Tess

1 0 0
                                    

We rijden over de weg naar huis, terwijl we praten over wat er net was gebeurd rijden we het hobbelige paadje in. Ik steek de sleutel in het slot en draai hem om. We stappen de nog donkere gang in en Mika klikt het licht aan, heel even denk ik een schim te zien, maar zeg dan tegen mezelf dat het vast een verbeelding zo moeten zijn. We lopen de woonkamer in en gaan zitten op de bank. Denk je dat je veel littekens gaat krijgen van die wonden? Ja, ach het is nog lang niet zo erg als bij Nick. Ja dat is waar. Ik loop naar de keuken om wat eten te pakken, ik trek de koelkast open. M-Mika ik denk dat de koelkast is leeg geroofd. Wat bedoel je? Ik bedoel wat ik zeg, kom kijken. Mika loopt naar de koelkast en kijkt met open mond. M-maar hoe dan? Wie heeft dit gedaan? Ik zou het niet weten, zou er dan toch iemand in het huis zitten? I-ik denk het wel. Moeten we niet naar de politie? Ik denk het niet, weet je nog J-Jamie? Ja tuurlijk, ik krijg dat echt niet van mijn netvlies af. Snap ik, ik ook niet. Zij Mika verdrietig. Z-ze zat toch nog op school? Ja, ik denk het wel. Wat moeten haar vrienden en vriendinnen wel niet denken. Dan is het toch al lang opgelost?  Vroeg Mika in de hoop dat ik Ja zou zeggen. I-ik hoop het. Maar ik durfde geen ja te zegen, want ik wist het eigenlijk niet. We liepen naar de bank en gingen zitten. Ik zetten de TV aan. Zijn er ook Engelse of Nederlandse zenders denk je? Ja vast. En ik zapte door. Aha hier een engels programma. Ik kroop in elkaar omdat ik het koud had, Mika gaf me gelijk een dekentje. Ik pakte het aan en legde het over me heen. Ineens zag ik het zelfde gele briefje. M-Mika ik denk dat h-hij er weer is. Wat bedoel je? J-Jamie. Ik hoefde alleen haar naam te zegen of hij wist het al. Hoezo? B-briefje. Zei ik met een droge mond. Ik voelde tranen opkomen en een paar seconden later liepen ze over mijn wangen.

Jullie weten de regels, vertel de poging van Nick tegen niemand. Geen politie, ouders vertel het gewoon tegen niemand.

Shit dat is best heftig. We hebben het al tegen de ambulance gezegt, maar niet in veel details. Maar wat nou als ik op bureau moet komen en dan de poging moet uitleggen? Vroeg Mika heel nerveus. Dan doe je alsof je het niet goed meer weet, hersenschudding bijvoorbeeld. We kijken verder naar het programma maar ik moet steeds weer aan Nick denken. Hoe gaat het? Wil hij het nog een keer proberen? Is het nog steeds erg? Hoelang moet hij nog in het ziekenhuis blijven? Ik heb te veel vragen in mijn hoofd spoken. Ik probeer niet te denken en val in slaap.

Truth or DareWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu