Truth or Dare

Mika

We liepen het kantoortje in en gingen zitten. Ik ben rechercheur de Jong, wat zijn jullie namen? I-ik ben Nick E-en dit is Mika zegt hij met een trillende stem. Oké, dus jullie hebben last van een stalker? Ja, zo zou je het kunnen noemen. Oke, wat doet hij precies? Nou wanneer wij dus niet kijken. snikt Nick. Plakt hij post its overal waar wij zijn. Hij legt de post its met een trillende hand  op tafel en kijkt rechercheur de Jong aan. Dus... dit zijn de dingen waarmee jullie gechanteerd of zo worden? J-ja zo iets, het klinkt heel raar maar hij is overal waar wij zijn. Toen we hier naartoe reden zat er ineens een post-it op ons raam. Schreeuw ik bijna, ik ben gewoon zo boos. Ja, het is wel raar hoe dat briefje ineens op je voorruit komt, maar het zou moeten kunnen. Hebben jullie iemand voor je zien fietsen? J-ja hij had bruin haar en een zwarte jas, z'n capuchon vloog af zo zag ik zijn haar. Zei ik zacht. Oké, zijn er al slachtoffers gevallen? Ja, onze vriendin is v-verm-m... Ik kon het woord niet uitspreken, alle beelden kwamen naar boven hoe ze daar lag dood, wit met bloed. Ik barst in tranen uit. I-ik ben bang. Zeg ik stilletjes tegen de rechercheur. Dat snap ik jongen, maar ik moet haar naam wel echt weten en zijn er nog andere dingen gebeurd? Haar naam was Jamie en dat a-andere moet Mika maar zeggen ik kan dat e-echt niet sorry. Oké Mika wat is er nog meer gebeurd, alles wat je zegt word in vertrouwen genomen dat je dat weet. O-oke, nou ehmm... Nick die sprong dus bijna voor een t-trein. Oké dat is niet niks. Nick zou je het misschien fijn vinden om naar een psycholoog tegaan? Je bent is geen enkele manier verplicht maar het lijkt mij handig in deze situatie en Mika ik stel het ook voor aan jou. Jullie kunnen ook altijd teregt bij slachtoffer hulp, horen jullie mij? Nick en ik knikken ons hoofd. Het gesprek ging zo nog 30 min door
Toen we het kantoor van rechercheur De Jong uit liepen belde we onze ouders op om te vragen of ze ons konden op halen.