Feminizm dediler geldik

İlişkiye başlamak zor, devam ettirmek daha zor!

Her ne kadar feministiz desek de insan yalnız kalamıyor anacım. Hadi diyosun bi ilişkim olsun. Bunun için önce kendimize uygun gördüğümüz bir bey gerekiyor. Onu da zaten bulabilene aşk olsun sikko sikko insanlara denk geliyoruz her seferinde. Hadi buldun birini diyelim, tanışma aşamasındasın. Zaten ilişkinin en güzel bölümü budur istisnasız. Sana tüm hayvanlıklarından sıyrılıp kibar davrandığı dönemdir. He bu dönemde de hayvansa at çöpe onu bekletme, eski bezden yeni tişört olmaz. Bu dönemde günaydınlar aksamaz,iyi geceler demeden uyumaz, arada bir aptal aptal iltifatlar, nerde ne yaptığına dair haberleşmeler, gün boyu konuşma vs vs. İkinci aşama ilişkinin başlamasıdır. Kendimizi "Aşkım, sevgilim" gibi şeyleri deme zorunluluğu altında hissettiğimiz dönem ve sıkıntı dönemidir. Açıkçası burayı sıkıntısız halleden varsa sonraki bölümler daha düzgün ilerliyor. Karşı cinsimiz bu kadar ilgiyi, kısıtlanmayı kaldıramayıp ufaktan error verebilir. Mesela şu an başımda bi tane tam da şu olaydan var. Eğer bi ilişkimiz varsa odak noktası ben olmalıyım ve benim dediğim her şeye uymalı. Böyle dik kafalı, inat, lanet bi huyum var. Sanırım bu dönemde biraz temkinli ilerlemek gerekiyor. Biraz sıkıp biraz rahat bırakmak gerek dengesi sarsılınca da smaç!! Yani diyeceğim o ki dengesizliğe düştüğünde bi yerlerden yine bastırmaya başlayarak ilk zamanki gibi olmasını sağlayabiliriz. Henüz deniyorum, bu sefer de başarılı olursam zaten " Erkekleri havada karada kıyıda köşede tavlama yöntemleri " diye kitap çıkarırım. Neyse işte bu dönem sıkıntısız geçtikten sonra zaten genelde düzgün ilerler. Çünkü o senin kurallarına , sen onun kurallarına alışırsın. Sonra bi kevaşe gelir,yuvanızı yıkar ya da kıskançlık krizleriniz ilişkinin bitmesine neden olur. O da olmadı bir takım ne idüğü belirsiz, dengesiz hareketlerinizden dolayı onca yaşanmışlığa yazık olur..