan hoor. Je 2de dare is dat je het raam open moet zetten en OPEN LATEN staan. Veel succes. En nogmaals: geen politie, vrienden of familie. O shit dit begint een beetje doorgeslagen te worden, moet ik het aan de anderen vertellen, nee nee nee anders ben ik zo ook dood. Ik loop weer naar de woonkamer en zie Mika nog steeds stomdronken aan tafel zitten hij kijkt stom dronken voor zich uit. zou hij het zelfde doormaken als ik? zou hij ook te veel denken? Tess zit er slapjes bij alsof ze niks voelt. Ik kom er ook bij zitten, ik open op mijn telefoon camera en zie hoe verslagen ik er uit zie, zo voel ik me eigenlijk ook. Mika, drank is niet altijd de oplossing. Hou je er buiten je weet niet hoe ik me voel. Ik weet wel hoe je je voelt, ik heb J-Jamie ook zien liggen. Iedereen kreeg rillingen bij het horen van Jamies naam. Nick ik weet ook wel dat jij haar gezien hebt! Oké, laten we allemaal weer even rustig doen. De rest van de middag hebben we op de bank gelegen, geslapen en gepraat over Jamie. Jongens het is al 6 uur en we hebben al 2 dagen niks gegeten, ik ga pasta maken. Tess was pasta aan het maken terwijl wij op de bank lagen, het voelde alsof alle energie uit me was gelopen. Ik lag met mijn oortjes in te denken over Alex zoals altijd. Pasta is klaar! Ik stond langzaam op en liep naar de tafel. Ik kreeg bijna geen hap door mijn keel. Ik ga slapen. Lijkt me een goed idee Mika. Ik ga ook slapen. Ik ruim de tafel wel op. Terwijl ik de tafel afruim doe ik snel het raam open, daarna ga ik ook in bed liggen ik weet niet waarom ik dat raam open moest doen, maar we slapen hier met zijn 3en dus er kan niks gebeuren. Ik wordt extra vroeg wakker gister nam ik een besluit ik wil dit niet, ik kan dit niet meer, ik schrijf een brief en stuur voor de zekerheid nog een appje ook naar Alex, ik pak mijn telefoon en ren naar de locatie, ik leg mijn telefoon voor me neer en ga staan. En ik wacht. Maar dan...