Heartfelt Roses (Costello Series #1)

CHAPTER 3

Liar

Pumasok kami sa medyo may kalumaang mansion. It's not that old but you can say that. Lol. Medyo may kalumaan ang mansion at medyo kupas na ang pintura ng mansion. It's a mansion not a house dahil malaki ito luma nga lang, kailangan i-renovate para maging maganda ulit.

Ang mansion ay pinapalibutan ng mga rosas na bulaklak. I can't help but touch the petals of the corona de espina. May isang lumang sasakyan ang naka parada sa harap at isang luma rin na Honda motorcycle. Tiningnan ko ang fountain nilang wala nang lumalabas na tubig. Dapat lagyan nila ng tubig ito. Sayang naman.

Ang pintuan ay double door. Medyo kupas na rin ang wood. Marahan kong hinawi ang buhok ko. I turned to look at atticus. He looked annoyed nang nakita kong binulsa niya ang kaniyang cellphone sa kaniyang bulsa. He's wearing a cream khaki short and white shirt.

"Nasa likod ang mga iyon, tara doon." malamig na sabi ni atticus. Tumango lamang ako at sumunod sa kaniya.

Gusto kong mag mura kung bakit ganito ang dinaanan namin! Sumasagi sa balat ko ang tusok ng mga corona de espina sa dinadaanan namin.

"Ouch!"

Inis akong niligon ni atticus "What? I tell you to wear jeans pero hindi ka nakinig! So bare with that torns!" inis na sabi ni atticus.

Why so grumpy, Huh? Ano nakipag break girlfriend mo?

Laking pasasalamat ko nang maka rating kami sa isang bahay na hindi kalakihan. Halos umikot ang paningin ko nang namataan ko si tasha na naka upo sa isang duyan katabi ang isang babae.

Sino na naman 'to? Hindi na ba maubusan ng mga babae si vincenzo?

"Atticus!!!" sinalubong siya ng dalawang lalaki.

Lumipat ng tingin ang dalawang lalaki sa akin. Hinawi ko ang buhok ko at umirap. I heard them chuckled.

"You didn't inform us that you brought a gorgeous lady, atticus" ani noong mukhang playboy.

"She's my cousin, theo."

The man mouth turned to O.

"Nice to meet you, your name is?" nag lahad siya nang kamay pero hindi ko iyon pinansin.

"Amelia..." I lazily said.

"You don't do shake hands, huh?" nag taas siya ng kilay "I'm theo, atticus friends."

"I'm Hero..." ani noong mysterious guy. Nag lahad siya ng kamay pero Inignora ko rin iyon. Y'all don't deserve my shake hands. Only vincenzo deserve my hands.

"Nice to meet you two."i said as i crossed my arms.

"Suplada. I like that." the boy theo laughed.

Boys are boys. Suminghap ako at pinasadahan ang buong lugar.

"Nasaan si vince?" tanong ni atticus.

"Nandito lang kanina bigla namang pumasok," ani theo.

Nauna na akong mag lakad patungo roon sa bahay. Ano palang gagawin namin dito? Sumama ako rito nang hindi tinatanong kung anong gagawin namin dito? Just wow, amelia. You're so wise! :)

Habang papunta ako ay kitang-kita ko na, na palabas na si vince galing sa loob ng bahay. He's wearing a black shirt and faded jeans. The top of his shirt is apron. Mukhang nag luluto.

Umawang konti ang labi niya nang mag tama ang tingin naming dalawa. Mabilis niyang pinasadahan ng tingin ang suot ko bago nag iwas ng tingin. He swiftly remove his apron.

"Nag luluto ako, nag breakfast na ba kayo?" he huskily asked. Hindi ko alam kung sino ang tinatanong niya noon pero agad na akong sumagot.

"Hindi pa!" agad na sagot ko. It's true, hindi pa ako kumakain ng breakfast pero hindi rin naman ako gutom. Gusto ko lang maka-sama siya kumain.